Αλαζονεία: να θεωρεί κάποιος τον εαυτό του ανώτερο, να συμπεριφέρεται ως αλαζόνας.
Αν δίπλα στο σχετικό λήμμα της Wikipedia μπορούσε κάποιος να βάλει μια φωτογραφία, αυτή θα ήταν μία που θα αφορούσε τον φετινό ΠΑΟΚ. Ίσως μια καλή του Λουτσέσκου θα ήταν αρκετή. Άλλωστε ο Ρουμάνος τεχνικός εδώ και πολύ καιρό αποτελεί την αιχμή του δόρατος της επικοινωνιακής πολιτικής πάνω στην οποία έχει επενδύσει ο δικέφαλος του βορρά, υποτιμώντας με αυτόν τον τρόπο την όντως πρωτοφανή στα χρονικά του συλλόγου πραγματική επένδυση που έχει κάνει ο Ιβάν Σαββίδης.
Γράφει ο Νικόλας Ακτύπης
Δεν χωρούν πολλά περιθώρια για αμφιβολίες στην ανάλυση του ευρωπαϊκού Βατερλώ του ΠΑΟΚ. Οφείλεται σε τεράστιο βαθμό στην αλαζονεία των Θεσσαλονικέων στον τρόπο με τον οποίο προσέγγισαν την φετινή ευρωπαϊκή περιπέτειά τους. Εφάρμοσαν την ίδια και απαράλλακτη τακτική από την μέρα της κλήρωσης και επιβεβαίωσαν την ίδια θέση και μετά από κάθε ανεπιτυχές αποτέλεσμα. Έχοντας την ρέντα και την αβάντα να του κάθονται τα υπόλοιπα ματς όπως τα ήθελε, δεν πλήρωσε νωρίτερα –ως όφειλε- την δική του τραγική εικόνα στην πλειοψηφία των αγώνων του Europa League. Κι αντί να χρησιμοποιήσει τις εμπειρίες και να βάλει… μυαλό, κάνοντας τουλάχιστον το καθήκον του κι επικρατώντας της ΜΠΑΤΕ, συνέχισε με την ίδια νοοτροπία που αποδείχτηκε καταστροφική και οδήγησε σε μια ταπεινωτική ήττα-αποκλεισμό από έναν όμιλο που πλην της Τσέλσι (που έβγαλε όλη τη φάση των ομίλων με τα δεύτερα) περιείχε «καφενεία». Και αυτός ο χαρακτηρισμός δεν ήρθε από αντιπάλους οπαδούς που προσπαθούσαν να μειώσουν ενδεχόμενη επιτυχία, αλλά από τους ίδιους τους ΠΑΟΚτζήδες. Λόγω της αλαζονείας που λέγαμε.
Από την άλλη, ο φετινός Ολυμπιακός (ο μετρ της αλαζονείας εδώ και δύο δεκαετίες) στάθηκε με μια περίεργη για τα δικά του δεδομένα ταπεινότητα. Έχοντας χάσει τα σκήπτρα επί ελληνικού εδάφους και με τις πιθανότητες να μην είναι με το μέρος του στην προσπάθειά του να τα ανακτήσει, προσέγγισε διαφορετικά την Ευρώπη. Και πήρε την ανταμοιβή που του άξιζε με βάση την εικόνα του, όχι μόνο στο ματς-τελικό με την Μίλαν, αλλά και σχεδόν σε όλα τα παιχνίδια του ομίλου του. Όσα «στομάχια» κι αντιπάθειες κι αν έχουν δημιουργήσει οι ερυθρόλευκοι μεταξύ των οπαδών αντιπάλων ομάδων δεν είναι αρκετά για να θολώσουν την κρίση τους για το χθεσινοβραδινό επίτευγμά τους. Οι «haters» θα πουν πως ήταν μια απλή πρόκριση στους «32» του Europa League. Σιγά το πράγμα… Η αλήθεια, όμως, είναι ότι βλέποντας την ομάδα του Πέδρο Μαρτίνς ακόμη κι αυτοί ενδόμυχα παραδέχονται ότι η σημασία της και ο αντίκτυπος είναι πολύ μεγαλύτερα από την φάση της διοργάνωσης που επιτεύχθηκε.
Το καθαρά αγωνιστικό κομμάτι είναι μια εντελώς διαφορετική υπόθεση. Ακόμη κι εκεί οι συγκρίσεις είναι αναπόφευκτες και δεν συμβαδίζουν με την βαθμολογική διαφορά των δύο στην Ελλάδα. Ο «σφιχτός» ΠΑΟΚ έχει πάρει ξεκάθαρο κεφάλι από τον «χασογκόλη» Ολυμπιακό και από θέση ισχύος μπορεί να ατενίζει το ελληνικό μέλλον του με αισιοδοξία. Πιθανότατα θα κόψει πρώτος το νήμα της Σούπερ Λιγκ. Αν τελικά το καταφέρει, και επιτέλους νιώσει το αίσθημα της δικαίωσης- ίσως να έχει μεγαλύτερο δικαίωμα να εμφανιστεί αλαζονικός στις επόμενες υποχρεώσεις του. Για την ώρα κάτι τέτοιο δεν δικαιολογείται από τίποτα και το πλήρωσε ακριβά.
Την ίδια ώρα οι διαφορετικοί σε σχέση με το παρελθόν Πειραιώτες μπορούν απλά να αναλογίζονται πόσο καλύτερη ή αποτελεσματικότερη θα μπορούσε να είναι αυτή η ομάδα αν είχε στις τάξεις έναν κανονικό γκολτζή σέντερ φορ… Κάτι που βλέπουν όλοι. Ακόμη και οι αντίπαλοι που έπιασαν τον εαυτό τους να ψιθυρίζει «μπράβο» όταν τον έβλεπαν να στριμώχνει την Μίλαν, επιβεβαιώνοντας πως όταν δεν είναι εκνευριστικά αλαζόνας, ακόμη και ο «εχθρός» σου μπορεί να γίνει συμπαθητικός.
Ακούτε τον Νικόλα Ακτύπη μαζί με τον Γιώργο Μαραθιανό στον ΣΠΟΡ FM 94,6 στην εκπομπή Δυο Λέρες Μόνο, κάθε απόγευμα 17:00-18:00 από Δευτέρα έως Παρασκευή.