Μιρτσέα Λουτσέσκου: «Ουκρανοί και Ρώσοι ζούσαν σαν αδέλφια, ο πόλεμος θα διαρκέσει πολύ...»

Έχοντας περάσει μία ζωή στην Ουκρανία, δουλεύοντας σε Σαχτάρ Ντόνετσκ (2004-2016) και Ντινάμο Κιέβου (2020 μέχρι σήμερα), ο Μιρτσέα Λουτσέσκου θλίβεται βλέποντας τη ρωσική εισβολή να σπέρνει την καταστροφή στη χώρα.

Ο έμπειρος προπονητής και πατέρας του προπονητή του ΠΑΟΚ, Ραζβάν, βρίσκεται πλέον στην πατρίδα του και μίλησε σε ιταλικό ραδιόφωνο για την κατάσταση, αναφερόμενος μεταξύ άλλων στα όσα είχαν συμβεί στο Ντόνετσκ το 2014, τα όσα περιμένει να συμβούν αλλά και το πώς βιώνει τα τεκταινόμενα ο γιος του, ενώ εξέφρασε τη θέση ότι δεν θα έπρεπε να αποκλειστούν οι ρωσικές ομάδες.

Αναλυτικά:

«Έζησα τον πόλεμο του 2014, όταν έπρεπε να αφήσουμε το Ντόνετσκ και δεν επιστρέψαμε ποτέ. Για δύο χρόνια παίζαμε στο Κίεβο και μετά οπουδήποτε αλλού εκτός από το σπίτι μας. Σκεφτόμουν ότι θα τελειώσει έτσι, αλλά τώρα...

Μετά τη ρωσική εισβολή, μείναμε στο Κίεβο για τρεις ημέρες. Μετά, με τη βοήθεια της UEFA και της Μολδαβικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας, όλοι οι ξένοι παίκτες από διάφορες ουκρανικές ομάδες διέφυγαν στη Ρουμανία και στην πατρίδα τους. Εγώ είμαι τώρα στο Βουκουρέστι, από όπου προσπαθώ να βοηθήσω όσους περισσότερους μπορώ.

Για μένα ο αθλητισμός πρέπει να ενώνει και να μην μπλέκεται με αυτά. Είναι όπως το πολιτιστικό θέμα, πρέπει να μένει εκτός σύγκρουσης.

Ποτέ δεν πίστευα ότι θα συμβεί κάτι τέτοιο, οι Ουκρανοί και οι Ρώσοι ζούσαν μαζί σαν αδέλφια. Τώρα το πρόβλημα είναι πολιτικό, δεν ξέρω πώς θα λήξει, γιατί οι Ουκρανοί είναι περήφανοι άνθρωποι.

Ο πόλεμος θα διαρκέσει πολύ και δεν θα υπάρξουν νικητές. Δεν έπρεπε να φτάσουμε μέχρι εδώ.

Πρέπει να είμαστε με την αλήθεια και να βοηθήσουμε με όσα μέσα έχουμε, ο γιος μου ζει όσα συμβαίνουν με το αίσθημα της συμμετοχής και της παροχής βοήθειας».