Μετά την... κωμωδία της Δευτέρας, καταστρώνεις ως ΑΕΚ το πλάνο της νέας σεζόν!

Δεν χρειαζόταν το χθεσινό κομμάτι της αγωνιστικής, ούτε το παιχνίδι της Κυριακής με την Ξάνθη, με τον Φωτιάδη και τον Ακρίβο, για να συνειδητοποιήσεις πως φέτος, το πρωτάθλημα ήταν μάταιος κόπος, το να είσαι στο παιχνίδι και να διεκδικείς.

Γιατί πολύ απλά, προσπαθείς να παίξεις σε ένα πρωτάθλημα που η τράπουλα είναι σημαδεμένη και ξέρεις πως οι άλλοι δύο βασικοί διεκδικητές, με τον τρόπο τους επηρεάζουν τις καταστάσεις.

Φυσικά με ενοχλούν εξίσου τα διαιτητικά σφάλματα που γίνονται και δεν μπαίνω στη διαδικασία να γράψω, αν με ενοχλούν λιγότερο ή περισσότερο. Τα πράγματα είναι ξεκάθαρα, για όσους, χωρίς να τους το υποδείξει κανείς, μπορούν να εντοπίσουν συμπεριφορές μέσων που έχουν αλλάξει, ή για την ατμόσφαιρα που πάντα σε οδηγεί να καταλάβεις για το πού πάει το πράγμα. Τα περιστατικά της Δευτέρας, θεωρώ πως μας δίνουν ξεκάθαρα την εικόνα του τι θα γίνει στη συνέχεια. Στον δεύτερο γύρο, αυτά που θα συμβούν, θεωρώ πως θα κάνουν να μοιάζουν ακόμα και λάθη σαν αυτά στη Λαμία και στο Φάληρο, πταίσματα.

Καθαρά ποδοσφαιρικά πάντως, από τους άλλους δύο, ο ένας μοιάζει να αρχίζει να βγάζει πράγματα, έστω και αν είναι καινούρια ομάδα και ο άλλος μοιάζει να αγκομαχά για να κερδίζει κάθε ματς. Αν κάποια στιγμή το άγχος κυριεύσει, αυτόν που (και) φέτος, πρέπει να το πάρει σώνει και καλά, τότε μπορεί να πάθει κάζο χειρότερο από εκείνο της σεζόν που πέρασε κι ας έκλεισαν πολλές στοιχηματικές, το ποντάρισμα για τον πρωταθλητή Ελλάδος.

Έχοντας αυτά σαν δεδομένα, όπως βέβαια και κυρίως τα σφάλματα της ίδιας της ΑΕΚ, γιατί ποτέ δεν βάζω προσωπικά στο κάδρο, τα γενικά θέματα του ποδοσφαίρου μας, αλλά πρώτα τις παθογένειες ή τις παραλείψεις, θεωρώ πως πλέον, αφού και οι τυφλοί είδαν και δεν υπάρχει άνθρωπος που να πιστεύει πως, αν δεν είχες φτιάξει, μια σούπερ ομάδα, θα μπορούσες να πάρεις το φετινό. Άρα η σεζόν προσφέρεται για να μπορέσει η ομάδα να διορθώσει τα λάθη της, να ισχυροποιηθεί και να δημιουργήσει μια γερή βάση για πολλά από τα επόμενα χρόνια.

Η ΑΕΚ ήθελε να αλλάξει φέτος το στιλ του παιχνιδιού της. Για να συμβεί αυτό, θα έπρεπε να γίνουν πολύ στοχευμένες και συγκεκριμένες κινήσεις με έμφαση στη μεσαία γραμμή, κάτι που δεν συνέβη το καλοκαίρι. Η μετάβαση έτσι κι αλλιώς ήταν πολύ επικίνδυνη και στο κομμάτι της λογικής που μπορεί να υπάρχει στο παιχνίδι του ποδοσφαίρου, τα δεδομένα, από τη στιγμή που δεν έγιναν στο φινάλε των μεταγραφών και δύο απαραίτητες κινήσεις, ήταν εναντίον της ΑΕΚ. Ωστόσο και αυτές να είχαν πραγματοποιηθεί, δεν είναι βέβαιο πως η Ένωση θα μπορούσε να είχε στρώσει σε τέτοιο βαθμό, που να είναι δυνατή και μια καλύτερη παρουσία στο πρωτάθλημα, αλλά και στο Τσάμπιονς Λιγκ, δίχως αυτό να δικαιολογεί το γεγονός πως δεν έγιναν όταν έπρεπε.

Ευελπιστώ πως στο μεταγραφικό παράθυρο του χειμώνα, όλα αυτά μπορούν να διορθωθούν. Ένα φινάλε στη χρονιά, όπως του Χιμένεθ την σεζόν 2016-2017, συνοδευόμενη από το καλύτερο δυνατό Κύπελλο ή 2η θέση, θα ήταν ένα ευχάριστο σενάριο. Πάνω απ’ όλα θα πρέπει όμως να χτιστεί μια ομάδα που θα είναι πανέτοιμη για τη διεκδίκηση του τίτλου την προσεχή σεζόν.

ΥΓ: Παρά τα φετινά χάλια, η ΑΕΚ δεν πρέπει να παραβλέπουμε πως έχει και τεράστια γκίνια. Έχει 11 δοκάρια, έναντι 1 της ομαδάρας που παράτησε το Europa League, για να έχει φρέσκιες τις…δύο ενδεκάδες της, για το ελληνικό πρωτάθλημα.

ΥΓ1: Τα όσα είπε ο Ντέμης, στην εκπομπή του την περασμένη Κυριακή, αλλά και αυτό που με το ζόρι προσπαθούσε να εκμαιεύσει από τον Παναγιώτη Κονέ, στον οποίο έκανε κατ' επανάληψη την ίδια ερώτηση επειδή ήθελε να πάρει την απάντηση που εκείνος ήθελε, αποτελούν τη βάση μιας φιλοσοφίας που ήταν καταδικαστική για μια ομάδα που ήθελε να πάρει τίτλο. Θεωρώ πως έγινε αντιληπτό και το ποιος ήταν ο λόγος που δεν πήρε η ΑΕΚ τον τίτλο το 2008, πέρα από την υπόθεση Βάλνερ.