Θρήνος για Λάμπρο Κωνσταντόπουλο

Θρήνος για τον Λάμπρο Κωνσταντόπουλο στον ελληνικό υγρό στίβο. Ο πρώην πρόεδρος της ΚΟΕ την περίοδο 1993-94 και για περίπου 75 ολόκληρα χρόνια, μέλος της μεγάλης οικογένειας των αθλημάτων της πισίνας, «έφυγε» από τη ζωή στα 92 του λόγω των προβλημάτων υγείας που αντιμετώπισε τις τελευταίες ημέρες.

Η ημέρα της κηδείας του σπουδαίου παράγοντα δεν έχει γίνει ακόμη γνωστή από την οικογένειά του.

Ποιος ήταν
Ο Λάμπρος Κωνσταντόπουλος γεννήθηκε τον Ιούνιο του 1931 στα Ψηλά Αλώνια της Πάτρας, όπου κι έζησε τα πρώτα 20 χρόνια της ζωής του. Υπήρξε αρχικά κολυμβητής του ΝΟ Πατρών και μετέπειτα πολίστας του (1948-51), κατακτώντας το 1950 το πρωτάθλημα Ελλάδας, το τελευταίο από τα οκτώ συνολικά του ιστορικού σωματείου.

Συμπαίκτες του στην ομάδα αυτή ήταν οι Διλέρνιας, Διαμαντόπουλος, Παπαστεφάνου, Μουκίδης, Ρηγόπουλος, Παπαδόπουλος, Οικονόμου, Σταμπολής και Γεωργιάδης.

Το 1952, μετακομίζει στην Αθήνα και εργάζεται στην οικογενειακή κατασκευαστική εταιρεία Οδών Οδοστρωμάτων, ενώ παράλληλα αναπτύσσει πλούσια δράση στο χώρο της–τότε–ΕΚΟΦ.

Διετέλεσε διαιτητής υδατοσφαίρισης, ήταν και διεθνής, από το 1955 έως το 1974, ενώ υπήρξε ο εκφωνητής των αγώνων που γίνονταν στο ιστορικό κολυμβητήριο του Ζαππείου.

Από το 1974 έως το 1984 υπήρξε έφορος Εθνικών ομάδων στα Διοικητικά Συμβούλια της Ομοσπονδίας, με προέδρους αρχικά τον Γιάννη Μασουρίδη (1976-78) και κατόπιν τον Δημήτρη Ζωγράφου.

Την περίοδο 1990-93, διετέλεσε Α’ Αντιπρόεδρος της ΕΚΟΦ, με Πρόεδρο τον Γιάννη Παληό, θέση στην οποία εκλέχτηκε ο ίδιος τον Σεπτέμβρη του 1993, όπου και παρέμεινε έως τον Δεκέμβριο του 1994.

Επί προεδρίας του, η Ελλάδα κατέκτησε το πρώτο της μετάλλιο (ασημένιο) στις υποδομές της γυναικείας υδατοσφαίρισης (Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Νέων γυναικών, 1994 Πάπενταλ), ενώ η Εθνική ομάδα ανδρών κατέκτησε την καλύτερη θέση της (έβδομη) ως τότε σε παγκόσμιο πρωτάθλημα (1994 Ρώμη).

Υπήρξε ο πρώτος Έλληνας παράγοντας που μετείχε σε διεθνή ομοσπονδία των αθλημάτων του υγρού στίβου, ήτοι από το 1979 έως το 1984 (Μέλος της Τεχνικής Επιτροπής Υδατοσφαίρισης της LEN).

Ήταν παντρεμένος με την Πηνελόπη Λασκαρίδου, η οποία απεβίωσε το 2003, με την οποία κι απέκτησαν ένα γιο, τον Γιάννη, που είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Πειραιά.