Μάνταλος - Μπακασέτας: Μαστίγωμα χωρίς λογική και αλήθεια!

Η ΑΕΚ μετά από πολλά χρόνια μπορεί να έχει και πάλι δύο δικά της παιδιά στην Εθνική μας. Οχι απλά στις κλήσεις. Αλλά ως βασικά στελέχη του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος. Ο Μάνταλος και ο Μπακασέτας είναι από τις βασικές επιλογές του Μίκαελ Σκίμπε σε όλη αυτή τη διάρκεια της προκριματικής φάσης του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Ρωσίας.

Του Θοδωρή Τσούτσου

Για την ΑΕΚ επίσης και αυτό - ανάμεσα στα άλλα - αποτελεί ένα σημάδι ότι πλέον έχει επιστρέψει στην κανονικότητα της ιστορίας της. Δύο είναι λίγοι, αλλά πάντως είναι μια αρχή και σίγουρα δεν είναι... κανένας, όπως ήταν σε πολλές από τις τελευταίες χρονιές της. Ακόμη και σε άλλες μάλιστα, ούτε καν σε εκείνες που ήταν στην Γ' και στην Β' Εθνική...

Η ΑΕΚ, όμως, καλείται αυτό το κέρδος της να το διαφυλάξει ως τέτοιο. Να το προστατέψει, να υπερασπιστεί το δικαίωμα των ποδοσφαιριστών της να βρίσκονται στην Εθνική και αυτό να σημαίνει ό,τι σημαίνει για όλους τους διεθνείς. Χαρά και χρηματιστηριακή αξία για τους ίδιους τους παίκτες, τιμή και οικονομικό όφελος σε πρώτο ή δεύτερο βαθμό για τους συλλόγους τους.

Από τον αγώνα με τη Βοσνία και μετά έχει ξεκινήσει μια εκτός ορίων κριτική στους δύο ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ. Στον Μάνταλο γιατί έχασε την ευκαιρία. Μεγάλη, είναι η αλήθεια, σπουδαία, αλλά από τις χιλιάδες χαμένες σε μία μόλις σεζόν στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο και βέβαια όχι για να "λεκιάσει" μια καριέρα που ακόμα στο κάτω - κάτω βρίσκεται στο ξεκίνημά της. Η Εθνική, αν δεν πάει στο Μουντιάλ, θα θυμάται το χαμένο τετ α τετ του Μάνταλου.

Αλλά επίσης - φαντάζομαι - το δοκάρι του Φορτούνη εντός με τη Βοσνία. Την αποβολή του Κυριάκου Παπαδόπουλου στο ίδιο ματς, όταν ανακατεύτηκε σε διαμάχη που αφορούσε άλλους και στέρησε τον εαυτό του και από εκείνο το ματε και από τα υπόλοιπα τρία. Θα θυμόμαστε ότι Το γκολ με το Βέλγιο δεχτήκαμε το γκολ της ισοφάρισης στο τέλος, από μία και μόνο αδράνεια. Και ποιου;

Ολόκληρου Παπασταθόπουλοου. Σε ματς που επίσης η Εθνική έπαιζε με δέκα λόγω αποβολής του Ταχτσίδη, την θα μπορούσε να έχει αποφύγει. Θα θυμόμαστε, δηλαδή, ποδοσφαιρικές στιγμές, όπως αυτές που συμβαίνουν παντού και πάντα. Ελπίζουμε ότι δεν θα χρειαστεί... Εντονή κριτική υπήρξε και στον Μπακασέτα γιατί ο Δώνης που μπήκε - και μπράβο στο παιδί - είχε καλή παρουσία και έδωσε την τελική πάσα στη μεγάλη ευκαιρία της Εθνικής μας. Λες και ο Μπακασέτας ήθελε ο μικρός να μην είναι καλός... Λες και δεν υποστήριξε μια θέση όχι "δική του", με πολύ μεγάλη συγκέντρωση στην τακτική. Λες και "πάθαμε" τίποτα από την παρουσία του. Λες και δεν ήταν εκείνος από ολόκληρη τη μεσοεπιθετική γραμμή, που στο πρώτο ημίχρονο, στο δύσκολο κομμάτι του παιχνιδιού δηλαδή, έκοψε τις περισσότερες μπάλες. Λες, για να το πούμε και στα ίσα, είναι τίμιο να λες (πολλοί το έκαναν) μετά από πετυχημένο αποτέλεσμα και όχι αρνητικό, οι 13 ήταν καλοί και ο ένας όχι. Στα ίσα μέτρα και σταθμά, δεν είναι να ξέρετε. Εκτός αν δεν κρίνουμε έτσι... Καταρχάς αυτό που έχει συμβεί με τα δύο παιδιά είναι ένα θέμα που θα πρέπει να απασχολήσει την ίδια την Εθνική.

