Μια αγκαλιά, που την ονειρεύονται πολλοί!

Εντάξει, πείτε την αλήθεια: Υπάρχει κάποιος που πίστευε ότι ο Στέφανος Τσιτσιπάς θα μπορούσε να επιστρέψει μετά το 2-0, που προηγήθηκε ο Ράφαελ Ναδάλ, στον τελευταίο χρονικά προημιτελικό του Αυστραλιανού Open; Οι περισσότεροι θα εκτιμούσαν πως η μέτρια μέρα του Έλληνα τενίστα θα συνεχιζόταν και σε συνδυασμό με την ψυχολογία, η οποία θα είχε πιάσει πάτο, θα έχανε με 3-0 και θα αποχαιρετούσε τη Μελβούρνη.

Κι όμως, συνέβη ένα μικρό θαύμα. Ο 22χρονος αθλητής «πέταξε σαν μικρό πουλί», όπως είπε ο ίδιος στο flash interview και ξαφνικά όλα άρχισαν να λειτουργούν υπέρ του για να έρθει η μεγάλη ανατροπή και το 3-2. Προφανώς και σε τέτοιο επίπεδο χρειάζεται η τύχη, αλλά αυτά που προφανώς και μέτρησαν περισσότερο ήταν η προσήλωση στο στόχο, η απίστευτη ωριμότητα για την ηλικία του και η ψυχραιμία του στις στιγμές που έπρεπε.

Μακάρι, αυτά τα τρία στοιχεία να τον… συντροφεύουν και στη συνέχεια και ταβάνι του να γίνει ο ουρανός. Όντας, πλέον στην τετράδα, μπορεί να ονειρεύεται ακόμη περισσότερο τον πρώτο ΤΕΡΑΣΤΙΟ τίτλο του, αλλά ακόμη κι αν αυτό δεν συμβεί στη Μελβούρνη, δεν αργεί η μέρα που θα το πετύχει. Γιατί ανήκει στους ΚΟΡΥΦΑΙΟΥΣ!

Αυτό που πέτυχε ο Στέφανος Τσιτσιπάς απέναντι σε αυτόν τον αντίπαλο δεν συμβαίνει συχνά. Μάλλον συνέβη, όλη κι όλη μια φορά πριν από 15 χρόνια. Μόνο ο Φάμπιο Φονίνι είχε καταφέρει να επιστρέψει από το σε βάρος του 2-0 και να πάρει τη νίκη απέναντι στον Ράφαελ Ναδάλ σε επίπεδο Grand Slam. Πλέον, σε αυτή τη λίστα μπήκε και το όνομα του Έλληνα τενίστα, ο οποίος για μια ακόμη φορά μας έκανε ΠΕΡΗΦΑΝΟΥΣ.

Ανεξάρτητα, όμως, από τα παραπάνω, θα ήθελα να σταθώ στην εικόνα του Στέφανου να πέφτει στην αγκαλιά του πατέρα του Απόστολου, λίγα λεπτά μετά την ολοκλήρωση του αγώνα. Τυχαίνει να είναι και προπονητής του, αλλά αυτή ήταν μια αγκαλιά πατέρα-γιου. Τελεία και παύλα! Και είναι από τις στιγμές για τις οποίες βγήκε η κινέζικη έκφραση «μια εικόνα-χίλιες λέξεις». Μπορεί να είμαστε ακόμη στον Φεβρουάριο, αλλά σίγουρα μπορεί να μπει από τώρα στη λίστα με τις υποψήφιες για την φωτογραφία της χρονιάς στον αθλητισμό!

Δεν ξέρω πόσοι (ανάλογα με την ηλικία) ονειρεύονται και θα ήθελαν να δουν τον εαυτό τους να διαπρέπει όπως ο Στέφανος Τσιτσιπάς, αλλά σίγουρα θα υπάρχουν και πολλοί (επίσης ανάλογα με την ηλικία), που θα ήθελαν να βρίσκονταν στη θέση του Απόστολου. Τα χέρια του μπαμπά στο πρόσωπο του Στέφανου και το βλέμμα του σε άλλες λήψεις της… αγκαλιάς τα λέει όλα. Και όσοι έχουν παιδιά, μπορούν να το νοιώσουν ακόμη πιο πολύ. Γιατί για τους γονείς, κάτι τέτοιες στιγμές αξίζουν περισσότερο από όλα τα τρόπαια του κόσμου!