Συγκλόνισε με το κλάμα του ο Κασίγιας (video)

Δεν άντεξε και «έσπασε» ο Ίκερ Κασίγιας στην αποχαιρετιστήρια συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε. Η «σημαία» της Ρεάλ κατέβηκε από τον ιστό της για να συνεχίσει στην Πόρτο. Στο «αντίο» του, ο επί σειρά ετών φύλακας-άγγελος της εστίας των Μαδριλένων δεν θέλησε να εκφράσει πικρίες, παρά μόνο ευχαριστίες, δήλωσε πως θα είναι πάντα ευγνώμων στο σύλλογο και φίλαθλός του, ενώ απέφυγε να τον αποχαιρετήσει για πάντα.

«Ήρθα σε αυτό το σπουδαίο γήπεδο για να σας αποχαιρετήσω. Ειδικά τους φιλάθλους της Ρεάλ. Από το Σάββατο δεν είμαι πλέον παίκτης της Ρεάλ, αλλά της Πόρτο. Πηγαίνω εκεί για πολλούς λόγους. Πρώτον γιατί ο προπονητής της μου μετέφερε τον ενθουσιασμό του. Δεύτερον γιατί με κέρδισαν με τον τρόπο που με προσέγγισαν και θα κάνω ό,τι μπορώ για να μην τους απογοητεύσω, παλεύοντας για να πάρουμε όσους περισσότερους τίτλους μπορούμε.

Αυτή η ομάδα δεν μου δίδαξε μόνο να είμαι αθλητής, αλλά και άνθρωπος. Έμαθα πολλά από τους προπονητές μου. Ήταν ένα σπουδαίο κομμάτι στην ανάπτυξή μου και την καριέρα μου. Καθημερινά σχηματίζαμε ένα κομμάτι της Ρεάλ και ήταν πάντα δίπλα μου. Θέλω να ευχαριστήσω τους γονείς και την οικογένειά μου. Ευχαριστώ όλους τους φιλάθλους για την υποστήριξή τους, για τη βοήθεια που μας έδωσαν να κατακτήσουμε κάθε τίτλο, για κάθε νίκη, που ήταν δίπλα μου σε καλές και κακές στιγμές. Που μου έδωσαν ένα χέρι όταν χρειαζόμουν βοήθεια.

Μοιάζει σαν χθες που έβαλα τη φανέλα της Ρεάλ και το όνειρό μου έγινε πραγματικότητα. Στο διάστημα αυτό υποφέραμε, γελάσαμε, κλάψαμε και περάσαμε καλές στιγμές μαζί. Πάντα ένιωθα αγάπη και ο σύλλογος ήταν πάντα δίπλα μου, στις καλές και κακές στιγμές.

Ο σύλλογος μού μετέδωσε αξίες που απορρέουν από το ίδιο του το έμβλημα: σεβασμό, ομαδικό πνεύμα, αφοσίωση, ταπεινότητα… και προσπάθησα να αποπνέω αυτές τις αξίες όπου κι αν εκπροσωπούσα τη Ρεάλ.

Θα ήθελα να κάνω ειδική αναφορά στους συμπαίκτες μου, με τους οποίους ζήσαμε μοναδικές κι ανεπανάληπτες στιγμές, με τους οποίους δημιουργήσαμε μια οικογένεια και μοιραστήκαμε δάκρυα και γέλια. Αφήνω πίσω μου καλούς φίλους, αλλά γνωρίζω πως όπου κι αν είμαι θα μπορώ να βασιστώ πάνω τους, όπως κι αυτοί σε μένα.

Οι προπονητές που είχα ήταν πραγματικοί δάσκαλοι, οι κορυφαίοι στον κόσμο και θέλω να τους ευχαριστήσω για τις συμβουλές, την κατανόηση, την εμπειρία και τον επαγγελματισμό τους. Έμαθα τόσα πολλά από αυτούς. Επίσης θα ήθελα να ευχαριστήσω όλο το σταφ, που πάντα ήταν κοντά μου ό,τι κι αν ήθελα. Δεν τους έβλεπες πάντα, αλλά ήταν πάντα εκεί.

Δεν θέλω να με θυμούνται σαν έναν καλό ή κακό τερματοφύλακα, αλλά σαν έναν καλό άνθρωπο, με τα λάθη μου. Σας ευχαριστώ. Χίλια ευχαριστώ. Όπου κι αν πάω, πάντα θα φωνάζω Ζήτω η Ρεάλ. Είμαι βέβαιος πως στο μέλλον θα τα ξαναπούμε. Δεν θα πω αντίο, γιατί δεν είναι αντίο. Ελπίζω να τα ξαναπούμε. Σας ευχαριστώ όλους».