Μπεν-Χατίρα: Η επιτομή του «αν» που ψάχνει τη δικαίωση στην ΑΕΛ

Από τον σούπερ ήρωα των παιδιών με καρκίνο, στην (αυτό)καταστροφή του και από εκεί, στην Ελλάδα για την δική του επανεκκίνηση. Ο Ένις Μπεν-Χατίρα αποτελεί τη μεταγραφική «βόμβα» της Λάρισας, με τον ίδιο να ψάχνει τον παλιό, ξεχωριστό του εαυτό…

«Αποφασίσαμε ότι θα πολεμήσουμε μαζί την ασθένεια του. Του υποσχέθηκα ότι μόλις αρχίσει τις χημειοθεραπείες, θα του αφιερώσω ένα γκολ, φορώντας τη μάσκα του Spiderman. Και αυτό έκανα». Μία αγνή ψυχή, από την οποία έβγαιναν αυτά, και άλλα τόσα, αληθινά λόγια. Εξαιρετικός εντός και εκτός γηπέδων, με κάθε φανέλα που υπηρέτησε. Όμως η μοίρα είναι τέτοια, που μπορεί να ανατρέψει τα πάντα.

Ο Ένις Μπεν-Χατίρα ήρθε στην Ελλάδα και ψάχνει κάτω από τα χρώματα της Λάρισας την δική του «αναγέννηση» σε ένα άθλημα που μεγαλούργησε παρά τους τραυματισμούς αλλά εξορίστηκε χάρη σε… εκείνον. Ένας Γερμανοθρεμμένος Τυνήσιος, που απέδειξε με κάθε τρόπο πόση μπάλα ξέρει, έβαλε την θρησκεία και μία «παρανόηση», πάνω από τις επιτυχίες του.



Το ποδόσφαιρο τον «έσωσε» από τη πλήρη απαξίωση…

Γεννημένος στο Βερολίνο της Γερμανίας, στις 18 Ιουλίου του 1988, ο Ένις Μπεν-Χατίρα είχε πολύ δύσκολα παιδικά χρόνια. Όχι τόσο στον τομέα των οικονομικών, όσο στο κοινωνικό. Ο πατέρας του ήταν μάγειρας από τη Τυνησία και εκείνη την εποχή στη Γερμανία, τα πράγματα με τους «ξένους» δεν ήταν και τα καλύτερα. Ο ρατσισμός που δέχτηκε ο μικρός Μπεν-Χατίρα ήταν αρκετός ενώ δεν ήταν λίγες οι φορές που τον αποκαλούσαν «kanake» (ειρωνικό για τους μουσουλμάνους).

Το ατόφιο ταλέντο του, όμως, στο ποδόσφαιρο, ήταν η ελπίδα στα μάτια του παιδιού για το μέλλον. Ήταν μόλις τεσσάρων ετών, όταν γράφτηκε στην τοπική ομάδα της περιοχής. Όσο μεγάλωνε, η ανάπτυξη του ήταν ραγδαία. Πέρασε από αρκετές ακαδημίες και όλο και περισσότεροι σύλλογοι έκανα σειρά να τον αποκτήσουν. Το 2005 και σε ηλικία 17 ετών, άπαντες έκαναν λόγο για ένα από τα κορυφαία ταλέντα της χώρας (!). Ένα χρόνο αργότερα, έγινε και για πρώτη φορά «μήλον της έριδος» ανάμεσα σε Μπάγερν Μονάχου και Αμβούργο.

«Ήμουν ήδη στο Μόναχο και σχεδόν είχα συμφωνήσει σε όλα με την Μπάγερν» είχε αποκαλύψει ο ίδιος. Ωστόσο τότε, εμφανίστηκε ο Ντίτμαρ Μπαϊερσντόρφερ, ο οποίος τον έπεισε να ξεκινήσει την καριέρα του στο Αμβούργο. Ο υπερταλαντούχος μεσοεπιθετικός αλλάζει γνώμη και μία μεγάλη μεταγραφή ολοκληρώνεται. Ο ίδιος, ξεκινάει το ταξίδι του στον χώρο του επαγγελματικού ποδοσφαίρου. Βέβαια, η καθιέρωσή του άργησε να έρθει και για περίπου τρία χρόνια, περιορίστηκε σε μοιρασμένες συμμετοχές μεταξύ πρώτης και δεύτερης ομάδας.



