Ο… Κλαφ του «Damned United» έδωσε παθιασμένη ομιλία στους παίκτες της Ουαλίας!

Μια συγκλονιστική παράσταση έδωσε μπροστά στους παίκτες και το τεχνικό τιμ της εθνικής Ουαλίας ο Μάικλ Σιν.

Ο Ουαλός ηθοποιός, που έχει συνδεθεί μεταξύ άλλων με τον ρόλο του Μπάιν Κλαφ στην ταινία «The Damned United» έδωσε έναν παθιασμένο λόγο για την επιστροφή της Ουαλίας σε Παγκόσμιο Κύπελλο μετά από αναμονή 64 ετών, κατά την επίσκεψή του στο προπονητικό κέντρο της ομάδας.

Πρόκειται για ομιλία που είχε παρουσιάσει για πρώτη φορά σε εκπομπή της βρετανικής τηλεόρασης και έχει εμπνευστεί από το τραγούδι Yma o Hyd, το οποίο τραγουδούν οι Ουαλοί οπαδοί πριν τα παιχνίδια. Περιλαμβάνει, επίσης, αναφορές στον Γκάρι Σπιντ και τον Ρομπ Πέιτζ.



Η ομάδα του δώρισε μια φανέλα με το όνομά του κι αυτός δήλωσε γελώντας: «Μπορώ ακόμα να έρθω μαζί σας, είμαι διαθέσιμος», ενώ είχε θερμό τετ α τετ με τον Γκάρεθ Μπέιλ.

Αναλυτικά, η ομιλία του:
«Είμαστε ακόμα εδώ. Ακούω τις φωνές να τραγουδούν, να επιταχύνουν το ταξίδι σας, παιδιά. Ένα έθνος να τραγουδάει με μια φωνή. Ένα τραγούδι ελπίδας, ένα τραγούδι πρόκλησης, ένα τραγούδι για τη νίκη που περνάει μέσα από τις κοιλάδες σαν κόκκινη ομίχλη και κυλάει στις βουνοκορφές σαν κατακόκκινη βροντή.

Μια καταιγίδα, μια κόκκινη καταιγίδα φτάνει στις πύλες του Κατάρ. Λάμπει με το πνεύμα του 58' και των αντρών του Τζίμι Μέρφι.

Γυρίζει τα βιβλία της ιστορίας και βρίσκει τη σελίδα του Ρομπ που περιμένει να γραφτεί. Ακόμα περιμένει να γραφτεί. Τι θα γράψετε εκεί, αγόρια; Τολμάτε να γράψετε τα ονόματά σας; 64 χρόνια και μακριά από το σπίτι. Μακριά από τη γη των πατέρων μας. Όταν στέκεστε εδώ, όταν ακούτε το τραγούδι, δίπλα στους φίλους σας σε αυτό το δωμάτιο. Συμπαίκτες, φίλοι, αδέρφια, πρίγκιπες, όλοι, επιλεγμένοι από το Θείο.

Όταν σταθείτε εκεί, δίπλα-δίπλα και το ιερό τραγούδι ξεκινήσει, κλείστε τα μάτια και νιώσει την ανάσα πίσω από το λαιμό σας.

Γιατί κάθε άνδρας, κάθε γυναίκα και παιδί σε αυτή τη γη, στέκεται εκεί, στην πλάτη σας. Αυτοί είναι οι άνθρωποι της Ουαλίας. Οι άνθρωποί σας. Νιώστε τις ανάσες τους να ενώνονται με τη δική σας.

Ακούστε το αίμα να περνάει μέσα από την καρδιά σας, να καίει το στήθος σας. Αυτό είναι το αίμα της Ουαλίας. Αυτό είναι το αίμα σας, κόκκινο σαν τα αρχαία βιβλία των ονείρων. Κόκκινο σαν τη σημαία του Merthyr. Κόκκινη σαν το τείχος του Gwalia. Γιατί αυτό κουβαλάτε, αγόρια.

64 χρόνια βρίσκονται εκεί, στο στήθος σας. Είναι εκεί, στην πλάτη σας. Είναι εκεί, στο πλευρό σας. Επειδή πάντα θα λένε ότι είστε πολύ μικροί, πολύ αργοί, πολύ αδύναμοι, πολύ φοβισμένοι, αλλά αγόρια είστε οι γιοι του Σπιντ, με το κόκκινο τείχος γύρω σας.

Είμαστε εδώ ακόμα. Πάμε Ουαλία. Πάμε»