Μπαγλατσάκος στο sport-fm.gr: «Μπροστά στα όνειρά μου, όσα έχω καταφέρει μέχρι τώρα είναι μηδαμινά»

Ο νεαρός ταλαντούχος και πολλά υποσχόμενος αθλητής κικ-μποξινγκ, που εντυπωσίασε με την εμφάνιση του στο Muay Thai Grand Prix, μίλησε στο sport-fm.gr για την καριέρα του, τη συνεργασία του με τον προπονητή του Γρηγόρη Μάλλιο, αλλά και για τις υψηλές προσδοκίες του μέλλοντος. Κρατήστε το όνομα, γιατί είναι σίγουρο ότι θα απασχολήσει.

Συνέντευξη στους Νικολέττα Γκαρέτσου και Δημοσθένη Καραμούζα.


Πώς ξεκίνησε η ενασχόληση σου με τα μαχητικά αθλήματα;

Ξεκίνησα να παίζω ποδόσφαιρο μικρός. Στα 13 μου πήγα σε ένα γυμναστήριο για ενδυνάμωση, εκεί είχε ένα τμήμα κικ-μποξινγκ. Είδα την προπόνηση, μου άρεσε και έτσι ξεκίνησα. Πάντα ήθελα να ασχοληθώ με ένα μαχητικό σπορ. Στην αρχή έκανα και τα δύο αλλά μετά σταμάτησα την μπάλα, με κέρδισε το κικ.

Πώς και πότε ήρθε ο πρώτος σου αγώνας;

Πρώτη φορά έπαιξα ερασιτεχνικά στην Λάρισα, άλλωστε η σχολή που είχα ξεκινήσει ήταν στα Τρίκαλα και συχνά συμμετείχε σε διασυλλογικές διοργανώσεις. Στους 4 μήνες λοιπόν, ο προπονητής μου είπε να παίξω, έτσι και έγινε. Έπαιξα και κέρδισα. Τότε άρχισαν όλα.

Τι ένιωσες στο πρώτο παιχνίδι;

Στην αρχή είχα λίγο άγχος. Όταν όμως μπήκα στο ρινγκ το ξεπέρασα. Το συναίσθημα μου άρεσε πάρα πολύ. Βρήκα κάτι σε αυτό το σπορ που ούτε στο ποδόσφαιρο ένιωθα. Είναι ένα άθλημα μοναχικό και αυτό με κέρδισε. Στον αγώνα στέκεσαι μόνος. Στο ποδόσφαιρο αντιθέτως υπάρχει οχλαγωγία, μια ομάδα που πρέπει να συνεργαστείς. Εγώ προτιμώ τον μοναχικό δρόμο.

Πώς εξελίχθηκε η πορεία σου από τότε μέχρι και σήμερα που παίζεις μόνο Επαγγελματικά;

Ξεκίνησα ερασιτεχνικά. Έπαιξα σε Πανελλήνια Πρωταθλήματα και άρχισα πια να αποκτάω εμπειρία. Στα 18 μου κατέβηκα στην Αθήνα και τότε άρχισα να παίζω μόνο επαγγελματικά.

Η μετάβαση από το Ερασιτεχνικό στο Επαγγελματικό είναι δύσκολη;

Είναι κάτι το οποίο χρειάζεται προσαρμογή. Μαθαίνεις να παίζεις περισσότερους γύρους, να αντέχεις σε πιο δυνατά χτυπήματα. Είναι διαφορετικά τα πράγματα στο Επαγγελματικό, όλα γίνονται πιο ζόρικα, δεν υπάρχουν προστατευτικά. Η νοοτροπία είναι διαφορετική.

Πώς είναι το επίπεδο του κικ-μπόξινγκ στην Ελλάδα;

Τα τελευταία χρόνια τόσο το Ερασιτεχνικό όσο και το Επαγγελματικό έχουν ανέβει πάρα πολύ. Πολλοί νέοι πια αρχίζουν και ασχολούνται. Είναι ευχάριστο όλο αυτό που γίνεται καθώς ανθίζει το σπόρ.

Η σχέση σου με τον Γρηγόρη Μάλλιο; Τι βρήκες σε αυτόν τον άνθρωπο και τον εμπιστεύτηκες σαν προπονητή;

Αρχικά τον προπονητή σου πρέπει να τον εμπιστεύεσαι με κλειστά μάτια. Εγώ τον Μάλλιο τον εμπιστεύομαι στο έπακρον. Ξέρω ότι θέλει το καλό μου. Με συμπληρώνει σε όλα.