Ο διπλός δανεισμός των «αποδείξεων» και η επιστροφή-καθιέρωση!

Οι άνθρωποι του Αμβούργου πίστευαν πολύ στο ταλέντο του νεαρού άσου, ωστόσο η ποικιλία των «μεγάλων» ονομάτων στην συγκεκριμένη θέση, δεν του άφηναν χώρο. Έτσι, τον Γενάρη του 2009 παραχωρείται δανεικός για έξι μήνες στη Ντούισμπουργκ της δεύτερης κατηγορίας. Μέσα από τις 12 συμμετοχές του, μπορεί ο γερμανικός σύλλογος να μην πείστηκε, όμως η ομάδα που τον δανείστηκε έμεινε απόλυτα ικανοποιημένη και κατάφερε να τον αποκτήσει εκ νέου δανεικό άμεσα για ακόμα ένα χρόνο. Αν και για πρώτη φορά στην καριέρα του, είχε βασικό ρόλο, ένας τραυματισμός δεν του επέτρεψε να βγάλει όλη την σεζόν.

Έμεινε στις 18 εμφανίσεις με ένα τέρμα και τρεις ασίστ, όμως, είχε προλάβει να αποδείξει, πως το ταλέντο του είχε ωριμάσει όσο έπρεπε. Η επιστροφή του, τον έφερε ξανά στην δεύτερη ομάδα, όμως δεν άργησε να μπει στα πλάνα των ανδρών. Ο λόγος ήταν τα επτά γκολ σε 12 εμφανίσεις, που έπεισαν τον Άρμιν Βεχ. Ταυτόχρονα, το γεγονός πως μπορούσε να αγωνίζεται με μεγάλη ευκολία και ως εξτρέμ (και στις δύο πλευρές) αλλά και ως μεσοεπιθετικός ή «ψευτοεννιάρι», του έδωσαν σημαντικό προβάδισμα για την παραμονή στην ομάδα. Παρά την αλλαγή προπονητή μέσα στη σεζόν, εκείνος συνέχιζε με αμείωτο ρυθμό να εντυπωσιάζει και να γράφει το όνομά του σε αρκετά μπλοκάκια σκάουτερ.

Ο μεγαλύτερος αντίπαλός του, δεν ήταν ποδοσφαιριστής…

Το ίδιο καλοκαίρι, η Χέρτα με 600 χιλιάδες ευρώ, καταφέρνει να κερδίσει τη «μάχη» και τον κάνει δικό της. Με τον ρόλο του «πολυεργαλείου» καθιερώνεται αμέσως και ολοκληρώνει την πρώτη του γεμάτη σεζόν, με 21 συμμετοχές, τέσσερα γκολ και τρεις ασίστ σε όλες τις διοργανώσεις. Ο υποβιβασμός, μόνο καλό του έκανε, καθώς πήρε ακόμα πιο βασικό ρόλο. Ακόμα ένας τραυματισμός, τον κρατάει πίσω, όμως και πάλι έχει καταφέρει να προσθέσει λεπτά και στατιστικά στο βιογραφικό του.



Οι πρωτευουσιάνοι επέστρεψαν άμεσα στη Bundesliga την επόμενη χρονιά, όμως, οι ατυχίες δεν τον άφησαν σε ησυχία. Κάθε στιγμή που έπαιζε, πρόσφερε μαγεία στα γερμανικά γήπεδα, όμως εκεί που πήγαινε να φτάσει στο πικ, αμέσως έμενε πίσω από τραυματισμό. Κάθε χρονιά του στη Χέρτα ήταν «κουτσουρεμένη», με τον ίδιο να δείχνει την… κούραση από όλο αυτό, τόσο σωματικά, όσο και ψυχικά.

Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι μέτρησε συνολικά 77 συμμετοχές μέσα σε 4,5 σεζόν (!) παρότι αποτελούσε βασική μονάδα και είχε μερικές από τις κορυφαίες του στιγμές ως ποδοσφαιριστής εκεί. Ταυτόχρονα, βρήκε 17 φορές δίχτυα ενώ μοίρασε 13 ασίστ, παίζοντας σε κάθε θέση της μεσοεπιθετικής γραμμής. Την ίδια στιγμή, αποφασίζει υπηρετήσει το εθνόσημο της Τυνήσιας και όχι της Γερμανίας, με την οποία μέτρησε αρκετές συμμετοχές στα κλιμάκιά της.



