Μόνο η Λεωφόρος δεν δίνει πρωτάθλημα!

Θεωρητικά, ο Παναθηναϊκός έχει το ευκολότερο πρόγραμμα από τους Ολυμπιακό και ΠΑΟΚ στο ξεκίνημα του δεύτερου γύρου του πρωταθλήματος. Επειδή, όμως, ο καθρέφτης είναι το γήπεδο, εκεί φαίνονται άλλα πράγματα. Μέχρι το ντέρμπι της 25ης αγωνιστικής με τον «αιώνιο» αντίπαλο, οι «πράσινοι» έκαναν… σχέδια για το απόλυτο, αλλά αν ήθελαν να πετύχουν κάτι τέτοιο, θα έπρεπε να περάσουν από τη Νέα Σμύρνη. Και δεν το έκαναν…

Του Τάσου Νικολόπουλου

Ο Γιάννης Αναστασίου είχε μιλήσει πριν το παιχνίδι για «πόλεμο», αλλά οι παίκτες του άργησαν να δείξουν ότι είχαν καταλάβει το νόημα των λόγων του προπονητή τους. Ο Παναθηναϊκός μπήκε σχετικά χαλαρός, «πέταξε» ένα ημίχρονο και εκτός αυτού, βρέθηκε να κυνηγάει στο σκορ. Αν αυτό συνέβαινε για πρώτη φορά θα μπορούσε να είναι δικαιολογημένο. Επειδή, όμως, έχει συμβεί αρκετές φορές τη φετινή σεζόν, προφανώς κάτι δεν πάει καλά.

Μπορεί ο Έλληνας τεχνικός να υπεραμύνθηκε της επιλογής να χρησιμοποιήσει στο αρχικό σχήμα τον Μπαϊράμι, αλλά εκ των υστέρων δεν μπορεί να αισθάνεται δικαιωμένος. Σαφώς και δεν ήταν ο μοναδικός λόγος για την κακή εικόνα των πρώτων 45 λεπτών, αλλά ο Σουηδός αγωνίστηκε τον τελευταίο ενάμισι μήνα όλες κι όλες δύο φορές. Την πρώτη στο παιχνίδι της 7ης Δεκεμβρίου με τον Αστέρα στην Τρίπολη, έχοντας μπει ως αλλαγή στο 55’ και την δεύτερη για ένα εικοσάλεπτο στο ματς Κυπέλλου με τα Χανιά στο Κύπελλο στις 8 Ιανουαρίου. Συγνώμη, αλλά δεν πας σε… πόλεμο, χρησιμοποιώντας έναν παίκτη με 55 αγωνιστικά λεπτά στα πόδια του τις τελευταίες 40 μέρες και με δεξιό μπακ τον Ζέκα, όταν υπάρχει στην αποστολή ο Τριανταφυλλόπουλος, που ξέρει καλύτερα τη θέση.

Με την είσοδο του Καρέλη στο δεύτερο ημίχρονο αντί του Μπαϊράμι, ο Παναθηναϊκός πίεσε, ισοφάρισε και έχασε μεγάλες ευκαιρίες για την ανατροπή και τη νίκη. Βάσει της εικόνας, μπορεί να λέει ότι είναι απογοητευμένος, που δεν έφυγε με το διπλό, αλλά από την άλλη, θα μπορούσε να φύγει και χωρίς βαθμό, αν ο Στιλ δεν έπιανε το πέναλτι του Κολοβού. Η ουσία είναι ότι στη μάχη του τίτλου δεν πήρε τρεις βαθμούς, αλλά «πέταξε» δύο. Όμως, τέτοιες λεπτομέρειες κάνουν τη διαφορά στο τέλος της ημέρας.

Και η αλήθεια είναι ότι όποτε δόθηκε στον Παναθηναϊκό η ευκαιρία να μειώσει τη διαφορά και να πλησιάσει στην κορυφή, την πέταξε στα σκουπίδια. Τρίπολη, Ξάνθη και Γιάννενα είναι οι τρεις χαρακτηριστικές περιπτώσεις, που οι «πράσινοι» παρουσιάστηκαν κατώτεροι των περιστάσεων και πέταξαν πολύτιμους βαθμούς. Αυτός είναι και ένας από τους λόγους που βρίσκονται στην τρίτη θέση του βαθμολογικού πίνακα κι όχι ψηλότερα.

Κι όταν δεν εκμεταλλεύεσαι τόσες πολλές και μαζεμένες ευκαιρίες, δύσκολα θα μείνεις στο παιχνίδι μέχρι το τέλος, μολονότι ο δρόμος είναι μακρύς και πιθανότατα και οι άλλοι διεκδικητές θα χάσουν βαθμούς. Αλλά τι να το κάνεις, όταν χάνεις κι εσύ; Ο Παναθηναϊκός έχει δώσει δέκα παιχνίδια μακριά από το γήπεδο του, διεκδικώντας 30 βαθμούς και έχει πάρει μόλις 13 (3-4-3). Μόνο στα τέσσερα τελευταία, έχει πάρει τρεις από τους συνολικά δώδεκα. Πως μπορεί να ελπίζει με αυτές τις επιδόσεις; Η Λεωφόρος από μόνη της δεν δίνει πρωτάθλημα…

Υ.Γ.: Ο διαιτητής είναι άνθρωπος και δικαιούται να κάνει λάθος. Το γεγονός ότι από το σφύριγμα του Μάνταλου δεν υπήρξε αλλοίωση αποτελέσματος, δεν σημαίνει κιόλας ότι δεν υπέπεσε σε σφάλμα. Προσωπικά, με ενοχλεί η ευκολία με την οποία σφυρίζει το πέναλτι στο μαρκάρισμα του Σίλντενφελντ στον Γιάννου και μάλιστα στο 86’.