Μια γνήσια ρεμπέτισσα... από τη μακρινή Ιαπωνία. Είναι η Νομπούκα Σουνοχάρα και ζει στο Κόμπε της Ιαπωνίας.
Η αγάπη της είναι το μπουζούκι και η ρεμπέτικη μουσική. Η Νομπούκα γνώρισε τον Ελληνα σύζυγό της στην Ιαπωνία όταν εκείνος ήταν ακόμη φοιτητής. Σήμερα, περισσότερα από 30 χρόνια μετά, ζουν με τα δυο τους παιδιά στη μικρή πόλη Κόμπε, όπου η Νομπούκα εχει δημιουργήσει το δικό της ελληνικό εστιατόριο και μαγαζί όπου πουλά ελληνικά προϊόντα.
Ο δάσκαλος της Νομπούκα πάντως, Ατσούσι Τουκάγια, είναι περήφανος για τη μαθήτριά του, το ίδιο και το συγκρότημά τους Φιλιάκις.
Η αποκλειστική συνέντευξη στην Κορίνα Γεωργίου και το ΣΚ Παρέα:
Είναι πραγματικά εντυπωσιακό για εμάς εδώ στην Ελλάδα να μαθαίνουμε πως μια γυναίκα από την Ιαπωνία αγαπά αυτό το μουσικό είδος που είναι συνδεδεμένο με την ελληνική ιστορία και την παράδοσή μας. Πότε και πώς μάθατε για το ρεμπέτικο και πόσο δύσκολη ήταν η εκμάθηση του μπουζουκιού για εσάς;
Άρχισα να μαθαίνω μπουζούκι πριν από δύο χρόνια. Αγόρασα το μπουζούκι μου όταν ήμουν στην Αθήνα, αλλά δεν γνώριζα καθόλου να παίζω. Δεν υπήρχε κανείς στην Ιαπωνία να παίζει μπουζούκι, όμως έμοιαζε τόσο όμορφο και ήθελα να παίξω. Προσπάθησα να παρακολουθήσω βίντεο στο Youtube, αλλά ήταν πολύ δύσκολο. Συνάντησα όμως έναν φοβερό άνθρωπο που παίζει μπουζούκι και είναι από την Ιαπωνία. Είναι πολύ καλός οργανοπαίκτης και του ζήτησα να μου μάθει κι εμένα να παίζω και δέχθηκε, κάναμε εξάσκηση ξανά και ξανά κι έτσι αποφασίσαμε να κάνουμε κανονικά μαθήματα μπουζουκιού. Τότε ήμουν η πρώτη μαθήτρια στην τάξη, μόνο εγώ στο μάθημα, όμως τώρα είμαστε 17 στην τάξη.
Τόσο άνδρες όσο και γυναίκες ή μόνο άνδρες και είστε η μόνη γυναίκα στην τάξη;
Βασικά είμαστε μόνο γυναίκες, κι ένας άνδρας.
Α, ενδιαφέρον! Πολύ ενδιαφέρον! Πιστεύετε ότι ο ιαπωνικός λαός κατανοεί την ελληνική μουσική και κυρίως το ρεμπέτικο; Θεωρείτε πως υπάρχει κοινό έδαφος ανάμεσα στη δική σας μουσική και τη δική μας;
Ναι, νομίζω ότι υπάρχει κοινό αίσθημα. Όταν παίζω μπουζούκι εδώ στο μαγαζί μου κανείς δεν γνωρίζει για αυτό και την ελληνική μουσική, αλλά νομίζω ότι πραγματικά τους αρέσει ο ήχος και τα συναισθήματα και τα πάντα.
Γνωρίζω ότι έχετε έναν αγαπημένο Έλληνα συνθέτη. Είναι ο Βασίλης Τσιτσάνης.
Τον αγαπώ, το ίδιο και τη μουσική του. Η Συννεφιασμένη Κυριακή είναι το αγαπημένο μου τραγούδι.
Η Συννεφιασμένη Κυριακή;
Ναι, είναι τόσο ωραίο τραγούδι. Αλλά είναι δύσκολο να το παίξει κανείς. Προσπαθώ να κάνω εξάσκηση για να το παίξω καλά! Πραγματικά απολαμβάνουμε να παίζουμε, αυτό είναι όλο. Μετά πίνουμε το κρασί μας, συζητάμε για διάφορα πράγματα. Το φαγητό είναι φυσικά ελληνικό, τα ποτά είναι ελληνικά και όλα τα προϊόντα το ίδιο. Τα πάντα είναι ελληνικά. Παραδοσιακό τυρί, φέτα ή σαλάτα ή χωριάτικη, μουσακάς, σουβλάκι. Και στα ποτά φυσικά περιλαμβάνεται κρασί, ούζο, τσίπουρο.
Ποια μέρη της ψυχής σας ενεργοποιεί, ξυπνά το μπουζούκι και κυρίως η ρεμπέτικη μουσική;
Όταν ακούω ρεμπέτικη μουσική νιώθω κάτι ξεχωριστό. Μου εμπνέει ένα είδος νοσταλγίας.
Πηγή: skai.gr