Ο (τεράστιο) φιλανθρωπικό του πρόσωπό, πίσω από τη μάσκα του Spiderman!

Στις 14 Μαρτίου του 2015, ο Μπεν-Χατίρα σκόραρε κόντρα στη Σάλκε και στον πανηγυρισμό του, φόρεσε τη μάσκα του Spiderman. Εκείνη την στιγμή, αρκετοί φίλαθλοι, δεν φάνηκε να εντυπωσιάζονται λόγω των παρόμοιων κινήσεων από τους Ομπαμεγιάνγκ και Ρόις. Ωστόσο, όταν ρωτήθηκε αν απλώς τους αντιγράφει, η απάντησή του συγκίνησε ολόκληρη τη Γερμανία.



«Είχα υποσχεθεί σε ένα παιδί με λευχαιμία, πως όταν σκοράρω, θα φορέσω αυτή τη μάσκα για να του το αφιερώσω. Δεν αντέγραψα κανέναν». Εκείνη την στιγμή, βγήκε στην επιφάνεια μία επίσκεψη του διεθνή άσου στο νοσοκομείο και στον 8χρονο Jannik. Ένα παιδί που πάλευε με τη λευχαιμία και ο Μπεν-Χατίρα του είχε ξεκαθαρίσει πως θα πολεμήσουν μαζί την ασθένεια. Αμέσως, άπαντες έστειλαν μηνύματα αγάπης στον Γερμανοτυνήσιο ποδοσφαιριστή με τον προπονητή του συλλόγου να τονίζει πως με αυτή την κίνηση, ο Ένις μπήκε στην «καρδιά» της Χέρτα.



Η δική του (αυτό)καταστροφή δεν ήρθε εντός γηπέδων…

Ένα μικρό πέρασμα από την Άιντραχτ Φρανκφούρτης, τον έφερε στη, νεοφώτιστη, Ντάρμσταντ. Ο στόχος της ομάδας για παραμονή στην κατηγορία, έπρεπε να συνδυαστεί με τη θέληση του ποδοσφαιριστή για καθιέρωση μετά από τόσους τραυματισμούς. Αυτή τη φορά, όμως, δεν ήταν τα πόδια του, που τον άφησαν εκτός, αλλά το ίδιο του το μυαλό. Μέσα σε πέντε μήνες, ήρθαν τα πάνω-κάτω και μία ολόκληρη καριέρα, είχε τεθεί σε κίνδυνο. Ο γερμανικός σύλλογος κάνει γνωστό, πως ο διεθνής άσος συνεργάζεται με Σαλαφιστές, ένα κίνημα που έχει σχέσεις με το ισλαμικό κράτος.



«Ζω στη Γερμανία και δεν μου αρέσει καμία μορφή τρομοκρατίας. Θέλω να ζω με ασφάλεια. Αυτό είναι δουλειά του γερμανικού κράτους. Εάν πίστευα έστω και 1% πως η Ansaar έχει κάποια σχέση με την τρομοκρατία αμέσως θα έλεγα πως έκανα λάθος. Είμαι ποδοσφαιριστής και δημόσιο πρόσωπο. Πόσο ηλίθιος θα ήμουν εάν υποστήριζα πράγματα τα οποία δεν είναι καθαρά; Πρέπει πάντα να είμαι 100% σίγουρος για ότι κάνω. Επίσης χρηματοδοτώ το ίδρυμα Μπεν Χατίρα και έχω μια πολύ δυνατή ομάδα γύρω μου. Κατανοώ τον φόβο των ανθρώπων, αλλά αυτό που συμβαίνει είναι τρελό. Για 10 χρόνια κανείς δεν ενδιαφερόταν πόσο συχνά προσεύχεται ένας Μουσουλμάνος».

