«Μικρό» στο μάτι, «μεγάλο» στο χορτάρι!

Του Θοδωρή Τσούτσου

Δεν είναι υπερβολικό, είναι κυριολεκτικό, ότι η ΑΕΚ δημιουργούσε και έχανε ευκαιρίες από το πρώτο έως το τελευταίο λεπτό. Έκανε φάση στα 43 δευτερόλεπτα, με την κεφαλιά του Αραούχο και έκανε και στο 90'+2', με τον Λάζαρο. Εδώ πια είναι πώς το βλέπει ο καθένας. Το σημαντικό είναι ότι δημιουργεί φάσεις; Ή μήπως το σημαντικό είναι ότι χάνει φάσεις;

Διότι με τον Απόλλωνα και τον Ατρόμητο, στο ίδο γήπεδο, αυτό κόστισε πάρα πολύ. Περισσότερο από όσο έχουν κοστίσει στον ΠΑΟΚ ή και στον Ολυμπιακό οι δικές τους χαμένες ευκαιρίες, σε παιχνίδια τα οποία τελικά δεν πήραν. Για την ΑΕΚ, λοιπόν, αυτό έχει καθοριστική σημασία. Όπως προφανώς έχει σημασία ότι αυτή τη φορά δεν το πλήρωσε.

Σημαίνει ότι μαθαίνει από τον εαυτό της και αυτό θα είναι πολύ χρήσιμο για τη συνέχειά της. Ειδικά στο πρωτάθλημα. Υπάρχει, όμως, στη φετινή ΑΕΚ και κάτι επίσης πολύτιμο. Ίσως, όπως αποδεικνύεται και πιο πολύτιμο από όλα. Οτι παιχνίδι με παιχνίδι χρειάζεται να ανακαλύπτει και νέα πράγματα για τον εαυτό της. Συνέβη όταν έχασε τον Μάνταλο. Αργότερα όταν έχασε τον Γιόχανσον. Όταν για μεγάλο διάστημα δεν είχε τον Τσιγκρίνσκι.

Τώρα, λοιπόν, λόγω του τραυματισμού του Κονέ, χρειάστηκε ο Γκάλο να παίξει στα χαφ. Και όχι προερχόμενος από τη φυσική του θέση του δεξιού μπακ, αλλά του δεξιού χαφ.

Το "μικρό" ρόστερ, λοιπόν, για το οποίο η ΑΕΚ έχει ζήσει κριτική, μοιάζει να είναι και το ρόστερ με τις μεγαλύτερες δυνατότητες ευελιξίας. Ο ΠΑΟΚ έχει έναν Βιεϊρίνια που παίζει ως αριστερός μπακ ή τουλάχιστον έπαιζε, διότι τώρα ήρθε ο Αζεβέδο και στην ουσία κανέναν άλλον που να μπορεί να εξυπηρετήσει άλλον ρόλο. Άντε από δεξιά να πάει αριστερά, αλλά μέχρι εκεί.

ο Ολυμπιακός έχει έναν Ρομαό που καμιά φορά παίζει στην άμυνα. Όποτε στη διάρκεια τη σεζόν οι τρεις προπονητές του δοκίμασαν κάτι διαφορετικό, τον Οφόε δεκάρι ή και επιθετικό, τον Φορτούνη στην κορυφή, ή τον Ταχτσίδη στην άμυνα (στο ΟΑΚΑ στο ματς πρωταθλήματος κόντρα στην ΑΕΚ και στην ανατροπή από 0-2), δεν τού βγήκε τίποτα...

Αντίθετα, η ΑΕΚ βγάζει συνεχώς νέες επιλογές για τον προπονητή της. Και αυτό συμβαίνει είτε από επιλογή είτε από ανάγκη. Δεν είναι ότι ο Μπακάκης από δεξιά μπορούσε να παίξει και αριστερά. Το θέμα ήταν ότι μπορούσε να παίξει και στο κέντρο της άμυνας. Επίσης ο Λόπες, που έγινε χαφ. Ο Μπακασέτας, που στο Αγρίνιο είχε γίνει μπακ χαφ. Ο Λάζαρος, που έπαιξε και σε off charakter θέση, φεύγοντας από τα πλάγια.

Η ΑΕΚ μπορεί να έχει λιγότερους, αλλά για περισσότερες θέσεις. Αυτό είναι μάλλον πιο σημαντικό και για το αγωνιστικό κομμάτι, αλλά και για τις δομές στα αποδυτήρια.

Όσο για το ματς με τον Αστέρα, δύο παιχνίδια έχει παίξει φέτος ο Αστέρας χωρίς να πάρει ανάσα. Με την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ και τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα. Σε όλα τα υπόλοιπα, ποτέ δεν ήταν σε δεύτερο ρόλο, γιατί δεν του ταιριάζει να το κάνει. Τα τελευταία χρόνια, από τότε δηλαδή που αρχικά με τον Σάκη Τσιώλη και στη συνέχεια με τον Στάικο Βεργέτη έσπαγε το ένα ταβάνι του μετά το άλλο, αυτά τα παιχνίδια είναι μετρημένα.

Ελάχιστα, το γράφω μετά λόγου γνώσης, που λένε, διότι τα έχω δει όλα. Δεν του ταιριάζει το να προσπαθεί κυρίως να χαλάει παρά να φτιάχνει. Ακόμη και αν παίζει με την Μαρίτιμο στην Πορτογαλία. Την Μάιντς μέσα έξω. Την Παρτιζάν και την Μπεσίκτας. Ακόμη και με την Τότεναμ πήγε και έφαγε πέντε, αλλά έπαιξε.

Ειδικά στις εγχώριες διοργανώσεις, τα παιχνίδια αυτά είναι μετρημένα. Αυτά στα οποία δεν μπόρεσε να αντιδράσει, να κάνει το παιχνίδι του, να δείξει στοιχεία του ποδοσφαίρου του. Με τον Ολυμπιακό στο Κύπελλο, τη βραδιά που για πρώτη φορά έφυγε ο Βεργέτης, τον Παναθηναϊκό στην Τρίπολη, στην τελευταία δηλαδή νίκη των πρασίνων στην επαρχία, την περσινή σεζόν. Υπήρξαν κι άλλα στα οποία έχασε, μάλιστα υπήρξαν πολλά. Αλλά δεν υπήρξαν άλλα στα οποία δεν έπαιξε, γιατί δεν του επέτρεψε ο αντίπαλος να το κάνει.

Στη φετινή λίγκα, λοιπόν, σε δύο ματς ο Αστέρας ήταν τόσο παθητικός. Με την ΑΕΚ και τον ΠΑΟΚ εκτός έδρας. Τίποτα δεν είναι τυχαίο για τις ομάδες που είναι στις πρώτες θέσεις και πια διεκδικούν τον τίτλο. Η διαφορά ήταν ότι ο ΠΑΟΚ χρειάστηκε να το κάνει για ένα 45λεπτο, αφού από το πρώτο είχε πάρει σκορ νίκης (2-0), ενώ η ΑΕΚ χρειάστηκε να το κάνει για όλο το ματς, γιατί έχανε τα άχαστα.