Είναι η… δευτεροετής της διοργάνωσης, αλλά αυτό καμία σημασία δεν έχει.
Η Μονακό, που πέρυσι εντυπωσίασε και έφτασε μία ανάσα από το Final Four πριν αποκλειστεί δια χειρός Ολυμπιακού, θα έχει φέτος την ευκαιρία της για «εκδίκηση», αφού κατάφερε να φτάσει στο Κάουνας και θα αντιμετωπίσει τους Πειραιώτες για μία θέση στον μεγάλο τελικό της Ευρωλίγκας.
Όλοι περίμεναν πριν την έναρξη της σεζόν πως η ομάδα του Πριγκιπάτου θα ήταν βελτιωμένη, ωστόσο αυτή επέδειξε μία απίστευτη σταθερότητα, υπήρξε μέλος της τετράδας σχεδόν σε όλη τη διάρκεια της regular, και πλέον ταξιδεύει στη Λιθουανία με άπειρο σύνολο αλλά και… άγνοια κινδύνου.
Πώς έφτασε στο Final Four
Από την αρχή της κανονικής διάρκειας, οι Μονεγάσκοι έδειξαν πως ήταν έτοιμοι να κεφαλαιοποιήσουν την περσινή καλή πορεία με μία ακόμη καλύτερη. Η Μονακό στις περισσότερες αγωνιστικές βρισκόταν μέσα στις τέσσερις καλύτερες ομάδες, και τελικά τερμάτισε με ρεκόρ 21-13, το οποίο την έφερε στην 4η θέση με μία νίκη παραπάνω από τη Μακάμπι και δύο λιγότερες από Ρεάλ και Μπαρτσελόνα. Εντός έδρας ήταν εξαιρετική με 13 νίκες σε 17 ματς, ενώ μακριά από τη Γαλλία είχε 8 νίκες σε 17 αγωνιστικές.
Στα playoffs, βρέθηκε απέναντι στη Μακάμπι, η οποία μάλιστα παρουσιαζόταν ως τρομερά φορμαρισμένη και φαβορί για την πρόκριση παρά το μειονέκτημα έδρας. Αυτό φάνηκε να επιβεβαιώνεται όταν οι Ισραηλινοί άλωσαν με άνεση το Μόντε Κάρλο στο πρώτο ματς της σειράς. Παρόλα αυτά, η «πρωτάρα» Μονακό έδειξε μεγάλη ψυχραιμία, απάντησε με δικό της break στο Ισραήλ και έκλεισε τη σειρά στο γήπεδό της με συνολικό σκορ 3-2.
Πολυτιμότερος παίκτης: Άλλοι τον μισούν και άλλοι τον αγαπούν, ωστόσο δεν χωράει αμφιβολία πως η καρδιά και η ψυχή της Μονακό είναι ο Μάικ Τζέιμς. Ο Αμερικανός βετεράνος πλέον γκαρντ «κουβάλησε» πέρσι την ομάδα και φέτος υπήρξε ξανά καθοριστικός, όντας ο πρώτος σκόρερ με 16,3 πόντους και μοιράζοντας παράλληλα 4,6 ασίστ ανά παιχνίδι. Παρόλο, μάλιστα, που παραλίγο να προκαλέσει «χάος» στις τάξεις των Μονεγάσκων όταν τιμωρήθηκε για κάποια «νυχτοπερπατήματα», επέστρεψε απολύτως σοβαρός και στα playoffs ήταν ηγετικός. Ο Τζέιμς είναι ο βασικός κινητήριος μοχλός στο παιχνίδι της ομάδας του Σάσα Ομπράντοβιτς, και από τη δική του απόδοση εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό και η αντίστοιχη της Μονακό.
Αφανής ήρωας: Σίγουρα δεν είναι αφανής, όμως ανάμεσα στις τόσες «πριμαντόνες» της Μονακό, αυτός που κατάφερε φέτος να ξεχωρίσει είναι ο Άλφα Ντιαλό. Ο 25χρονος φόργουορντ που έχασε μέσα από τα χέρια του το καλοκαίρι του 2021 ο Παναθηναϊκός έκανε άλματα προόδου τη φετινή σεζόν, και εξελίχθηκε σε «κρυφό χαρτί« μιας ομάδας με πολλούς frontmen αλλά λίγα «εργαλεία». Ο Ντιαλό σκοράρει με αρκετή σταθερότητα (11 πόντοι ανά παιχνίδι) και αποτελεί τον πιθανότατα κορυφαίο αμυντικό των Μονεγάσκων. Αυτό γίνεται φανερό και από το γεγονός πως η άμυνά τους γίνεται κατά 5 πόντους ανά 100 κατοχές καλύτερη, όταν αυτός βρίσκεται στο παρκέ.
