Με σύστημα «ό,τι φτιάξει ο Λιβάι Γκαρσία»…

«Ό,τι φάμε, ό,τι πιούμε και ό,τι αρπάξει...». Ναι προφανώς δεν θα το συνεχίσω, αλλά η παραπάνω παροιμία ταιριάζει «γάντι» στο αθηναϊκό ντέρμπι και αρκετά στην τακτική που ακολουθεί ο Μανόλο Χιμένεθ στην ΑΕΚ, τόσο στα ματς με τους υπόλοιπους αντιπάλους της εξάδας, αλλά και με τις παρακάτω, στη βαθμολογία, ομάδες.

Η ΑΕΚ δεν αντιμετώπισε ιδιαίτερα προβλήματα κόντρα στους «πράσινους», μιλώντας για το ανασταλτικό κομμάτι πέραν της αμυντικής της συμπεριφοράς σε ορισμένες στατικές φάσεις, με μία εξ αυτών να φέρνει και το γκολ του Παναθηναϊκού. Το ότι ο Μανόλο Χιμένεθ είναι ένας προπονητής που του αρέσει το... μισό μηδέν άπαντες το γνωρίζουν, άλλωστε και στο ντέρμπι της Λεωφόρου έτσι πήγε να πάρει το ματς. Με τον Σβάρνα δεξί μπακ, έχοντας ουσιαστικά τρία στόπερ στην αμυντική τετράδα και τον Μάνταλο πιο πολύ ως box-to-box χαφ και λιγότερο ως επιτελικό μέσο που θα δημιουργούσε. Αρχικά θέλησε να μη δεχτεί γκολ και μετά να το βρει σε μια από τις φάσεις που θα φτιάξει.

Επιθετικό πλάνο από πλευράς ΑΕΚ δεν υπήρξε, ούτε καν κάποια στοιχειώδης προσπάθεια για δημιουργία. Οι «κιτρινόμαυροι» πάσχουν σε αυτό το κομμάτι και βρίσκουν γκολ κυρίως λόγω της ποιότητάς τους μεσοεπιθετικά. Δεν υπάρχει ξεκάθαρος τρόπος δημιουργίας, επιθετικής ανάπτυξης και παραγωγής φάσεων. Σε βαθμό που στηρίζεται απόλυτα σε ατομικές προσπάθειες ποδοσφαιριστών της. Δεν είναι καθόλου υπερβολή να πούμε πως τα περιμένα όλα από τον Λιβάι Γκαρσία ή στηρίζει το μεγαλύτερο κομμάτι της δημιουργίας της σε αυτόν.

Ό,τι φτιάξει ο Λιβάι για τον ίδιο ή για τους συμπαίκτες του. Να πάρει την μπάλα, να περάσει δυο-τρεις, να την «ταλαιπωρήσει» καμιά φορά κρατώντας την περισσότερο απ' ότι πρέπει... Να τελειώσει ο ίδιος μια φάση, να μοιράσει σε συμπαίκτη του, να εκτελέσει κάποια στατική μπάλα! Όταν, όμως, ντουμπλάρουν τον Λιβάι Γκαρσία ή δεν βρει τους χώρους που θέλει, όπως έγινε από τον Άκη Μάντζιο και τον Λάζλο Μπόλονι, τι γίνεται; Τίποτα δεν γίνεται! Το απόλυτο μηδέν επιθετικά! Την ίδια ώρα στο ματς της Λεωφόρου, ο Μάνταλος δεν έβρισκε χώρους και πολλές φορές ήταν μακριά από την περιοχή, ο Τάνκοβιτς ήταν σε άλλο γήπεδο και η ΑΕΚ, των πολλών απουσιών, στηριζόταν μόνο στον Σιμάνσκι για να βγει μπροστά ορθολογικά η μπάλα.

Ο Λιβάι Γκαρσία είναι ο πιο επιδραστικός της ποδοσφαιριστής, αλλά δεν γίνεται το όποιο επιθετικό πλάνο (δεν) υπάρχει να στηρίζεται πάνω σε αυτόν και μόνο. Δεν είναι ορθολογικό, μα πάνω από όλα πολλές φορές δεν είναι και αποτελεσματικό γιατί θα έρθει ένας Μάντζιος, ένας Μπόλονι ή απλά μια κακή ημέρα του ταχυδυναμικού εξτρέμ και θα μπλοκάρει όλη η ομάδα.

Ο Χιμένεθ πρέπει να βρει εναλλακτικό πλάνο, κάτι το διαφορετικό για την επιθετική λειτουργία της ομάδας του. Όταν ο αντίπαλος προσαρμοστεί στον Λιβάι, τότε η ομάδα να «γεννήσει» άλλον πρωταγωνιστή στο παιχνίδι. Να «χτυπήσει» στην αδυναμία του αντιπάλου του, αφού όταν υπάρχουν ντουμπλαρίσματα σε έναν ποδοσφαιριστή και προσαρμογή των πλάνων πάνω του, κάπου αλλού υπάρχει μια «τρύπα». Αν ο Μανόλο καταφέρει να τα διαβάσει αυτά, δουλέψει πάνω στην προπόνηση και κάτι άλλο από το «δίνουμε την μπάλα στον Λιβάι και... βλέπουμε», τότε η ΑΕΚ θα βγει κερδισμένη και θα αρχίσει να παίρνει τα ματς με ολοένα και διαφορετικούς ποδοσφαιριστές, εκπλήσσοντας τους αντιπάλους της.

ΥΓ. Κόντρα στους άλλους πέντε της εξάδας, η ΑΕΚ έχει πάρει 11 από τους 30 διαθέσιμους βαθμούς. Τρομερά «φτωχή» συγκομιδή και αν αναλογιστούμε ότι στα play-offs θα δώσει άλλα δέκα ματς με αυτούς τους πέντε, τότε κάτι πρέπει να αλλάξει για να μη χαθεί το τρένο της Ευρώπης...

Follow @giorgostsanakas