Ένα γράμμα στον Μέσι: Αυτό το Μουντιάλ είναι δικό σου, Λιονέλ…

Όλοι εμείς που είμαστε φίλοι της Αργεντινής εξαρχής θέλαμε αυτό το Μουντιάλ να πάει στα χέρια της «αλμπισελέστε». Τα χαμόγελα πάγωσαν την πρώτη αγωνιστική όταν η αξιόμαχη Σαουδική Αραβία νίκησε τους Αργεντινούς. Και τώρα;

Τώρα υπάρχει ο Μέσι. Ο «pulga» παρά το... ύψος του, σήκωσε στις πλάτες του την Αργεντινή και έβαλε ξανά τα χαμόγελα στα χείλη μας. Μας έδειξε γιατί τον αγαπάμε τόσο πολύ και γιατί επίσης αγαπάμε το ποδόσφαιρο. Γιατί κάθε φορά που χαμογελάει εκείνος, χαμογελάει και ολόκληρος ο πλανήτης! Όπως αγαπάμε και την εθνική του ομάδα. Ας μην γελιόμαστε, η παρουσία του «Λίο» είναι ένας από τους λόγους για τον οποίο παρακολουθούμε, θαυμάζουμε, υποστηρίζουμε ως το τέλος αυτή τη χώρα.

Λιονέλ αυτό το γράμμα είναι για σένα...

«Από μικρή θαύμαζα τον Μαραντόνα και τον Πελέ κι ας μη τους πρόλαβα ποτέ. Πάλι καλά που υπήρχε και το διαδίκτυο και έβλεπα τα κατορθώματα τους εκεί. Ωστόσο ένιωθα και μια λύπη που δεν τους πρόλαβα γιατί πίστευα ότι δεν θα ξαναδώ τέτοιους ποδοσφαιριστές με αυτό το μεγαλείο. Και κάπου εκεί υπήρχε ο Μέσι που συστηνόταν σιγά-σιγά στο ποδόσφαιρο και που θα το άλλαζε μια και καλή.

Φορώντας μια ζωή την φανέλα της Μπαρτσελόνα αν μη τι άλλο θα σε κάνει να αγαπήσεις κι αυτή την ομάδα. Κι όταν ήρθε η ώρα να φύγει με λυγμούς, εσύ τον ακολούθησες όπου κι αν πήγε. Αλλά όπως και εκείνος έτσι και εσύ δεν γινόταν να ξε αγαπήσεις την μεγάλη αγάπη του Λίο.

"Δεν είναι άνθρωπος" έχεις αναφωνήσει πολλές φορές, παραδέξου το. Ακόμα και τώρα που δεν παίζει σε ένα τόσο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα όσο το ισπανικό, ο Μέσι κάθε φορά που παίζει βγάζει το μαγικό ραβδάκι και σε κάνει να αναρωτιέσαι από πού στο καλό αυτός ο τύπος ήρθε στη Γη.

Και στην άκρη του κόσμου να πήγαινε να παίξει και να μην έπιανε καν σήμα η τηλεόραση, θα έβρισκα τον τρόπο να βάζω να σε βλέπω. Να βλέπω τις γκολάρες σου που είναι αξεπέραστες, που με κάνουν να χτυπιέμαι και να νιώθω ευλογημένη που ζω στη δική σου τελικά εποχή! Και κάποτε στο μέλλον οι επόμενες γενιές θα ακούνε για σένα και θα σε έχουν σαν… Θεό που δεν πρόλαβαν να δουν, όπως ήταν για όλους εμάς ο Μαραντόνα και ο Πελέ… Όχι δεν προσπαθώ να συγκρίνω τον Λιονέλ Μέσι με αυτούς τους δυο θρύλους, αλλά ο Ντιεγκίτο είναι πολύ περήφανος εκεί πάνω βλέποντας τον μικρό Λίο να κάνει όλα αυτά που κάνει στο χορτάρι.

8 δισεκατομμύρια ανθρώπους έχει αυτή τη στιγμή ο πλανήτης, εκατομμύρια χρόνια έχουν περάσει και εγώ είμαι ανάμεσα σε αυτούς τους τυχερούς, που ζω στην εποχή σου και πρόλαβα να σε θαυμάσω από το πρώτο σου παιχνίδι και καλώς εχόντων το πραγμάτων το (δυστυχώς) τελευταίο σου. Πω, πω κλάμα που θα πέσει εκεί...

"Πλέον το διασκεδάζουμε, κάτι που δεν κάναμε τα προηγούμενα χρόνια", είπες σε δήλωσή σου προ ημερών. Κάτι που δείχνει πως πλέον έχεις αφήσει στην άκρη το άγχος, την πίεση, ακόμη και την αμφισβήτηση των συμπατριωτών σου. Ναι, διότι υπήρξε και αυτό, για πολλά χρόνια. Αργεντίνοι να σου ζητάνε να μην αγωνιστείς ξανά με το εθνόσημο, να σε αποκαλούν λίγο, να σε κράζουν και να σε κριτικάρουν λες και είσαι ένας απλός ποδοσφαιριστής που πέρασες από την ιστορία του ποδοσφαίρου της χώρας.

Τα άκουσες, τα κατάπιες. Έκλαψες ουκ ολίγες φορές, εμφανίστηκες στεναχωρημένος στο γήπεδο. Έφτασες ακόμη και στο σημείο να... παραιτηθείς, να δηλώσεις πως δεν θα φορέσεις ξανά αυτή τη φανέλα. Η δίψα σου, το πάθος σου, ο εγωισμός σου και πάνω από όλα η αγάπη για την πατρίδα σου, για τους ανθρώπους πίσω στη γειτονιά σου στο Ροζάριο και σε κάθε άλλη μεριά της Αργεντινής, ήταν αρκετή για να τα κάνει όλα στην άκρη. Ξέχασες όσα λέγανε για εσένα, άρχισες να το διασκεδάζεις και να χαίρεσαι ξανά μέσα στο γήπεδο. Σε βλέπω χαμογελαστό ξανά όταν πατάς χορτάρι και χαμογελάμε όλοι ξανά μαζί σου.

Και πάμε ξανά στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Ρε άνθρωπε τι κάνεις;

Αυτό το Κύπελλο είναι δικό σου! Μόνο δικό σου! Και το αξίζεις με το παραπάνω. Γιατί έχεις σηκώσει την Αργεντινή στην πλάτη σου, την πηγαίνεις μόνος σου στην επιτυχία και εμείς απλά μένουμε εδώ να σε βλέπουμε, να χαμογελάμε και να μην πιστεύουμε τι ... πραγματικά είσαι. Γιατί ακόμα και να μην το πάρει τελικά η Αργεντινή, αυτό που έχεις κάνει θα μνημονεύεται για πάντα στο μυαλό μας, στις καρδιές μας και θα σε κάνει τον ΚΟΡΥΦΑΙΟ παίκτη! Όλων των εποχών; ΝΑΙ ΡΕ ΛΙΟΝΕΛ! ΌΛΩΝ ΤΩΝ ΕΠΟΧΩΝ!»