Μία ήττα που αναδεικνύει το όριο των αντοχών της ΑΕΚ

Η ΑΕΚ ασχέτως αποτελέσματος αγκομαχάει να βγάλει παραπάνω από ένα γκολ σε σοβαρό παιχνίδι. Εδώ και δύο μήνες στο πρωτάθλημα με εξαίρεση το ματς της περασμένης Δευτέρας με τον Πανθρακικό, δεν μπορεί να σημειώσει περισσότερα από ένα γκολ. Στα εκτός έδρας παιχνίδια υποφέρει από αφλογιστία, αφού στα τρία από τα τέσσερα τελευταία παιχνίδια μακριά από το ΟΑΚΑ, δεν μπορεί να βγάλει γκολ. Εδώ και καιρό φαίνεται πως το ρόστερ είναι στα όρια του.

Το πρόβλημα είναι πως πέρα από 4-5 ποδοσφαιριστές συν τους δύο τερματοφύλακες, η «Ένωση» δεν παίρνει παρά ελάχιστα πράγματα. Προσέξτε μιλάμε για ποδοσφαιριστές που θεωρητικά θα στήριζαν το φετινό οικοδόμημα. Το αποτέλεσμα στο Αγρίνιο λοιπόν ήταν δίκαιο. Η ΑΕΚ δεν βλεπόταν στο πρώτο μέρος, στο δεύτερο απλά σουλούπωσε λίγο την κατάσταση, ειδικά μετά την είσοδο του Κορδέρο. Πέταξε στα σκουπίδια δύο μεγάλες ευκαιρίες και αυτό ήταν. Όταν παίζεις μονίμως με την φωτιά, κάποιες φορές θα χάνεις κιόλας. Όπως συνέβη και στο Περιστέρι.

Για μένα πέντε παίκτες είναι αυτοί που μπορούν να πάρουν θετικό πρόσημο στην φετινή χρονιά. Σιμόες-Γιόχανσον τραβούν όλο το ζόρι από την αρχή. Μετά την φυγή του Δέλλα προστέθηκε στην εξίσωση ο Μπαρμπόσα και από τον Ιανουάριο ο Βάργκας. Βάζω και τον Αραβίδη που έχει εννιά γκολ και φέτος δεν λογιζόταν ως πρώτη επιλογή, τουλάχιστον μέχρι να διαπιστώσουμε, τι τρέχει με τον Τζεμπούρ. Η ΑΕΚ μπορεί να έχει χάσει επιπλέον πέντε πόντους από δύο γκάφες των τερματοφυλάκων της, ωστόσο με τις εμφανίσεις τους αμφότεροι είναι στο συν. Από εκεί και πέρα το χάος...

Όχι πως στην άμυνα έχουν πάει καλά τα πράγματα. Αλλά θα κάνω την κρίση μου για τους τρεις ποδοσφαιριστές, πάνω στους οποίους θα στηριζόταν το φετινό οικοδόμημα της ΑΕΚ. Μιλάω για τα δύο μεγαλύτερα συμβόλαια, Τζεμπούρ και Μπουονανότε και για τον πολυδιαφημισμένο Μάνταλο, που μέχρι στιγμής δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες. Από τον Αργεντινό σαφέστατα περίμενα να καθαρίζει κρίσιμα ματς με την ποιότητα του. Ο Μπουονανότε όμως μετράει μόλις ένα γκολ μακριά από το ΟΑΚΑ και ελάχιστη προσφορά σε κρίσιμα ματς. Στο ΟΑΚΑ θα ήταν ο μοιραίος, αν δεν βρισκόταν ο Βάργκας να πάρει το ριμπάουντ και να το βάλει με τον Ολυμπιακό. Σήμερα στο 90’ χάνει ένα γκολ, που Αργεντινό παίκτη της κλάσης του, περιμένω να μην στείλει την μπάλα στα... περιστέρια.