Ποια είναι τα πλάνα σου για την Επαγγελματική σου πορεία από εδώ και πέρα;

Θα περάσω τον Αύγουστο στην Ταϊλάνδη για να κάνω σωστή και σκληρή προετοιμασία. Από Σεπτέμβριο έχουμε κατά νου κάποια παιχνίδια στην Ελλάδα. Μα ο βασικός στόχος μας είναι να παίζω όσο περισσότερο γίνεται στο εξωτερικό.

Τι λείπει από την Ελλάδα;

Το να γίνονται πιό συχνά αγώνες σκληροί. Πρέπει επιτέλους οι αθλητές να αλλάξουν νοοτροπία. Να μην διαλέγουν πότε θα παίξουν και με ποιόν. Στο εξωτερικό οι αθλητές παίζουν με όλους. Δε φοβούνται και είναι πάντα έτοιμοι να συμμετάσχουν σε μεγάλες διοργανώσεις.

Πώς σε έχει διαμορφώσει ως άνθρωπο η ενασχόληση σου με τα μαχητικά σπορ;

Αυτό το άθλημα με έχει κάνει ήρεμο στη ζωή μου. Είναι ένα σπορ όπως το μπάσκετ και το ποδόσφαιρο και πρέπει να καταλάβει ο κόσμος ότι δεν είναι ξύλο. Μαθαίνεις να είσαι πειθαρχημένος, να θέτεις στόχους και να πολεμάς κάθε μέρα για τους στόχους σου. Πλέον ζω με ένα πρόγραμμα το οποίο με συνοδεύει στα πάντα!

Τι έχεις θυσιάσει για να μπορείς να έχεις επιτυχίες στην αθλητική σου καριέρα;

Τα πάντα! Φίλους, οικογένεια, εξόδους, διακοπές. Όμως δεν μου λείπει τίποτα από αυτά γιατί έχω τον στόχο μου και ξέρω ότι πρέπει να κάνω θυσίες. Με καλύπτει απόλυτα αυτό που κάνω.

Το πρώτο πράγμα που σκέφτεσαι όταν μπεις στο ρινγκ να παίξεις;

Εκείνη την ώρα δεν είναι για να σκέφτεσαι πολλά. Θέλω μόνο να κάνω το παιχνίδι μου, να μπω και να αποδώσω το 100%. Μα πάνω από όλα αυτό που θέλω είναι να είμαι ήρεμος.

Πώς είναι η πρώτη φορά μέσα στο ρινγκ, ο πρώτος αγώνας;

Υπάρχει ένας φόβος για το άγνωστο! Δεν ξέρεις τη δύναμη του αντιπάλου, το πώς θα παίξει. Όταν όμως πέσει η πρώτη μπουνιά τότε όλα παίρνουν τον δρόμο τους.

Πώς αντιμετώπισες τον τραυματισμό που είχες;

Με σοβαρότητα και πειθαρχία, αλλιώς δεν γίνεται! Έκανα φυσικοθεραπείες, αποκατάσταση και όλα έγιναν όπως έπρεπε με αποτέλεσμα να είμαι πίσω γρήγορα.

Ποια είναι η στάση της Πολιτείας απέναντι στους αθλητές των μαχητικών σπορ;

Δεν υπάρχει καμία στάση. Είναι σαν να μην υπάρχουμε. Δεν υπάρχει βοήθεια. Τουλάχιστον στο κικ-μπόξινγκ. Αλλά αν κάποιος το θέλει θα βρει τη λύση του, το δρόμο του και θα καταφέρει να φτάσει ψηλά. Δεν χρειάζεται να είσαι από πλούσια οικογένεια ή κάτι τέτοιο. Μόνος του ο αθλητής με την προσπάθεια και τις επιδόσεις του θα τραβήξει τα βλέμματα εκείνων που πρέπει.

Πώς είναι το 24ωρο σου σε περίοδο προετοιμασίας;

Έχω διπλές προπονήσεις καθημερινά. Τα πρωινά κάνω την ενδυνάμωση μου και το τρέξιμο μου. Τα απογεύματα δουλεύω τεχνική και σπάρινγκ.

Βασανίζεσαι στην προετοιμασία;

Φυσικά! Είναι ένα πολύ ζόρικο και μοναχικό σπορ. Πολλές φορές νιώθω κούραση, ότι δεν αντέχω άλλο. Αλλά πάντα σκέφτομαι τον στόχο και συνεχίζω.

Αν σου δινόταν η ευκαιρία να μετακομίσεις στο εξωτερικό για να παίξεις εκεί επαγγελματικά θα το σκεφτόσουν;

Μου έχει δοθεί η ευκαιρία να το κάνω, αλλά ακόμα είναι νωρίς. Έχω μάθει να μην βιάζομαι γιατί αυτό είναι παγίδα. Δεν θέλω να δημιουργήσω μια φούσκα η οποία θα σκάσει.