Μπορεί η επερχόμενη κρίση να απαλλάξει το ποδόσφαιρο μας από την τοξικότητα;

Δε νομίζω πως θα περίμενε κανείς μια οποιαδήποτε είδους κρίση να έφερνε άμεσα κάποια αλλαγή στις κλασσικές ελληνικές ποδοσφαιρικές συνήθειες.

Το γεγονός πως παρέμεινε ως είχε η αρχική απόφαση για αφαίρεση βαθμών σε ΠΑΟΚ και Ξάνθη δεν αποτέλεσε έκπληξη, για να αναδειχθούν για μια ακόμα φορά παθογένειες στην αθλητική δικαιοσύνη, παρά το γεγονός πως έχουμε πλέον τακτικούς δικαστές.

Αν και όχι και πολλά χρόνια πριν, φώναζαν πολλοί πως θα αποτελούσαν την λύση για να επικρατήσει το αίσθημα της αξιοπιστίας στις αποφάσεις για το ελληνικό ποδόσφαιρο, είναι οι ίδιοι που τους επικαλούνταν, τουλάχιστον κάποιοι απ' αυτούς που τους κρεμάνε στα μανταλάκια.

Όπως πολύ σωστά σημείωσε στο άρθρο του ο Άρης Ασβεστας, ο ΠΑΟΚ δικαιούται να φωνάζει γιατί η υπόθεση του δεν δικάστηκε ποτέ στην ουσία της και άρα έχει το δικαίωμα να διαμαρτύρεται ανεξάρτητα με το τι πιστεύει κανείς, πως δεν έγινε έρευνα στην ουσία της υπόθεσης. Όπως έχω σημειώσει και ραδιοφωνικά αυτό που έδωσε στον ΠΑΟΚ το δικαίωμα να φωνάξει ήταν το ταιμινγκ της έκδοσης της ετυμηγορίας της ΕΕΑ.

Κάπου εκεί τελειώνει και το δίκιο του Δικεφάλου του Βορρά γιατί μπαίνει σε μιαν άγρια διαδικασία αμφισβήτησης των τακτικών δικαστών. Με αυτή την πολιτική ωστόσο επιμένει να μην κατανοεί πως από μόνος του υπονομεύει την προσπάθεια που έκανε και εκείνος να τελειώσει η προηγούμενη κατάσταση, καθιστώντας με την πολιτική του τον Ολυμπιακό στην ευχάριστη θέση να ειρωνεύεται και να κουναει το δάχτυλο, βλέποντας τι γίνεται και με τις αποφάσεις των τακτικών δικαστών.

Επειδή θέλω να είμαι δίκαιος και να μην αφήνω κανέναν απ' έξω θα έλεγα πως αυτό είναι ένα σημείο στο οποίο και η ΑΕΚ οφείλει να είναι προσεκτική. Σε μια προσπάθεια τήρησης μιας ισορροπίας τρόμου για την αυστηρότητα των ποινών που επιβάλλονται θεωρώ πως αδικείται, αλλά συνάμα θα πρέπει να φανεί και συνεπής με τον αγώνα που έκανε για να υπάρξουν τακτικοί δικαστές. Επίσημα δεν βγαίνει προς τα έξω κάποια ζωηρή αμφισβήτηση.

Τα ΜΜΕ που πρόσκεινται σε αυτήν είναι οπαδικά και όχι με μανδύα αντικειμενικότητας, οπότε ζημιά σε επίπεδο εντυπώσεων δεν γίνεται μεγάλη, όταν βγαίνουν βαριές αποφάσεις εναντίον της. Ωστόσο θα πρέπει κι αυτή να ισορροπήσει σε ένα τεντωμένο σκοινί επικοινωνιακά για να μην αποδειχτεί πως κι εκείνη υπονομεύει μια δική της κατάκτηση που ήταν οι τακτικοί δικαστές.

Κάπου εδώ δεν μπορώ να μην βάλω και την πολιτική ηγεσία που με την ανάμιξη της στην υπόθεση φαίνεται αναξιόπιστη απέναντι σε όλους. Οι μεν Θεσσαλονικείς ισχυρίζονται πως ο ΠΑΟΚ έπεσε θύμα της στενής σχέσης της κυβέρνησης με τον ιδιοκτήτη του Ολυμπιακού, ώστε να μην μείνει για 3η σεζόν άνευ τίτλου, οι δε Πειραιώτες πως ο ΠΑΟΚ καθάρισε με μια ποινή χάδι για το μέγεθος της παράβασης ώστε να μην υπάρξει πολιτικό κόστος.

Το βέβαιο είναι πως σύντομα τα προβλήματα για το αν θα υπάρξουν βούλες, παύλες και αστερίσκοι στο φετινό πρωτάθλημα, ειδικά αν το πρωτάθλημα δεν ολοκληρωθεί θα μοιάζουν πολύ ασήμαντα μπροστά σε αυτό που έρχεται οικονομικά μετά το τέλος του κορωνοιου. Τα νέα δεδομένα θα φέρουν όλες τις ομάδες σε μια νέα πραγματικότητα.

Μια μεγάλη κρίση που θα υποχρεώσει ίσως και τις ομάδες από κάθε άποψη ωστόσο να ασχοληθούν τόσο σοβαρά με το προϊόν ποδόσφαιρο στην Ελλάδα σε κάθε επίπεδο, ώστε να κατανοήσουν πως δεν υπάρχει μέλλον σε ένα ποδόσφαιρο που θα είναι και υποβαθμισμένο λόγω κρίσης και αναξιόπιστο.

Τουλάχιστον θα υποχρεωθούν να πάψουν, ελπίζω, να πυροβολούν άλλο τα πόδια τους. Η κρίση που έρχεται γενικά δε νομίζω να αφήσει και πολλά περιθώρια στους πολιτικούς να ανακατεύονται άλλο με το ποδόσφαιρο και ίσως αυτή είναι μια καλύτερη ευκαιρία να λύσει μόνο του το πρόβλημα. Ίσως αυτή να είναι και η τελευταία του ευκαιρία.