Με τον Τσίλντρες, τον «Τεό» και τον… Γιαννάκη

Γράφει ο Νίκος Ζέρβας

Ο Ολυμπιακός έκανε δικό του το πρώτο ροζ φύλλο από τα πολλά που θα διεκδικήσει και φέτος με τον Παναθηναϊκό. Είναι πρώτος στην βαθμολογία και έχει ένα μικρό προβάδισμα για την κατάκτηση της πρώτης θέσης που δίνει το απόλυτο πλεονέκτημα έδρας στα πλέι-οφ. Ο δρόμος είναι ακόμα μακρύς και όποιος τον «βαφτίσει» από τώρα πρώτο στο τέλος της κανονικής περιόδου, θα λαθέψει. Τα κέρδη από την χθεσινή επικράτηση πάντως, εκτός από βαθμολογικά, ήταν κομβικά για πολλούς λόγους.

Πρώτα απ’ όλα, οι «ερυθρόλευκοι» κέρδισαν πολύτιμο χρόνο για να δουλέψουν ήρεμα και μεθοδικά στο πλάνο που έχουν σχεδιάσει από την αρχή της σεζόν, προπονητής και διοίκηση. Το αν αυτό είναι σωστό και αποδειχθεί κερδοφόρο, είναι άλλη συζήτηση και δεν μπορεί ακόμα να κριθεί. Η αμφισβήτηση, δίκαιη σε κάποιο βαθμό, στο πρόσωπο του Παναγιώτη Γιαννάκη, ήταν έντονη πριν το τζάμπολ του χθεσινού ντέρμπι. Εξακολουθεί να υφίσταται, αλλά θα είναι σίγουρα σε πολύ πιο χαμηλά «ντεσιμπέλ». Τουλάχιστον μέχρι τα κρίσιμα ματς του Μαρτίου, εκεί όπου ο Ολυμπιακός θα διεκδικήσει πιθανότατα το κύπελλο Ελλάδας, αλλά και το πλεονέκτημα της έδρας στα προημιτελικά της Ευρωλίγκας. Φανταστείτε τι θα είχε γίνει σε περίπτωση ήττας. Ο επίσημος Ολυμπιακός θα εξακολουθούσε, να στηρίζει τον κόουτς, αλλά οι αντιδράσεις του κόσμου θα είχαν βάλει τους Αγγελόπουλους σε σκέψεις.

Καλώς η κακώς, ο Γιαννάκης έμεινε στον πάγκο το καλοκαίρι και τώρα το μόνο που μπορεί να αποδειχθεί ωφέλιμο για την ομάδα, είναι να στηριχτεί και από τον κόσμο, παρά τις όποιες διαφωνίες, που σωστά υπάρχουν με τον τρόπο που κοουτσάρει ορισμένες φορές. Και γράφω «ορισμένες», διότι χθες, ήταν άψογος. Το «διάβασμα» των πικ εν ρολ του Παναθηναϊκού, ήταν για σεμινάριο, η σκέψη να τοποθετηθεί ο Βασιλόπουλος για αρκετή ώρα στον Διαμαντίδη, σωστή, και η φθορά των Πέκοβιτς-Μπατίστ με φάουλ σχετικά νωρίς στο ματς, με μεθοδικότητα και κατόπιν εντολής από τον πάγκο. Γενικότερα ο τρόπος αντιμετώπισης του αγώνα έγινε σωστά και αυτονόητα από τον πάγκο. Ο Ολυμπιακός χθες κέρδισε γιατί έχει αρχίσει να αποκτά χαρακτήρα και «μέταλλο», μέσα από δύσκολες καταστάσεις, αλλά και κάποιες δυνατές «σφαλιάρες» που έχει δεχθεί.

