Μικρός το δέμας, αλλά… Μίδας!

Πρώτο μπόι δεν τον λες, αφού μετά βίας έχει ύψος 1.60μ. Μπροστά σε κάποιες από τις αθλήτριες, με τις οποίες… νταραβερίζεται, μοιάζει κοντορεβυθούλης, αλλά μόνο τέτοιος δεν είναι. Μάλλον το αντίθετο συμβαίνει, αφού ο Γιώργος Μορφέσης είναι ένας γίγαντας της προπονητικής στην υδατοσφαίριση. Ή καλύτερα ο σύγχρονος… Μίδας των Ελλήνων προπονητών, αφού έχει στη συλλογή του διψήφιο αριθμό μεταλλίων σε επίπεδο εθνικών ομάδων.

Του Τάσου Νικολόπουλου

Στα 45 του χρόνια, ο ομοσπονδιακός τεχνικός, που οδήγησε την εθνική Νέων-Γυναικών στην κορυφή της Ευρώπης, έχει στη συλλογή του πλέον 9 μετάλλια (4 χρυσά, 2 ασημένια, 3 χάλκινα) ως πρώτος και άλλα τρία (1 χρυσό, 1 ασημένιο, 1 χάλκικο) ως συνεργάτης του Κούλη Ιωσηφίδη. Ξέρετε πολλούς άλλους Έλληνες προπονητές με τέτοιες επιδόσεις σε διεθνές επίπεδο; Για περισσότερα από δέκα χρόνια υπηρετεί τις εθνικές ομάδες και αν προσέξει κανείς, οι περισσότερες επιτυχίες έχουν έρθει την τελευταία τριετία, που έχουμε για… σύντροφο την οικονομική κρίση. Ε και για να έχει τόσες επιτυχίες, μάλλον είναι καλός, δεν νομίζετε;

«Το πόλο είναι αμιγώς ερασιτεχνικό άθλημα, υπό την έννοια ότι δεν περιμένεις να κάνεις ένα καλό συμβόλαιο, όπως στο ποδόσφαιρο ή το μπάσκετ. Το γνωρίζουμε, αλλά ασχολούμαστε επειδή μας αρέσει και επειδή πάνω απ’ όλα θεωρούμε τιμή μας ότι βρισκόμαστε στην εθνική ομάδα» έχει πει σε παλαιότερη συνέντευξή του ο πολύ-τροπαιούχος προπονητής και δεν έχει άδικο…

Η αγάπη για το άθλημα κρατάει τους περισσότερους στον «αφρό», γιατί διαφορετικά, άστα να πάνε. Πώς να μιλήσεις για συμβόλαια, όταν οι συνθήκες εργασίας είναι άθλιες; Τα προβλήματα που κατά καιρούς αντιμετωπίζει η υδατοσφαίριση και όχι μόνο, είναι τεράστια. Τα τελευταία χρόνια έχουν διογκωθεί λόγω κρίσης, αλλά από όσο θυμάμαι, υπήρχαν και τα προηγούμενα χρόνια. «Τέθηκαν σε κίνδυνο η σωματική ακεραιότητα και υγεία των αθλητριών» δήλωσε ο ομοσπονδιακός τεχνικός μετά την τελευταία επιτυχία και θεωρώ ότι δεν υπάρχει καμία δόση υπερβολής σε αυτή τη δήλωση.

Όμως, παρά τα προβλήματα, τις συνεχείς αντιξοότητες και τρικλοποδιές, φαίνεται ότι η διάθεση και το μεράκι των ανθρώπων που ασχολούνται με την υδατοσφαίριση, συνεχίζουν να υπάρχουν. Μπορεί κατά καιρούς ο πρόεδρος της Κολυμβητικής Ομοσπονδίας, Δημήτρης Διαθεσόπουλος να έχει γίνει δέκτης σκληρής κριτικής, αλλά για τη δουλειά που γίνεται σε όλες τις εθνικές ομάδες και τις συνεχόμενες επιτυχίες του αθλήματος, έχει βάλει κι αυτός ένα μικρό λιθαράκι και πρέπει να του αναγνωριστεί.

Τα 39 (!) μετάλλια σε διεθνείς διοργανώσεις είναι ασύλληπτο νούμερο, αν αναλογιστεί κανείς την δημοτικότητα του, τα προβλήματα που ανέκαθεν υπήρχαν (ερασιτεχνικό γαρ), αλλά και το μέγεθος της χώρας μας. Το άθλημα της υδατοσφαίρισης συνεχίζει να αντιστέκεται και να κρατάει την ελληνική σημαία ψηλά. Μακάρι να υπάρχει συνέχεια, αλλά κυρίως στήριξη. Αν η Πολιτεία δεν μπορεί να τους προσφέρει θέσεις εργασίας, όπως γινόταν παλιότερα, τουλάχιστον ας κάνει πιο εύκολη την καθημερινότητα των αθλητών. Και το οφείλει και το αξίζουν!