Σε συλλογικό επίπεδο ο πιο πετυχημένος Έλληνας προπονητής όλων των εποχών και μόνο ο Αλκέτας Παναγούλιας λόγω των επιτυχιών που έκανε στην Εθνική ομάδα θα έμπαινε σε ίδια κουβέντα.
Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος
Σε ένα ελληνικό πρωτάθλημα όπου μόνο ο Ντούσαν Μπάγεβιτς μπόρεσε να τον ξεπεράσει σε σύνολο τίτλων και παρ' όλα αυτά μία σειρά από ρεκόρ που πέτυχαν οι ομάδες του Λάκη στις μεγάλες μέρες του την δεκαετία του '70 παραμένουν αξεπέραστα εως και τις μέρες μας!
Ακόμα και τώρα 24 χρόνια μετά τον ξαφνικό θάνατό του σε αγώνα παλαιμάχων του Παναθηναικού στην Αμερική η ανάμνηση από την παρουσία του είναι έντονη σαν να είναι ακόμη ανάμεσα μας. Τελευταία φορά τον είχα συναντήσει στον Όμιλο Αντισφαίρισης Αθηνών, σε μία εκδήλωση το βράδυ της 8ης Ιουνίου 1996. Ηταν η μέρα που εξέπεμπε για πρωτη φορά ο ΣΠΟΡ FM.
«Μου άρεσε το ύφος και το στυλ του σταθμού. Μόνο που χρειάζεται και λίγη ξένη μουσική» μου έλεγε ο Λάκης με το μειλίχιο ύφος του που αποτελούσε σήμα κατατεθέν! Είχε δίκιο. Όπως και για το ποιός θα έπαιρνε το EURO που άρχιζε εκείνη την μέρα. «Η Αγγλία ήρθε η ώρα να κάνει την υπέρβαση» του είπα. Κούνησε αρνητικά το κεφάλι: «Η Γερμανία θα είναι η νικήτρια. Έχει περισσότερη ποιότητα». Τα γεγονότα τον δικαίωσαν πανηγυρικά.
Διαβάστε τη συνέχεια στο england365.gr