Μια πρώτη αναμέτρηση και με τον εαυτό του

Μέχρι σήμερα ο οργανισμός Άρης επιμελώς έχει αποφύγει να μιλήσει δημόσια για στόχο της φετινής σεζόν της επιστροφής στη μεγάλη κατηγορία, μετά από τέσσερα χρόνια αυτομαστίγωσης. Προπονητής, ποδοσφαιριστές, τεχνικό τιμ και Θόδωρος Καρυπίδης αποφεύγουν να οριοθετήσουν ένα ξεκάθαρο στόχο. Βέβαια ενδόμυχα, η είσοδος στην τελική πεντάδα και η εξασφάλιση ενός ευρωπαϊκού εισιτηρίου που θα βγάλει και πάλι μετά από χρόνια τον Άρη εκτός συνόρων, υπάρχει ως σκέψη, ως πόθος.

Γράφει ο Αλέξης Σαββόπουλος

Η εικόνα της ομάδας μετά τις έξι πρώτες στροφές είναι τέτοια που τροφοδοτεί αυτό τον πόθο με ρεαλιστικά ποσοστά υλοποίησής του με την γενική αίσθηση μάλιστα ότι ο Άρης δεν έχει εισπράξει βαθμολογικά όσα θα μπορούσε, χάνοντας από δυο ομάδες (ΠΑΣ και Πανιώνιο) που δεν ήταν καλύτερές του.

Ο Άρης μπαίνει από αυτή την εβδομάδα στον κύκλο των συνεχόμενων ντέρμπι (ΠΑΟΚ, ΑΕΚ και Ολυμπιακό) που θα μας δώσουν μια σειρά από απαντήσεις για την δυναμική του club, την προσωπικότητα της ομάδας, τις αντοχές των παικτών και εν τέλει θα πάρουμε μια γεύση για το πού μπορεί να το πάει το πράγμα ο φετινός Άρης. Μετά το πέρας αυτών των αγώνων θα έχουμε μια εικόνα για το που μπορεί να τοποθετηθεί ο πήχης των φιλοδοξιών, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα κριθούν τα πάντα αφού ο δρόμος είναι ακόμη μακρύς.

Κακά τα ψέματα όμως αν η ομάδα του Πάκο Ερέρα βγει με τις λιγότερες δυνατές απώλειες από αυτή την σειρά των αγώνων, θα παγιωθεί η αίσθηση παντού ότι ο Άρης επέστρεψε για τα καλά. Στο εσωτερικό της ομάδας που θα προσθέσει τόνους αυτοπεποίθησης στις τάξεις της, στο κοινό της που δείχνει να πιστεύει και να του αρέσει αυτό που βλέπει και θα το υποστηρίξει ακόμη πιο θερμά, στην ποδοσφαιρική κοινωνία που μια περιέργεια την είχε για την επιστροφή του Άρη και φυσικά στην ιδιοκτησία που λειτούργησε το καλοκαίρι με περίσσεια ωριμότητα και έκανε το καλύτερο που μπορούσε για την στελέχωση της ομάδας.

Όλο αυτό που περιμένουμε στο αρκετά ενδιαφέρον διάστημα που έχουμε μπροστά μας, δεν αναιρεί φυσικά την προσπάθεια που έχει ξεκινήσει από το καλοκαίρι και συνεχίζεται με αμείωτη ένταση, για την ποιοτική αναβάθμιση του club σε τομείς που λόγω της αγωνιστικής συρρίκνωσης είχαν αφεθεί στην τύχη τους. Το προπονητικό κέντρο στο Ρύσιο μετατρέπεται σε ένα μικρό στολίδι στο οποίο, από την προηγούμενη εβδομάδα, μπορούν οι ποδοσφαιριστές να γευματίζουν κιόλας, περνώντας συνολικά ένα πεντάωρο μαζί. Το Κλεάνθης Βικελίδης αλλάζει κι αυτό και θα αλλάξει κι άλλο σιγά-σιγά. Όσο η ομάδα θα προοδεύει στο γρασίδι, θα γίνονται συνεχώς πράγματα, τα οποία θα απολαμβάνει ο οπαδός του Άρη που είναι επί… ποδός για τα παιχνίδια που τόσο του έλλειψαν.

Την Κυριακή θα είναι μια ακόμη υπενθύμιση προς όλους αυτούς που προσπαθούν να πείσουν τον κόσμο ότι το ελληνικό ποδόσφαιρο έχει Big 4, ότι o Άρης ήταν ανέκαθεν μέλος αυτού του κλειστού club και η δυναμική επιστροφή του, ομορφαίνει το προϊόν και το κάνει πιο ανταγωνιστικό. Άσχετα τι θα γίνει στον αγωνιστικό χώρο, η αίσθηση που υπάρχει είναι ότι ο Άρης, δεν επέστρεψε απλά για να κερδίσει τον ΠΑΟΚ όπως θέλουν να νομίζουν μερικοί, και να γίνει πρώτος στο χωριό. Κοιτάει τη μεγάλη εικόνα…