Διότι είναι θέμα που προέκυψε στο δικό της οργανισμό και καλείται να το χειριστεί πρώτη. Εδώ και χρόνια έχει αποδείξει ότι μπορεί και το κάνει σωστά. Η γενιά του 2004, γιατί από τότε έχει μείνει ως παρακαταθήκη αυτή η γνώση, το γνωρίζει καλά. Η Εθνική ξέρει να προστατεύει τα παιδιά της και είναι πολύ θετική η συγκυρία ότι το ίδιο κάνει και ο Μίκαελ Σκίμπε. Θυμίζοντας και σε αυτόν τον τομέα πάρα πολύ έντονα τον Οτο Ρεχάγκελ. Οταν ο Μπακασέτας δεν έπαιρνε πολύ χρόνο συμμετοχής στην ΑΕΚ, ο Γερμανός τον είχε στις κήσεις. Τον κρατούσε ενεργό. Ο λόγος είναι πολύ ξεκάθαρος. Διότι μόνο έτσι η Εθνική του θα μπορούσε να κερδίσει τον ποδοσφαιριστή. Αν του γυρνούσε την πλάτη στη δύσκολη περίοδο, τότε ήταν που δεν θα είχε να κερδίσει τίποτα απολύτως από εκείνον. Ο ΣΚίμπε, λοιπόν, είναι βέβαιο ότι θα στηρίξει Μάνταλο και Μπακασέτα και το πιο σημαντικό είναι ότι θα το κάνει με αγωνιστικό τρόπο και με αγωνιστικά κίνητρα. Και θα έρθει η στιγμή που θα δικαιωθεί για αυτό και από τους δύο.

Αγωνιστικά και πάλι... Η συζήτηση, όμως, αφορά και στην ΑΕΚ. Στο σύλλογο των δύο παιδιών. Σε αυτή τους τη στιγμή που στα καλά καθούμενα μια ολόκληρη χώρα τους πιέζει ή "καθοδηγείται" να τους πιέσει, περισσότερο από ποδοσφαιρική άγνοια και όχι από σκοπό, πρέπει η ομάδα τους να είναι κοντά τους. Να αποτελέσει την πιο σκληρή ασπίδα στο "μαστίγωμα" που έζησαν. Και που θα ζήσουν, είναι γνωστή τακτική από όσους ασχολούνται με την Εθνική κάθε τρίμηνο που συγκεντρώνεται, όταν θα κληθούν από τον Σκίμπε για τα επόμενα παιχνίδια.
Η ΑΕΚ θα πρέπει να είναι εκεί για εκείνους. Να μην το επιτρέψει. Και θα το κάνει, αν κρίνουμε καταρχάς από τη γρήγορη αντίδρασή της για τον Μάνταλο, στον οποίο πριν καν βγει εκείνη η βραδιά έδειξε τη στήριξή της.

Προφανέστατα ισχύει και για τον Μπακασέτα, στον οποίο είναι φανερό ότι επενδύει (και) αγωνιστικά. Απλώς πρέπει και να - του - το δείξει. Τα δύο "Μ της ΑΕΚ, για να παραφράσουμε πρακτικές άλλων συλλόγων, άλλων πρωταθλημάτων, άλλων επιπέδων, που ξέρουν ως ποδοσφαιρικοί λαοί πρώτα από όλα να στηρίζουν τα παιδιά τους. Οχι να τα "μ"αστιγώνουν...