Λάθος η στιγμή, ούτε σοφότεροι γίναμε

Ασφαλώς και ήταν δικαίωμα του Δέλλα, να βγει να υπερασπιστεί τον εαυτό του, μετά το άδειασμα, που για όσους καταλαβαίνουν τι συμβαίνει, ήταν αναμενόμενο από την ώρα που το καλοκαίρι ανανέωσε. Μόνο που σε αυτό το σημείο, θα πρέπει να υπενθυμίσω, πως ο Τραϊανός Δέλλας, έβγαλε ο ίδιος τα μάτια του, ώστε να γίνει… ανθρωποθυσία. Όσο περνούσαν οι αγωνιστικές, γινόταν όλο και περισσότερο αντιληπτό, πως πολλές από τις επιλογές που έγιναν, δεν τις πίστευε.

Επιπλέον, ειδικά στο θέμα του φορ, ήταν η χειρότερη δυνατή, γιατί κανείς ΑΕΚτζής, είτε τον θεωρεί εξ’ ολοκλήρου υπεύθυνο, είτε ρίχνει μεγαλύτερο βάρος στη διοίκηση, δεν πίστευε πως η ΑΕΚ, δεν χρειαζόταν φορ και πως ήταν καλυμμένη. Επί της ουσίας, το δικό του ΟΚ σε αυτή τη φάση, με τη δήλωση του, ήταν επόμενο πως τον έβγαζε στην σέντρα. Κάλυψε τη διοίκηση όταν έγινε γνωστό πως δεν θ’ αποκτήσει επιθετικό, αλλά ήταν εύκολα κατανοητό, πως αν κάποιος ζητούσε το λόγο για τη μη απόκτηση φορ, η διοίκηση θα έστρεφε το δάχτυλο πάνω του.

Με λίγα λόγια, το timing που διαλέγει να ξεκαθαρίσει την κατάσταση, από μέρους του, είναι εσφαλμένη. Όσο κι αν μοιάζει εκτεθειμένος, μεγάλη μερίδα του κόσμου έχει καταλάβει που πιθανότατα είναι και η πλειοψηφία. Με την τοποθέτηση αυτή, ειδικά από την ώρα που δεν διαφωτίζει συγκεκριμένα πράγματα, ίσως χάνει το δίκιο του. Γιατί πρώτα απ’ όλα αυτή την ώρα προέχει η ηρεμία της ομάδας και 2ον γιατί αν έπρεπε να μιλήσει κάποια στιγμή, αυτή ήταν στην αρχή της σεζόν, ειδικά όταν έγινε η ιστορία με τον επιθετικό ή την στιγμή που μέσα στο καλοκαίρι εκείνος αντιλήφθηκε πως οι μεταγραφές δεν τον κάλυπταν. Τώρα μόνο ο χρόνος και τα αποτελέσματα θα δείξουν πόσο σημαντική ή όχι ήταν η δική του ευθύνη.

Ο Δέλλας θα ήταν προτιμότερο να είχε φύγει, όπως ήρθαν τα πράγματα, όταν ήρθε εκείνη η κρίση στα πλέι-οφ της Football League. Για τον ίδιο, αλλά και για το πόσο πιο ξεκάθαρη θα ήταν η πραγματικότητα, αν είχε έρθει άλλος προπονητής. Η πορεία των πραγμάτων δικαίωσε εκείνους που πίστεψαν πως ο Δέλλας παραμένει για να την βγάλουμε στο «τζαμπέ» αυτό το καλοκαίρι, αφού ένας καινούριος προπονητής θα ήθελε και λεφτά και μεταγραφές. Κι ήταν μαθηματικά βέβαιο πως δεν θα έβγαζε την παρέλαση και πως το σκηνικό για την αποπομπή του, ήταν θέμα του αν τα αποτελέσματα ήταν διαχειρίσιμα. Με ένα σκορ, έστω και 2-0, η κατάσταση ίσως να ήταν νορμάλ και να μπορούσε να μαζευτεί, με ακόμα πιο άγριο σκηνικό για διαιτησία. Από τη στιγμή που το σκορ ξέφυγε, η κατάσταση, δεν μπορούσε να ελεγχθεί, οπότε η διοίκηση κάποιον έπρεπε να θυσιάσει. Πάντως και ο ίδιος με την δήλωση του περί ικανοποίησης από την προσπάθεια των παικτών, σέρβιρε το... κεφάλι του στον... δίσκο.

Οι περισσότεροι από εσάς, ξέρετε αν θα ήμουν με τον Μπάγεβιτς ή αν θα τον κάλυπτα. Από τα πιο στάνταρ πράγματα στην ιστορία αυτή, είναι πως ο Σερβοέλληνας τον στήριζε τον Δέλλα και μάλιστα ίσως ήταν κι εκείνος που πήρε την μεγαλύτερη πίκρα με αυτή την εξέλιξη. Θα πρέπει να αναφέρω δε, πως στις ενστάσεις σε κάποια πρόσωπα, οι απόψεις του με τον Τράι ταυτίστηκαν. Ο Μπάγεβιτς δεν ήθελε να φύγει ο Δέλλας και για έναν ακόμα λόγο. Πολλοί άνθρωποι από το προπονητικό team είναι δικοί του, κάτι που δεν θα συμβεί αν έρθει καινούριος προπονητής. Αυτός ήταν ένας επιπλέον λόγος, ώστε να μην θέλει ο Μπάγεβιτς να φύγει ο Δέλλας, αφού τώρα, λογικά θα έρθει τεχνικός με δικούς του συνεργάτες.

Για μένα το θέμα κλείνει κάπου εδώ. Για να το τελειώσουμε οριστικά, θα γράψω κάτι ακόμα. Ο Μελισσανίδης ενημέρωσε την Original για τις αποφάσεις του και τα γεγονότα και είναι αναφαίρετο δικαίωμα του. Με την ίδια λογική όμως που έκανε μια prive ενημέρωση στους οργανωμένους, όφειλε να κάνει και μια δημόσια τουλάχιστον, στον υπόλοιπο κόσμο της ΑΕΚ. Εκτός αν όλοι οι υπόλοιποι που δεν είναι Original, δεν έχουν και... τόσο μεγάλη σημασία.

Σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ οι διοικήσεις, οφείλουν να καταλάβουν πως έχουν μια μεγάλη υποχρέωση που κακώς ή καλώς, μπορεί να έρθει μόνο μέσα από την κατάκτηση μεγάλων νικών και τίτλων. Ο κόσμος της «Ένωσης» έχει μειωθεί και επειδή δεν βρισκόμαστε στην δεκαετία του 1980, όπου η νεολαία υποστήριζε σε πολλές περιπτώσεις το διαφορετικό και όχι απαραίτητα το πιο ισχυρό, η ενίσχυση είναι μονόδρομος. Στην εποχή μας δυστυχώς, ο νόμος και η ισχύς του νικητή είναι αυτά που προσελκύουν νεανικό κοινό. Αν δεν το αντιληφθούν σύντομα, η ΑΕΚ, θα βλέπει με... κιάλια σε λίγα χρόνια, οπαδούς ηλικίας κάτω των 25 ετών.