Μια λαμπάδα στο μπόι του Μολέντο!

Όταν οι τελευταίες σου ευρωπαϊκές εμπειρίες είναι σχεδόν μαρτυρικές κι έχουν αφήσει τα σημάδια τους σε κάθε έκφανση της ποδοσφαιρικής ύπαρξης του συλλόγου, μια δόση συντηρητισμού δεν βλάπτει. Ιδιαίτερα όταν στις 28 Ιουλίου καλείσαι να δώσεις το πρώτο επίσημο παιχνίδι στη σεζόν και απέναντί σου έχεις μια ομάδα που μπορεί να μην είναι κάνα θεριό, αλλά βρίσκεται σε φουλ αγωνιστικό ρυθμό.

Γράφει ο Νικόλας Ακτύπης

Αυτή είναι η μία ανάγνωση των επιλογών του Στραματσόνι στο ματς με την ΑΪΚ… Η άλλη λέει πως τρεις κεντρικοί αμυντικοί σε εντός έδρας αγώνα κόντρα στους Σουηδούς είναι υπερβολή. Η αλήθεια πριν τη σέντρα θα μπορούσε να δικαιώσει τη μία ή την άλλη πλευρά, όμως εκείνη που αποτυπώθηκε στον αγωνιστικό χώρο δεν αφήνει περιθώρια για ντιμπέιτ.

Έχοντας αυτό κατά νου, δεν μπορείς παρά να παραδεχτείς πως η τριάδα στην άμυνα ήταν μια λανθασμένη, φοβική επιλογή. Ευτυχώς, ο Ιταλός άφησε τις ξεροκεφαλιές κατά μέρος και στο δεύτερο ημίχρονο έχοντας καταλάβει πως μόνος του ο Μολέντο έφτανε και περίσσευε για να καταπιεί τον Μαρκάνεν, διόρθωσε το δικό του λάθος.

Η διαδρομή από το 3-5-2 στο 4-4-2 και όσα μεσολάβησαν μέχρι το ρολόι να αρχίσει να μετράει αντίστροφα στη Λεωφόρο καταδεικνύουν το ότι χρειάστηκαν δραστικές αλλαγές, όχι μόνο στο σχηματισμό, αλλά και στη νοοτροπία προσέγγισης του αγώνα.

Σε αυτό τόσο ο Ιταλός όσο και ο Παναθηναϊκός ως οργανισμός, έδειξε καλά στοιχεία και μια εξαιρετική προσαρμογή που στο τέλος έφερε και τη δικαίωση.

Σίγουρα ο κόσμος (αλλά το ίδιο ισχύει και για τον Στραματσόνι αλλά και τους παίκτες) θα προτιμούσε μια μεγαλύτερη σε έκταση νίκη κι ενδεχομένως μια ομάδα που θα κεντούσε στο γήπεδο και θα έπνιγε από το πρώτο λεπτό τον αντίπαλό της.

Αυτά… παλιά! Ίσως και στο κοντινό μέλλον… Όχι τώρα, όμως. Εκείνο που χρειάζεται ο Παναθηναϊκός είναι σίγουρα βήματα και προκρίσεις. Με το αποψινό αποτέλεσμα φτάνει αρκετά κοντά σε μία τέτοια, γεγονός απολύτως θετικό αν αναλογιστείς το περσινό καλοκαίρι.

Και για να το κλείσουμε με τα θετικά… Ροντρίγκο Μολέντο! Η αποκάλυψη του περασμένου Γενάρη καθάρισε απόψε πίσω και όταν χρειάστηκε το έκανε και μπροστά. Με διαφορά η καλύτερη προσθήκη στο ρόστερ των πρασίνων -κι αν κρίνει κανείς από τις δηλώσεις και τη γενικότερη στάση του, το είδος του ποδοσφαιριστή και της προσωπικότητας που έχει ανάγκη ο Παναθηναϊκός.