Πλεονεκτήματα: Η Μονακό πρόκειται για την ομάδα με το περισσότερο ταλέντο στην περιφέρεια από την τετράδα του Final Four. Ο Σάσα Ομπράντοβιτς έχει στη διάθεσή του μία τριάδα παικτών (Τζέιμς, Οκόμπο, Λόιντ) που στην καλή τους μέρα μπορούν να βάλουν ο καθένας από 20 πόντους. Κάτι τέτοιο ίσως διαδραματίσει κομβικό ρόλο σε τέτοιου είδους κλειστά παιχνίδια, που πολλές φορές τα συστήματα καταργούνται και τον πρώτο λόγο έχουν οι προσωπικότητες. Επιπλέον, οι Μονεγάσκοι είναι η καλύτερη ομάδα στα επιθετικά ριμπάουντ στην Ευρωλίγκα (12,1 ανά παιχνίδι), ενώ διαθέτουν πολύ ικανούς χειριστές και υποπίπτουν στα λιγότερα λάθη στη διοργάνωση (μόλις 10,6 ανά ματς). Στο ψυχολογικό κομμάτι, επίσης, είναι η μοναδική ομάδα χωρίς κάτι να χάσει, αφού η σεζόν της είναι ήδη επιτυχημένη και μόνο που έφτασε μέχρι εκεί.
Μειονεκτήματα: Το τελευταίο πλεονέκτημα μπορεί να διαβαστεί και σαν… μειονέκτημα. Η Μονακό είναι ομάδα που φτάνει για πρώτη φορά σε Final Four, επομένως σίγουρα υστερεί σε θέμα ειδικού βάρους απέναντι σε τεράστια brands όπως ο Ολυμπιακός, η Μπαρτσελόνα και η Ρεάλ Μαδρίτης. Αυτό φαίνεται και στο ρόστερ της, το οποίο περιέχει μόλις έναν παίκτη με εμπειρία από τέτοια συνθήκη (Μάικ Τζέιμς, έπαιξε με την Μπασκόνια το 2016-17). Αυτή η έλλειψη εμπειρίας ίσως φανεί σε ματς απέναντι σε τόσο «μπαρουτοκαπνισμένες» ομάδες. Στο αγωνιστικό κομμάτι, η Μονακό έχει τις λιγότερες λύσεις μεταξύ των τεσσάρων στη φροντ λάιν, κάτι που μπορεί να την περιορίσει πάρα πολύ στο περιφερειακό σουτ και στις «ορέξεις» των γκαρντ της.
Το ρόστερ της Μονακό
0. Έλι Οκόμπο (1,91μ., 25 χρ.) Γκαρντ
00. Τζον Μπράουν (2,03μ.,31χρ.) Φόργουορντ
1. Τσίμα Μονέκε (1,96μ., 27χρ.) Φόργουορντ/Σέντερ
3. Τζόρνταν Λόιντ (1,93μ., 29χρ.) Γκαρντ
4. Τζάρον Μπλόσομγκεϊμ (1,95μ., 29χρ.) Φόργουορντ
5. Γιοάν Μακουντού (2,07μ., 22χρ.) Φόργουορντ/Σέντερ
11. Άλφα Ντιαλό (2,01μ., 25χρ.) Φόργουορντ
20. Ντονάτας Μοτιεγιούνας (2,13μ., 32χρ.) Φόργουορντ/Σέντερ
24. Γιακουμπά Γουαταρά (1,92μ., 31χρ.) Γκαρντ/Φόργουορντ
32. Ματιέ Στραζέλ (1,82μ., 20χρ.) Γκαρντ
45. Ντόντα Χολ (2,08μ., 25χρ.) Σέντερ
55. Μάικ Τζέιμς (1,85μ, 32χρ.) Γκαρντ
_221023_230642.jpg?w=350&f=bicubic&um=VerySharp)
