Μπορεί να βρει άλλον Λούκας, ο Ιβάν;

Σίγουρα αυτή είναι μια παράξενη βραδιά για μια ομάδα, στην κατάσταση που βρίσκεται αυτή τη στιγμή ο ΠΑΟΚ, με τον τρόπο που παίρνει τη νίκη. Πως μπορεί να αισθάνεται ο ΠΑΟΚτσής, τη στιγμή που βλέπει, τον πιο ποιοτικό του παίκτη, να είναι έτοιμος να φύγει για την Γαλικία; Βέβαια αν δεν θέλει ο παίκτης κι έχει αποφασίσει να φύγει, όσα και να του δώσεις, δεν κάθεται. Αλλά αν ο Ιβάν, τίναζε την μπάνκα για να τον κρατήσει, θα μπορούσε ν’ αλλάξει κάτι; Αυτό, ίσως να μην το μάθουμε ποτέ…

Πως αισθάνεται ο ΠΑΟΚτσής, που ο Ιβάν, δεν έχει κάνει μεταγραφές, πλην τερματοφύλακα και των δύο παικτών του ΠΑΣ και τη στιγμή που έχει επί της ουσίας, μείνει με μισή ομάδα, ενώ μπαίνει ο Αύγουστος;

Χαρά σίγουρα θα υπάρχει για τη νίκη και με τον τρόπο που ήρθε (παίζοντας με 10 ένα ολόκληρο ματς), αλλά και κόντρα σε μια αισχρή, το λιγότερο, διαιτησία. Αυτή την πρόσκαιρη όμως ικανοποίηση για το αποτέλεσμα, θα την διαδέχεται κι ένας προβληματισμός, για το που πάει και τι στόχους έχει φέτος αυτή η ομάδα.

Από εκεί και πέρα, ένα μπορώ να γράψω με βεβαιότητα. Όσους ποδοσφαιριστές κι αν αποκτήσει ο ΠΑΟΚ από τη μέση και μπροστά, όσο καλοί κι αν είναι αυτοί, δεν μπορεί να πορευθεί με αυτούς τους στόπερ που διαθέτει. Όταν ο Βίτορ για παράδειγμα κάνει μια τέτοια γκάφα στο 2ο λεπτό του ματς και μένεις με 10 ποδοσφαιριστές, δεν μπορείς να παλέψεις για πολλά πράγματα. Αν ο ΠΑΟΚ, δεν αποκτήσει σοβαρούς αμυντικούς, οποιαδήποτε συζήτηση, για στόχους δεν μπορεί να γίνει. Κι ο Τούντορ, επιπλέον θα πρέπει ν’ αναθεωρήσει την άποψη του για το περίπλοκο 3-5-2. Αν ο ΠΑΟΚ βάλει κόσμο στο ρόστερ του, για να περάσει αυτό το σύστημα σε μια εντελώς νέα σε σύνθεση ομάδα, θα πάρει καιρό για κάτι τέτοιο. Εκτός κι αν στον «Δικέφαλο του Βορρά» έχουν αποφασίσει, πως η φετινή χρονιά, θα περιοριστεί στο χτίσιμο κι όπου βγει.

Από ποδοσφαιριστές, ο Πέλκας είναι περιττό να γράφω πλέον πόσο ώριμος δείχνει στο παιχνίδι του. Αυτός που δείχνει στοιχεία και έχει όλα τα φόντα να γίνει παικτάρα –και κάτι τέτοιο τολμώ να γράψω και να ξεστομίσω σπάνια – είναι ο Μυστακίδης. Παίκτης που παίζει με ψηλά το κεφάλι και βγάζει με τέτοια ευκολία, κάθετες σαν την σημερινή ή σαν εκείνη που είχε βγάλει στον Μακ, στο εκτός έδρας με την Λοκομοτίβα, έχουν εμπνευστή, έναν παίκτη, που κατέχει καλά το άθλημα. Αν δουλέψει, ο συγκεκριμένος, έχει πολλά, καλά στοιχεία.

Για τον Ατρόμητο, περίμενα πως θα έπαιρνε ένα καλό σκορ που θα του έδινε ελπίδες για τη ρεβάνς (ήττα με γκολ). Όμως αυτό που πέτυχε, απέναντι σε ομάδα που βρίσκεται σε φουλ αγωνιστική περίοδο και είναι ισχυρή στην έδρα της, δεν το περίμενα. Ο Γρηγορίου, πιστώνεται στο πρώτο επίσημο ματς, στον πάγκο των Περιστεριωτών μια τεράστια επιτυχία. Βέβαια, ο Ατρόμητος έχει κορμό από πέρσι, σε άμυνα κι επίθεση. Στο κέντρο απέκτησε Ουσέρο, Γοδόι κι είχε Πίτου Γκαρσία. Πήρε και τον Μπίτολο για τα αριστερά στην άμυνα και είχε στον πάγκο του, τον Λε Ταλέκ.

Ο Ατρόμητος θα είναι σκληρός και συμπαγής. Το ματς δεν το είδα, γιατί παρακολουθούσα τον ΠΑΟΚ, αλλά αυτή η νίκη είναι μήνυμα. Οι Περιστεριώτες, με τους ποδοσφαιριστές που διαθέτουν, θα έχουν εξαιρετικά άμεση και άνετη μετάβαση από την άμυνα στην επίθεση κι όταν θα βρίσκουν χώρο, δεν θα υπάρχει έλεος για τον αντίπαλο. Και βέβαια μια ομάδα που έχει στο κέντρο της «σκυλιά του πολέμου» μπορεί να κάνει ακόμα πιο εύκολη τη δουλειά για την επιθετική της γραμμής, κλέβοντας την μπάλα ψηλά. Ο Ατρόμητος αν πιστέψει στις δυνατότητες του, έχει τα φόντα για μεγάλα πράγματα.

ΥΓ: Καλά να περάσετε τις επόμενες ημέρες. Ο γράφων θα ξεκουραστεί, αλλά αν χρειαστεί μέσα στις μέρες της άδειας, θα υπάρξει παρέμβαση μέσω της στήλης.