Μπόμπαν στους 94,6: «Η Κροατία του Μόντριτς γεννήθηκε από τη δικιά μας φουρνιά του ‘87»

Ως μια από τις καλύτερες στιγμές στη ζωή του και ίσως η καλύτερη στη μεγάλη του καριέρα χαρακτήρισε ο Σβόνιμιρ Μπόμπαν την πορεία της εθνικής Γιουγκοσλαβίας u20 προς την κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1987 μιλώντας στον bwinΣΠΟΡ FM 94,6 και τον Χρήστο Σωτηρακόπουλο.

Ο Κροάτης παλαίμαχος άσος στάθηκε στο μεγάλο πλεονέκτημα που είχε η ομάδα εκείνη συγκριτικά με τις άλλες της διοργάνωσης του ’87, δηλαδή, την μεγαλύτερη αγωνιστική εμπειρία στο πρωτάθλημα της Γιουγκοσλαβίας.

«Είχαμε τρομερό ταλέντο, αδιανόητο, κι όμως πάντα στο γήπεδο κάτι έλλειπε», πρόσθεσε και συνέχισε: «Μετά η Κροατία μου, το κατάφερε και έγινε πολύ πιο αποτελεσματική. Μάθαμε να κερδίζουμε και όχι μόνο να παίζουμε καλά και έτσι φτάσαμε μέχρι και την τρίτη θέση στο Μουντιάλ του 1998 και δημιουργήσαμε και τη συνέχεια για τις επόμενες γενιές, για την γενιά του Μόντριτς να διακριθεί», ανέφερε.



Αναλυτικά:

Τι θυμάται από την ομάδα u20 της Γιουγκοσλαβίας που κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο του ΄87.

«Ήταν οι καλύτερες στιγμές της ζωής μου, και ίσως η καλύτερη ποδοσφαιρική. Παιδιά που μεγαλώσαμε μαζί, παιδιά με όνειρα. Όλοι κάναμε μια μεγάλη καριέρα ξεκινώντας όλοι μαζί, είχαμε πολύ ταλέντο. Γράψαμε ιστορία, τη γράφουν τα βιβλία. Κερδίσαμε ομάδες όπως η Γερμανία, η Βραζιλία, τη Χιλή, διαλύσαμε κάθε ρεκόρ που υπήρχε»

-για το γεγονός ότι οι περισσότεροι παίκτες της ομάδας αυτής έκαναν μεγάλη καριέρα:

«Όλη η γενιά αυτή ήταν ταλαντούχα, πραγματικά. Παίζαμε ήδη βασικοί αν και μόλις 17, 18, 19 ετών στην πρώτη κατηγορία της Γιουγκοσλαβίας που ήταν πολύ δύσκολο και ανταγωνιστικό πρωτάθλημα. Για εμάς όμως αυτό ήταν καλό, γιατί οι αντίπαλοί μας, με αυτούς που παίξαμε εκείνη την εποχή, στις άλλες ομάδες δεν είχαν τέτοια εμπειρία αγωνιστική, όπως αυτή που είχαμε εμείς. Τους αντιμετωπίσαμε λοιπόν και νιώθαμε καλύτεροι ήδη, πριν πατήσουμε στο χορτάρι.
Όλοι, αυτοί που παίξαμε σε εκείνο το τουρνουά, ακόμη και αυτοί που δεν ήρθαν μαζί μας αποδείξαμε με την καριέρα μας μετά ότι ήμασταν έτοιμοι για μεγάλα πράγματα.

-τι πιστεύει ότι θα είχε συμβεί εάν είχαν πάρει μέρος κανονικά στο Ευρωπαϊκό του 1992:

«Ναι μπορούσαμε να το πάρουμε, κανείς όμως δεν θα το μάθει. Είχαμε κάνει ήδη ένα πολύ καλό Παγκόσμιο Κύπελλο σαν Γιουγκοσλαβία το 1990 αλλά -πάλι όπως κάθε φορά με τη Γιουγκοσλαβία- κάτι μας έλλειπε. Είχαμε τρομερό ταλέντο, αδιανόητο, κι όμως πάντα στο γήπεδο κάτι έλλειπε. Μετά η Κροατία μου, το κατάφερε και έγινε πολύ πιο αποτελεσματική. Μάθαμε να κερδίζουμε και όχι μόνο να παίζουμε καλά και έτσι φτάσαμε μέχρι και την τρίτη θέση στο Μουντιάλ του 1998 και δημιουργήσαμε και τη συνέχεια για τις επόμενες γενιές, για την γενιά του Μόντριτς να διακριθεί.
Εκείνη η ομάδα έκανε το βήμα παραπάνω, όλες οι εθνικές ομάδες της ενωμένης Γιουγκοσλαβίας είχαν τα πάντα αλλά όχι το τελικό αποτέλεσμα και αυτή ήταν η μεγάλη μας διαφορά αλλά ταλέντο υπήρχε πάντα»