Μια τετράδα, μισή… και παραπάνω άνοδος

Γράφει ο Αλέξης Σαββόπουλος

Στον Άρη γενικά υπάρχει μια τάση να τρώγεται με τα ρούχα του. Να ανακαλύπτει προβλήματα όταν στην ουσία δεν υπάρχουν, να εμφιλοχωρεί μια γκρίνια, μια μουρμούρα. Κάπως έτσι ήταν το κλίμα πριν τον αγώνα με τον Εργοτέλη, με αφορμή τις δυο σερί ισοπαλίες με Τρίκαλα και Καλλιθέα. Υπήρχε η αίσθηση ότι ο προπονητής δεν αισθάνεται καλά στην καρέκλα του, πολλές επιλογές του αμφισβητούνταν, οι παίκτες ήταν υπό κρίση, και γενικά αν στράβωνε το χθεσινό ματς, ότι κάτι θα γινόταν. Αυτό το περίεργο κλίμα ήταν διάχυτο στην ατμόσφαιρα στο πρώτο ημίχρονο, διάστημα που ο Άρης δεν έκανε καθαρή ευκαιρία και φαινόταν να νοιάζεται περισσότερο για το ανασταλτικό κομμάτι, επιδιώκοντας να μην αφήσει τον Εργοτέλη να απλώσει το παιχνίδι, κάτι που ξέρει να κάνει καλά.

Τακτικά η ομάδα του Σπανού εκτέλεσε άψογα το πλάνο που είχε σχεδιαστεί. Κανείς δεν παρέκκλινε, υπήρχε συγκέντρωση και η μοναδική φάση που έκανε ο Εργοτέλης ήταν από ένα αβίαστο λάθος του Μουμίν στον άξονα. Μεσοεπιθετικά όμως τίποτα. Οι μπακ είχαν το νου τους στους πλάγιους επιθετικούς του Εργοτέλη, οι στόπερ στον «καυτό» Κάιπερς και οι χαφ ξόδεψαν πολλά τρεξίματα καλύπτοντας χώρους αφού η κατοχή ήταν στον αντίπαλο. Μια-δυο φορές που έκλεψαν μπάλες έκαναν ευκαιρίες έστω και αν τα γκολ ακυρώθηκαν ως οφσάιντ.

Στην επανάληψη, όμως, το σκηνικό άλλαξε. Η πίεση από την κερκίδα λειτούργησε ως αφύπνιση και βοηθούντος του γρήγορου γκολ από το πέναλτι που κέρδισε ο Κάσσος, οι κίτρινοι «ξεκλείδωσαν» το ματς και έφτασαν εντέλει σε μια εύκολη επικράτηση, ανακτώντας την 1η θέση και επαναφέροντας την ηρεμία σε όλα τα επίπεδα.

Έτσι όπως έχει διαμορφωθεί η κατάσταση στη βαθμολογία και με το πρόγραμμα που έχουμε μπροστά μας, πολλά- αν όχι όλα- θα κριθούν στην επόμενη τετράδα αγώνων όπου ο ΑΡΗΣ πάει διαδοχικά σε Πάτρα και Χανιά (Κισσαμικός), πριν υποδεχτεί τη Δόξα και Μ. Τετάρτη πάει για τη μάχη στο «Γεντί Κουλέ». Κοινώς ο ΑΡΗΣ παίζει, και μάλιστα εκτός έδρας, με τον 2ο και τον 3ο της βαθμολογίας. Και αν για τον 2ο δεν τίθεται κάποιο σοβαρό διακύβευμα αφού αμφότερες οι θέσεις δίνουν άνοδο (ίσως μόνο το πρεστίζ), ο αγώνας της Κυριακής με την Παναχαϊκή είναι μισή άνοδος.

Αν η ομάδα του Δημήτρη Σπανού, κερδίσει ή δεν χάσει στην Αγυιά και βγει συνολικά αλώβητη από αυτή την σειρά των αγώνων ή αν θέλετε με τις μικρότερες δυνατές απώλειες, τότε θα έχει κάνει το καθοριστικό βήμα για την άνοδο αφού μετά το Πάσχα, το πρόγραμμα εξομαλύνεται. Παράλληλα στις επόμενες αγωνιστικές ενδέχεται να έχουν απώλειες και οι υπόλοιποι αφού για παράδειγμα η Παναχαϊκή πάει σε Δράμα και υποδέχεται τον ΟΦΗ.

Εκτός από τους τρεις βαθμούς ο Άρης κέρδισε χθες και δυο παίκτες. Τον Νίκιτς και τον Κανακούδη. Ο σέρβος, τώρα που η ομάδα θα τον χρειαστεί με τον Ιντζόγλου τραυματία και τον Μουμίν με επτά κάρτες, έδειξε ότι μπορεί να βοηθήσει. Δούλεψε και περίμενε στωικά την ευκαιρία από τον Σπανό. Το καλό 90λεπτο που έκανε του έδωσε ψυχολογία και ίσως και τη διατήρηση της θέσης του στην μάχη της Πάτρας. Για τον Κανακούδη ήταν ένα ερωτηματικό πως θα εμφανιστεί μετά από αποχή πέντε μηνών. Τα πήγε περίφημα, ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο και μπαίνει από χθες κι αυτός στο ροτέισον του Σπανού. Με τους τραυματισμούς που προέκυψαν και τις τιμωρίες από κάρτες άλλωστε, θα χρειαστεί να βοηθήσουν όλοι. Σε 25 μέρες ή και νωρίτερα θα ξέρουμε αν η σεμνή τελετή θα λάβει τέλος ή αν θα παραμείνει το ενδιαφέρον και συνάμα το άγχος και η αγωνία ως το τέλος.