Επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχια και λόγω της παράκρουσης που υπάρχει αυτή τη στιγμή στον κόσμο της ΑΕΚ, καλό θα ήταν να γίνει ένα ξεσκαρτάρισμα στη σκέψη μας. Την ώρα που γράφεται το κείμενο, αποδεικνύονται ορισμένα χειροπιαστά πράγματα. Τώρα που το παζλ από το καλοκαίρι είναι συμπληρωμένο και δεν υπάρχει κανένα κενό, υπάρχουν ορισμένες λογικές διαπιστώσεις που μπορεί να κάνει κάποιος, αν έχει στοιχειώδη ψυχραιμία.
Για να μη νομίσει κανείς πως υπεκφεύγω και θα αποφύγω να μιλήσω για ευθύνες της διοίκησης. Το γεγονός πως η ΑΕΚ αλλάζει και πάλι προπονητή, αποτελεί ένα θέμα δικό της και μεγάλο πρόβλημα. Δεν μπορεί να συμβαίνει το ίδιο κάθε χρόνο, περίπου σε παρόμοια εποχή, ειδικά όταν υπάρχει ντέρμπι με τον Ολυμπιακό και άσχημο αποτέλεσμα. Είναι γεγονός πως τον Κετσπάγια ουδέποτε τον πίστεψαν ούτε και οι ίδιοι, με εξαίρεση τον Μπάγεβιτς ίσως.
Η πρόσληψη του έγινε κάτω από αφόρητη πίεση μετά το φιάσκο Μοντανιέ. Ασφαλώς η ΑΕΚ πήγε με μια επιλογή βλέποντας και κάνοντας. Ο Κετσπάγια ήταν μία εναλλακτική που υπήρχε στο μυαλό των ανθρώπων της, αν στράβωνε με τον Γάλλο ή με οποιονδήποτε άλλον. Μπορεί να μην ικανοποιήθηκε σε απόλυτο βαθμό από τις μεταγραφές που έγιναν.
Πλην όμως στην καίρια επιλογή για αριστερό στόπερ ή χαφ η Ένωση έκανε το χατίρι του και συνάμα, με τα μέχρι τώρα δεδομένα τουλάχιστον, μια επιλογή που της κοστίζει. Πάντως αυτό πάνω στο οποίο οποιοσδήποτε λογικός άνθρωπος επιμένει να γίνεται, δεν συνέβη. Δε νομίζω πως η ΑΕΚ άλλαξε πλεύση και ξαφνικά άρχισε να ψάχνει έναν προπονητή μόνο για το στιλ παιχνιδιού και την φιλοσοφία. Άρα και οι δύο πλευρές πιθανότατα γνώριζαν, πως πρόκειται για μία πολύ προσωρινή συνεργασία από την αρχή. Αν το καλοσκεφτεί κανείς πάντως, η ΑΕΚ έψαξε τώρα για προπονητή δύο εβδομάδες, ενώ το καλοκαίρι πήγε σε επιλογή 36 ώρες μετά το ναυάγιο με τον Μοντανιέ. Αν μη τι άλλο η τωρινή επιλογή, θεωρητικά πρέπει να έχει ερευνηθεί σε μεγαλύτερο βάθος.
Τα γεγονότα ειδικά από το ημίχρονο του αγώνα με τον Ηρακλή και μετά άρχισαν να τρέχουν ραγδαία και η κλεψύδρα ν’ αδειάζει για τον Γεωργιανό. Επαναλαμβάνω πως ακόμα και από τα ίδια τα αποτελέσματα, το χειρότερο είναι πως στα αποδυτήρια δεν υπήρχε καμία πειθαρχία. Αυτό φαίνεται από ορισμένες κόκκινες κάρτες που έρχονται από νεύρα όπως του Λάζαρου (άσχετα αν είναι τραβηγμένη από τα μαλλιά δεν δικαιολογείται η συμπεριφορά του) ή όπως το "μπουκέτο" του Πατίτο που τιμωρήθηκε μέσω βίντεο. Αυτά τα δύο χαρακτηριστικά περιστατικά, δεν μπορεί να συμβούν σε ομάδα που οι παίκτες υπολογίζουν ή σέβονται τον προπονητή τους. Το χθεσινό κοουτσάρισμα και ειδικά η διαχείριση στο β’ μέρος αποτέλεσαν μία επίδειξη του πόσο καταστροφική θα ήταν η συνέχεια της συνεργασίας της ΑΕΚ με τον Κετσπάγια.
Επειδή διάβασα διάφορες αστειότητες πως οι δημοσιογράφοι καθάρισαν τον Κετσπάγια ή μεγάλη μερίδα οπαδών. Το καθοριστικό ραντεβού με τον Μοράις έγινε Κυριακή, με το νέο τεχνικό της ΑΕΚ να έχει συνάντηση με τον Ντάνιελ Μαϊστόροβιτς. Όπως αποκαλύπτει το www.sportfm.gr η επιλογή αυτή, φέρει την υπογραφή του Νίκου Λυμπερόπουλου, όπως και στην περίπτωση του Ούγκο Αλμέιδα. Η απόφαση είχε ληφθεί μετά την αναμέτρηση στο Φάληρο. Όποιος δεν το κατανοεί, απλά είναι στον κόσμο του. Κανένας παράγοντας άλλος, δεν έπαιξε ρόλο, παρά μόνον η απόφαση της ΠΑΕ.