Ο Τζεμπούρ σαφέστατα και δεν είναι αυτός που περιμέναμε. Μάλιστα με τη στάση του σε ορισμένα ματς έχει εξοργίσει κιόλας. Δεν ήταν και δεν βρίσκεται σε καλή κατάσταση και αυτό είναι δεδομένο. Από την άλλη όμως υπάρχουν και θέματα με τον τρόπο που χρησιμοποιείται από τον Πογέτ. Τον Ουρουγουανό τον έχουμε παινέσει για όλο το κατόρθωμα με το συγκεκριμένο ρόστερ, σε κάποια πράγματα όμως που πηγαίνουν στραβά έχει ευθύνη. Είναι το δεύτερο ματς στο οποίο παίζει στα άκρα και τα αποτελέσματα είναι καταστροφικά. Μετά την Τρίπολη που έπαιξε εξτρέμ για ένα ημίχρονο στο Αγρίνιο τον είδαμε να παίζει από την αρχή εκεί. Λάθος μεγάλο. Αν δεν μπορεί μία ο Αραβίδης να προσφέρει ως πλάγιος επιθετικός, ο Γαλλοαλγερινός δεν μπορεί δέκα.

Ο Πέτρος Μάνταλος αποτελεί την μεγάλη απογοήτευση της χρονιάς. Μπορεί με την παρουσία του να βοηθά στο ταχύτερο transition, πλην όμως δεν μπορεί να βγάλει την επιθυμητή παραγωγή στο παιχνίδι. Πολλοί ισχυρίζονται πως ευθύνεται η θέση στην οποία τον έχει βάλει ο Πογέτ. Σαφώς και παίζει ρόλο, αλλά ο Μάνταλος είναι μακριά από τον καλό του εαυτό με το ελαφρυντικό ασφαλώς του τραυματισμού που δεν του επέτρεψε να κάνει προετοιμασία. Προβληματισμένος είμαι και από τα ακραία μπακ. Ο Μύγας έκανε πάρτι με τον Ντίντακ στο πρώτο ημίχρονο, ενώ προβλήματα είχε και ο Γκάλο, ειδικά στη φάση της εξαιρετικής απόκρουσης του Μπαρόχα με τον Ουάρντα.

Στο Αγρίνιο εκθέτει τον Πογέτ και η παρουσία του Κορδέρο στο διάστημα που έπαιξε. Την ώρα που είναι φανερό πως ο Σουηδός έχει παραδώσει πνεύμα, δεν μπορεί να ξεκινάει στην ενδεκάδα. Ο Ισπανός ήταν εξαιρετικός όσο μπήκε και θα έπρεπε να έχει θέση στη βασική ενδεκάδα, μέχρι να πάρει δύο ανάσες ο Σουηδός.

Η διαδικασία των πλέι-οφ θα είναι εξαιρετικά δύσκολη για την ΑΕΚ. Προσωπικά φοβόμουν πως αυτή την εποχή, όπως και πέρσι θα υπάρξει κλατάρισμα. Κι είναι φυσιολογικό γιατί το ρόστερ από άποψη προσώπων που μπορούν πραγματικά να προσφέρουν είναι περιορισμένο. Όταν και πολλοί απ’ αυτούς που μπορούν τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο δύσκολα. Όπως ανέφερα μέσα στην εβδομάδα, αν ο Λέτο είναι σε θέση να βγάζει έστω και μία ώρα αγώνα ο Παναθηναϊκός θα είναι το φαβορί. Όχι μόνο γι’ αυτόν τον λόγο, αλλά και γι’ αυτόν. Ας ελπίσουμε πως η ΑΕΚ θα μπορέσει να πάρει τρεις νίκες στο διάστημα που απομένει, μέχρι να ολοκληρωθεί η κανονική περίοδος. Γιατί η ομάδα φαίνεται πως είναι καταβεβλημένη.

ΥΓ: Είναι σα να σου κάνει πλάκα κι η μπάλα ώρες-ώρες. Οι τρεις που είναι τόσο μείον για την ΑΕΚ φέτος, συνδυάζονται στη φάση του 90'. Ο Μάνταλος βγάζει τη μόνη υπέροχη μπαλιά του στον Τζεμπούρ, αυτός την κόβει στο πέναλτι και ο Μπουοανότε την πετάει στα...κεραμίδια. Απόδειξη πως έχουν τεράστιες δυνατότητες αυτή η φάση, αλλά φέτος για διαφορετικούς λόγους ο καθένας, δεν έχουν προσφέρει, ούτε καν τα βασικά.