Λέικερς: Επιλογές που τις… χαίρονται άλλοι

Πόσες και πόσες φορές ο Έλληνας φίλαθλος έχει πει για παίκτη που έφυγε από την ομάδα του και άρχισε να… μεγαλουργεί σε μία άλλη: «Σε εμάς δεν έκανε. Κοίτα τι κάνει εκεί που έχει πάει…». Όχι μία, αλλά τέσσερις τέτοιες περιπτώσεις μπορεί κάποιος να πιστώσει στους Λέικερς.

Παιδιά που η ίδια ομάδα του Λος Άντζελες επέλεξε στη διαδικασία του ντραφτ. Τους έδωσε ευκαιρίες, αλλά δεν τους κράτησε ώστε να «χτίσει» πάνω τους και είτε τους άφησε να φύγουν, είτε τους «θυσίασε» σε πακέτο ανταλλαγών ώστε να πάρει κάποιον σούπερ σταρ.

Όμως, τα παιδιά αυτά όχι μόνο δεν… χάθηκαν, αλλά δείχνουν την αξία και το ταλέντο τους στις ομάδες που αγωνίζονται και φυσικά πρωταγωνιστούν. Παρά το γεγονός ότι δεν κατάφεραν να γίνουν οι «franchise players» στους Λέικερς, έχουν γίνει στις ομάδες που αγωνίζονται, με τρομερούς αριθμούς, αλλά και ατομικές διακρίσεις. Η συζήτηση, λοιπόν, γίνεται για τους Τζούλιους Ραντλ, Τζόρνταν Κλάρκσον, Ντ’ Άντζελο Ράσελ και Μπράντον Ίνγκραμ.

Τζούλιους Ραντλ

Το καλοκαίρι του 2014 οι Λέικερς επέλεγαν ψηλά στη διαδικασία του ντραφτ. Κι αυτό γιατί, η προηγούμενη σεζόν (2013/14) ήταν από τις χειρότερες στην ιστορία τους. Ο τραυματισμός του συγχωρεμένου Κόμπι Μπράιαντ, αλλά και του Στιβ Νας δεν άφησαν πολλά περιθώρια στην ομάδα του Λος Άντζελες. Το αποτέλεσμα ήταν να ολοκληρώσουν τη χρονιά με το απογοητευτικό 27-55 και φυσικά να ήταν από τις τελευταίες ομάδες της λίγκας. Στο νούμερο «7», λοιπόν, του ντραφτ οι Λέικερς επέλεξαν τον Τζούλιους Ραντλ. Η πρώτη του χρονιά στην ομάδα την ομάδα του Λος Άντζελες και στο ΝΒΑ ήταν καταστροφική. Στο ντεμπούτο του τη σεζόν 2014/15 πρόλαβε να αγωνιστεί μόλις 14 λεπτά. Υπέστη κάταγμα στο δεξί του πόδι, με αποτέλεσμα να μείνει στα… πιτς για όλη τη χρονιά. Τις επόμενες σεζόν, ο Ραντλ πήρε τις ευκαιρίες του, έδειξε κάποιες πτυχές του ταλέντου του. Αλλά, έπεσε στα δύσκολα χρόνια των Λέικερς, οι οποίοι δεν έμπαιναν καν στα playoffs. Το 2018, λοιπόν, οι «λιμνάνθρωποι» έκαναν τη μεγάλη κίνηση. Έφεραν στο Λος Άντζελες τον ΛεΜπρόν Τζέιμς. Ένας από τους παίκτες που… χαιρέτισαν το «Staples Center» ήταν και ο Τζούλιους Ραντλ και ο επόμενος σταθμός του ήταν οι Πέλικανς.



Η σεζόν 2018/19 ήταν από τις καλύτερες στην καριέρα του, καθώς στη Νέα Ορλεάνη είχε 21,4π., παίζοντας και στην… σκιά του Άντονι Ντέιβις. Ωστόσο, εκεί έμεινε μόλις έναν χρόνο. Το 2019, μετακόμισε στη Νέα Υόρκη και τους Νικς. Η πρώτη χρονιά ήταν δύσκολη, καθώς η ομάδα από το «Μεγάλο Μήλο» έδωσε συνέχεια στη μετριότητα των τελευταίων δεκαετιών. Εντούτοις, με την έλευση του Τομ Τίμποντο το καλοκαίρι του 2020, οι Νικς «συμμαζεύτηκαν» και έγιναν έναν εξαιρετικό σύνολο. Σε ατομικό επίπεδο, ο Ραντλ εκτόξευσε τα νούμερά του και έγινε ο ηγέτης της ομάδας του, η οποία τα πηγαίνει εξαιρετικά και όπως όλα δείχνουν θα είναι ξανά στα playoffs μετά από οκτώ χρόνια. Πλέον είναι παίκτης των 23,9 πόντων, 10,4 ριμπάουντ και 6 ασίστ. Μάλιστα, σουτάρει με ποσοστό 41,8% στα τρίποντα, ενώ στους Λέικερς με το… ζόρι έφτανε στο 27%... Επίσης, το 2021 κέρδισε και την πρώτη του συμμετοχή σε All Star Game.