Καταλήγω με την διοίκηση. Όσο δεν αποφασίζει να στηρίξει έναν προπονητή που να τον πιστεύει, τόσο περισσότερο ο κόσμος θα θεωρεί πως όλοι προσλαμβάνονται με ημερομηνία λήξης πολύ κοντινή, στο πρώτο στραβό αποτέλεσμα. Ο Μπάγεβιτς έχει σημαντικές ευθύνες και για το καλοκαιρινό φιάσκο με τον Μοντανιέ, αλλά και για την επιλογή του Κετσπάγια. Όμως δεν πρέπει να γίνει και ο Μοράις, Πογέτ, γιατί όσο θα συνεχίζεται αυτό το βιολί, απλώς θα ενισχύεται η πεποίθηση όλο και περισσότερου κόσμου, πως οι προπονητές είναι απλώς αναλώσιμοι ώστε να πέφτει πάνω τους το ανάθεμα για οποιεσδήποτε αποτυχίες. Για όλες αυτές φέρει ευθύνη η διοίκηση, όπως φέρει και για το γεγονός πως κάποια στιγμή, οι καλοί ποδοσφαιριστές που αποκτά και πάνω στους οποίους προσδοκά να στηριχτεί σε μια σεζόν, πρέπει να είναι ετοιμοπόλεμοι από την πρώτη μέρα και όχι μετά από 2-3 ή και 4 μήνες.
Σημασία έχει ο Μοράις να στηριχθεί έμπρακτα με 2-3 γερές ενισχύσεις τον χειμώνα. Ελπίζω πως σε καλή συνεργασία με τον Μαϊστόροβιτς και λόγω των γνωριμιών που έχει ο Πορτογάλος, η ΑΕΚ να μπορέσει να βρει κάτι καλό τον Ιανουάριο, μα πάνω απ’ όλα να γίνει ομάδα.
Την ίδια στιγμή και παρασκηνιακά τα πράγματα δεν φαίνονται καθόλου εύκολα. Ο Μελισσανίδης ανησύχησε πολύ με τον ορισμό του Λαμπρόπουλου στη Νέα Σμύρνη και γι’ αυτό πήρε και τηλέφωνο τον Κουτσοκούμνη. Πολύ περισσότερο θα πρέπει να βρίσκεται σε αναμμένα κάρβουνα από την ύπουλη και μεθοδική... χειρουργική διαιτησία του Κομίνη. Οι τρεις κάρτες σε Τσιγκρίνσκι, Γιόχανσον και Μάνταλο ήταν κωμικές.Ο Ουκρανός έφαγε κάρτα επειδή πήγε να διώξει την μπάλα με τον αντίπαλο να έχει σκύψει χαμηλά, κλασσικό παράδειγμα παθητικού επικίνδυνου παιξίματος, έπρεπε να είχε ως αποτέλεσμα φάουλ υπέρ της ΑΕΚ.
Αντ’ αυτού ο Τσιγκρίνσκι άρπαξε μία κάρτα, ενώ ο Γιόχανσον δέχτηκε μία, δίχως να έχει κάνει καν φάουλ. Όπως και η παγίδευση της ΑΕΚ μέσα στην περιοχή της από το 60’ και μετά, με συνεχόμενα φάουλ, είχε σκοπό την ισοφάριση. Και βέβαια μην πει κανείς πως βλέπει κάθε Κυριακή, να τιμωρείται παίκτης μετά τη λήξη του ματς για κάποια γαλλικά. H στήλη δικαιώθηκε απόλυτα για τους φόβους που είχε εκφράσει την Πέμπτη. Γεγονός που επιβεβαιώνεται από την ανησυχία του Μελισσανίδη που βλέπει να μην του βγαίνουν τα πράγματα όπως τα είχε σχεδιάσει στην προσπάθεια του να γκρεμίσει το "σύστημα".
Μία αρμονική συνεργασία προπονητή και παικτών μπορεί να φέρει καλό αποτέλεσμα. Το στοίχημα της ΑΕΚ είναι ν’ αντέξει, μέχρι να βρουν μία στοιχειώδη φόρμα, ο Αλμέιδα, ο Πατίτο και ο Λάζαρος ή τουλάχιστον οι δύο απ’ αυτούς. Όσο είναι κοντά η Ένωση, θα βρίσκεται μέσα στο παιχνίδι. Το πνεύμα του περσινού δεύτερου γύρου μπορεί να επιστρέψει, αρκεί η διοίκηση να κάνει κάποιες σωστές κινήσεις τον Ιανουάριο.