Η αντίδραση μετά από τέτοιου είδους ήττα από τα αμούστακα της Παρτιζάν, ήταν εξαιρετική. Τα προβλήματα τραυματισμών και ιώσεων, καθ’ όλη την διάρκεια της εβδομάδας δεν έλλειψαν, αλλά και αυτά ξεπεράστηκαν. Άλλο ένα στοιχείο που έπαιξε σημαντικό ρόλο, ήταν αναμφίβολα η στήριξη του κόσμου. Η νίκη στο ποδόσφαιρο είχε δώσει καλή ψυχολογία στο κοινό, που βοήθησε όπως θα έπρεπε να κάνει πάντα. Με υπομονή και κυριότερα, χωρίς ακρότητες, πέραν δυο-τριών ηλιθίων που εκτόξευσαν κροτίδες και βίδα (!) στο κεφάλι του Γκόλεματς. Παρόλα αυτά, η ατμόσφαιρα, τηρουμένων των αναλογιών ήταν καλή.

Αν τώρα θέλει κάποιος να ψάξει τους πρωταγωνιστές εντός παρκέ, αναμφίβολα θα καταλήξει στους Τσίλντρες και Παπαλουκά. Ο πρώτος, παρά το δράμα που περνάει έδειξε αυταπάρνηση, έμεινε στην Ελλάδα ως σωστός επαγγελματίας και όχι μόνο δεν επηρεάστηκε από τον χαμό του πατέρα του, αλλά με την κίνησή του να παίξει σε συνδυασμό με την εκπληκτική του απόδοση, έκανε την διαφορά. Του αξίζουν πολλά συγχαρητήρια. Τα δάκρυά του στη συνέντευξη Τύπου σημάδεψαν και τον πιο σκληρό από τους παρευρισκόμενους στην αίθουσα. Ο αρχηγός, καταβεβλημένος από την κόπωση της γρίπης που πέρασε όλη την εβδομάδα και όντας ουσιαστικά απροπόνητος, ήξερε ότι δημιουργικά ήταν αδύνατο λόγω έλλειψης δυνάμεων να προσφέρει όσα μπορεί.

Έδωσε αυτό τον ρόλο στον Τεόντοστις που παρήγαγε το 60% των ασίστ της ομάδας και έκανε τον εκτελεστή. Με απόλυτη επιτυχία μάλιστα έξω από τα 6.25, αφού ο Παναθηναϊκός έκανε το λάθος να τον αφήσει ξεμαρκάριστο σε όλες τις περιπτώσεις. Είναι νωρίς για να βγάλουμε σαφή συμπεράσματα, αλλά ο «Τεό» δείχνει έτοιμος να δώσει στο παρκέ αυτά που πραγματικά ξέρει και για τα οποία πληρώνεται πλουσιοπάροχα. Σε αντίθεση με πέρυσι, που έμεινε σε χαμηλά επίπεδα απόδοσης, έχοντας πάντως σοβαρότατη δικαιολογία στο ότι δεν είχε την παραμικρή βοήθεια στην οργάνωση του παιχνιδιού.

Ο κίνδυνος που υπάρχει τώρα στο ερυθρόλευκο «στρατόπεδο», ακούει στη λέξη «αποπροσανατολισμός». Η νίκη ήταν μεγάλη κυρίως ψυχολογικά, αλλά εκτός από ένα ισχνό προβάδισμα για την πρώτη θέση, οι Πειραιώτες δεν έχουν καταφέρει τίποτα. Χρειάζονται ακόμη δουλειά για να είναι έτοιμη η ομάδα να διεκδικήσει τα σκήπτρα από τον Παναθηναϊκό, ο οποίος χθες ήταν αγνώριστος, αλλά δύσκολα θα παρουσιαστεί έτσι ξανά μέσα στη χρονιά. Είναι δίκαια ο αυτοκράτορας του ευρωπαϊκού μπάσκετ τα τελευταία χρόνια και για να πέσει στο καναβάτσο, αν πέσει, θα πρέπει ο αντίπαλός του να παρουσιαστεί αρκετά επίπεδα καλύτερος για να τα καταφέρει. Σκεφτείτε, ο Παναθηναϊκός, έχασε και άπαντες αντιμετωπίζουν την ήττα σαν μια απλή ευκαιρία για περισσότερη δουλειά. Δεν λέει κάτι αυτό;

Απορίες, σχόλια και παρατηρήσεις nikosze2001@yahoo.com