Τζόρνταν Κλάρκσον

Μετά τον Τζούλιους Ραντλ, η επόμενη επιλογή των Λέικερς στο ντραφτ του 2014 ήταν ο Τζόρνταν Κλάρκσον. Εκείνος, είχε επιλεγεί στο νούμερο «46» από τους Ουίζαρντς, οι οποίοι με τη σειρά τους τον έδωσαν στην ομάδα του Λος Άντζελες. Υπάρχουν αρκετές ομοιότητες στην περίπτωσή του Ραντλ. Αμφότεροι μετακόμισαν στην «πόλη των Αγγέλων» το 2014 και έφυγαν το 2018. Όμως, ο Κλάρκσον είχε αποχωρήσει από τον Φεβρουάριο εκείνου του έτους και όχι το καλοκαίρι. Επόμενος σταθμός του ήταν οι Καβαλίερς. Στην ομάδα του Κλίβελαντ είχε υποστηρικτικό ρόλο, ερχόμενος από τον πάγκο. Σε αντίθεση με τους Λέικερς, όπου ξεκινούσε συνήθως στην αρχική πεντάδα. Ήταν σε ένα σύνολο που έπαιξε στους τελικούς του ΝΒΑ, όπου «σκουπίστηκε» από τους –τότε- υπερηχητικούς Γκόλντεν Στέιτ Γουόριορς.



Τον Δεκέμβριο του 2019, ο Κλάρκσον έφυγε από το Οχάιο για τη Γιούτα. Στους Τζαζ «έδεσε» σχεδόν αμέσως και αποδέχθηκε πολύ καλά τον ρόλο του «έκτου παίκτη». Η πρώτη του χρονιά με τους «Μορμόνους» ήταν πολύ καλή, αλλά η φετινή –που είναι η δεύτερή του- είναι ακόμη καλύτερη. Αυτή την στιγμή, ο Κλάρκσον θεωρείται ως ένας από τους καλύτερους «έκτους παίκτες» της λίγκας, έχοντας κατά μέσο όρο 17,4 πόντους, 4 ριμπάουντ και 2,3 ασίστ. Είναι αναμφίβολα από τις καλύτερες σεζόν της καριέρας του και έχει διαφορά σε σχέση με εκείνες τις… συμπαθητικές παρουσίες που είχε τότε στο Λος Άντζελες. Επίσης, για τη σεζόν 2020/21 θεωρείται ως ένα από τα φαβορί για τον τίτλο του καλύτερου «έκτου παίκτη».

Ντ’ Άντζελο Ράσελ

Έπειτα από άλλη μία τραγική χρονιά, στους Λέικερς δόθηκε η δυνατότητα να επιλέξουν ξανά ψηλά στο ντραφτ του 2015. Η ομάδα του Λος Άντζελες ερχόταν από το απογοητευτικό 21-61 του 2014/15, όπου τερμάτισαν στην προτελευταία θέση της Δύσης. Η επιλογή, λοιπόν, από τους «λιμνάνθρωπους» ήταν ο Ντ’ Άντζελο Ράσελ, στο νούμερο «2». Ο 19χρονος τότε γκαρντ πήρε από νωρίς τις ευκαιρίες του από τους Λέικερς, όπου ύστερα από μίνι περίοδο προσαρμογής άρχισε να δείχνει σιγά σιγά το ταλέντο του και την έφεσή του στα σουτ έξω από τα 7,25μ. Την επόμενη σεζόν (2016/17) πήρε ακόμη περισσότερες ευθύνες, αλλά ένας τραυματισμός τον έθεσε νοκ άουτ από τον Νοέμβριο μέχρι τον Ιανουάριο. Στη συνέχεια, επέστρεψε αλλά για ακόμη μία χρονιά η ομάδα του Λος Άντζελες δεν πέτυχε τον στόχο της, τελειώνοντας με το χαμηλό 26-56.



Το καλοκαίρι του 2017 οι Λέικερς αποφάσισαν να δώσουν σε ανταλλαγή τον Ράσελ στους Νετς, παίρνοντας τον Μπρουκ Λόπεζ και τον Κάιλ Κούζμα. Στο Μπρούκλιν έμεινε για τα επόμενα δύο χρόνια και παρά το… φρενάρισμα που είχε από την επέμβαση που υποβλήθηκε στο γόνατο, έδειχνε την αξία του βελτιώνοντας τα νούμερά του. Στην «κουτσουρεμένη» χρονιά της πανδημίας (2019/20) ο «D-Lo» ξεκίνησε στους Γουόριορς και τον Φεβρουάριο μετακόμισε στη Μινεσότα και τους Τίμπεργουλβς. Οι αριθμοί του μπορεί να μειώθηκαν ελαφρώς, σε σχέση με εκείνους που είχε σε Μπρούκλιν και Γκόλντεν Στέιτ, ωστόσο φέτος με τους «λύκους» διανύει την πιο εύστοχη σεζόν της καριέρας του, σουτάροντας με 44,2% εντός πεδιάς και με το πολύ καλό 40,7% στα τρίποντα. Βέβαια και οι κατά μέσο όρο 19,4 πόντοι, με τις 5,2 ασίστ δεν είναι τόσο… κακοί αριθμοί. Στο μεταξύ, το 2019 είχε και την πρώτη του συμμετοχή σε All Star Game.