Η οικονομική βοήθεια στην «Ansaar International» δεν έγινε αποδεκτή και όταν οι οπαδοί της ομάδας του ζήτησαν να σταματήσει, εκείνος αρνήθηκε με αυτά τα λόγια. Την ίδια στιγμή, στη Γερμανία είχαν γίνει αρκετές τρομοκρατικές επιθέσεις από ισλαμιστές. Η είδηση σήκωσε θύελλα αντιδράσεων και το «καλό παιδί» των φιλανθρωπιών, εξαφανίζεται. Η χώρα όπου μεγαλούργησε και δημιούργησε την καριέρα του, τον θεωρεί πλέον ανεπιθύμητο και εκείνος φεύγει στη Τουρκία και τη Γκαζιάντεπσπορ.



Η περιπλάνηση, η επιστροφή και η αναζήτηση της «Ιθάκης» στη… Λάρισα!

«Οι ομάδες δεν ήθελαν ούτε καν να καθίσουν μαζί μου για να συζητήσουμε χρειάστηκε πολύ προσπάθεια για να τους πείσω. Δεν έκανα κάτι λάθος. Ο κόσμος δυστυχώς πολύ συχνά προτιμά να βγάζει αβίαστα συμπεράσματα». Μέσα σε λίγες λέξεις, ο έμπειρος μεσοεπιθετικός περιέγραφε την κατάληξή της καριέρας του. Μετά τη Τουρκία πήγε σε Εσπεράνς (Τυνησία) και Χόνβεντ (Ουγγαρία), δείχνοντας πως το ταλέντο υπάρχει αλλά το παρελθόν μπορεί, άνετα, να το επισκιάσει.



Τον Γενάρη του 2020, ήρθε η ώρα του επαναπατρισμού. Η Καρλσρούη της δεύτερης κατηγορίας, του προσφέρει μία δεύτερη ευκαιρία και εκείνος απλά την… πετάει. Δεν καταφέρνει να επανέλθει στις εμφανίσεις που καθήλωναν το κοινό. Μάλιστα, το καλοκαίρι δεν ανανεώθηκε το συμβόλαιό του και έμεινε ελεύθερος να βρει την επόμενη ποδοσφαιρική του στέγη. Ο ίδιος έψαξε κάτι διαφορετικό, το οποίο θα του ενεργοποιήσει το κουμπί της επανεκκίνησης και θα επιστρέψει στους παλιούς, καλούς καιρούς. Έκανε προπονήσεις στη Μαγιόρκα, ώστε να διατηρηθεί σε καλή φυσική κατάσταση, κάνοντας, ταυτόχρονα, το μεταβατικό στάδιο σε μία ομάδα τρίτης κατηγορίας, για να ενσωματωθεί στον σύλλογο της πόλης.

Τελικά, ο 32χρονος μεσοεπιθετικό θεωρεί πως η ομάδα που μπορεί να κάνει τη δική του επανεκκίνηση βρίσκεται στη χώρα μας και συγκεκριμένα στη Λάρισα. Η τοπική ομάδα πραγματοποίησε μία από τις μεγαλύτερες μεταγραφικές κινήσεις της ιστορίας της, φέρνοντας έναν ποδοσφαιριστή που αποτελεί την επιτομή του «αν». Δεν είναι μόνο η εμπειρία που κουβαλάει αλλά και η δίψα για απόδειξη σε πολλά και διάφορα πρόσωπα. Ταυτόχρονα, είναι από τους λίγους ποδοσφαιριστές που μπορούν στην κυριολεξία, να αγωνιστούν και με τα δύο πόδια. Ένα πραγματικός πολυθεσίτης που δίνει λύσεις ως εξτρέμ, μεσοεπιθετικός και «κρυφός κυνηγός» ενώ οι εκτελέσεις των στημένων, αποτελούν από τα δυνατά του σημεία.



Κάθε αθλητής, κρύβει τη δική του, ξεχωριστή ιστορία από πίσω του. Δεν είναι λίγες οι φορές που έχουμε δει κορυφαίες καριέρες να σταματούν απροειδοποίητα λόγω τραυματισμών ή εξωτερικών παραγόντων. Σε αυτή την περίπτωση όμως, το ταλέντο και η ποιότητα έσωσαν τον Μπεν-Χατίρα από τις ατυχίες, όμως οι κινήσεις του εκτός γηπέδων, τον αποτελείωσαν. Αδιαμφησβήτητα, ωστόσο, παραμένει ένα τεράστιο «αν» των γερμανικών γηπέδων.



Επιμέλεια: Νότης Χάλαρης