Μπράντον Ίνγκραμ

Για τρίτη διαδοχική χρονιά, οι Λέικερς καλούνταν να επιλέξουν ένα… φιλέτο στο ντραφτ. Συγκεκριμένα και το 2016, η ομάδα του Λος Άντζελες είχε να επιλέξει σε υψηλό νούμερο στη λοταρία της και στο «2» επέλεξε εκείνη τη χρονιά τον Μπράντον Ίνγκραμ. Η πρώτη του σεζόν στο ΝΒΑ ήταν δύσκολη, καθώς οι αριθμοί του δεν ήταν καν διψήφιοι. Όμως, η εικόνα του άλλαξε τα επόμενα δύο χρόνια ως «λιμνάνθρωπος», αφού από τους 9,4 πόντους το 2017/18 πήγε στους 16,1π. και ακόμη καλύτερα το 2018/19 που είχε κατά μέσο όρο 18,3 πόντους. Ωστόσο, το καλοκαίρι και ενώ ερχόταν από την πικ χρονιά του στο Λος Άντζελες, η ομάδα πήρε τη μεγάλη απόφαση να τον «θυσιάσει» μαζί με τον Λόνζο Μπολ και τον Τζος Χαρτ και να τον παραχωρήσει ως ανταλλαγή στους Πέλικανς, με το… βαρύ αντίτιμο της απόκτησης του Άντονι Ντέιβις.



Η μετακίνηση αυτή κάθε άλλο παρά κακό έκανε στον Ίνγκραμ, καθώς η πρώτη του χρονιά στη Νέα Ορλεάνη τον… εκτόξευσε. Οι αριθμοί του πλησίασαν εκείνα ενός σούπερ σταρ σε μία ομάδα με 23,8 πόντους, 6,1 ριμπάουντ και 4,2 ασίστ, μαζί με 46,3% στα σουτ εντός πεδιάς. Το αποτέλεσμα; Να αναδειχθεί «πιο βελτιωμένος παίκτης» για το 2020! Με την ίδια φόρα μπήκε και στο 2020/21, έχοντας πλέον 24,2 πόντους κατά μέσο όρο και σουτάροντας ακόμη καλύτερα, με ποσοστό 47,1% στα σουτ εντός πεδιάς…



Με βάση την εξέλιξη και των τεσσάρων, αναμφίβολα το σκάουτινγκ των Λέικερς έπεσε… διάνα. Εξαιρετικές επιλογές, όπου ο κάθε ένας από εκείνους κάθε χρόνο γινόταν όλο και καλύτερος. Τώρα, γιατί δεν «κούμπωσαν» στο Λος Άντζελες; Συνυπήρξαν στην «Πόλη των Αγγέλων» τη σεζόν 2016/17, με τους Λέικερς να ήταν από τις χειρότερες ομάδες. Αφενός ήταν σχεδόν όλοι άπειροι, αφετέρου η ομάδα τους Λος Άντζελες δεν είχε ακόμη καταφέρει να μπει σε μία… σειρά.

Από την άλλη, μπορεί κάποιος να πει ότι μερικοί εξ αυτών, με την αποχώρησή τους άνοιξαν τον δρόμο για τη βελτίωση των Λέικερς, με την έλευση του ΛεΜπρόν Τζέιμς και του Άντονι Ντέιβις αργότερα. Ενδεχομένως, επίσης, η ομάδα του Λος Άντζελες να κατάλαβε πως για να επιστρέψει στη διεκδίκηση του τίτλου, δεν είναι από τους οργανισμούς που έχει την υπομονή να περιμένει και μαζεύοντας καλά πικ από το ντραφτ, να «χτίσει» ένα σύνολο που θα πρωταγωνιστεί το μέλλον. Πως θα πρέπει να έχει παίκτες σταρ στο ρόστερ της. Πράγμα που έκανε και δικαιώθηκε το 2020 με την κατάκτηση του τίτλου.

Εν κατακλείδι, οι τέσσερις αυτοί όμως απέδειξαν πως οι καλοί δεν… χάνονται. Δούλεψαν το ταλέντο τους, το εξέλιξαν και σίγουρα θα πείσμωσαν που δεν τους δόθηκε η ευκαιρία να ηγηθούν μίας τεράστιας και ιστορικής ομάδας, όπως είναι οι Λέικερς. Πλέον τους… χαίρονται οι άλλοι, ενώ οι ίδιοι έχουν «φουσκώσει» με πολλά εκατομμύρια τους τραπεζικούς τους λογαριασμούς, λαμβάνοντας και την ανταμοιβή που αναμφίβολα αξίζουν…

ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube