Κουτσομύτης στην εκπομπή του Ντέμη: «Μισώ την παραίτηση του λαού, να μην καθόμαστε στον καναπέ»

Αυτή τη φορά το «Ντεμοτεχνείο» άφησε τα αθλητικά και μίλησε πολιτικά! Σε μια απολαυστική –και κυρίως διαφορετική- συζήτηση, ο Ντέμης Νικολαΐδης και ο Αλέξης Σπυρόπουλος φιλοξένησαν τον Γιάννη Κουτσομύτη,

Ο κορυφαίος πολιτικός αναλυτής άφησε -για λίγο- την «πένα» που μιλάει στην καρδιά της Ευρώπης και πήρε θέση στα μικρόφωνα του ΣΠΟΡ FM, αναλύοντας την θέση της Ελλάδας στην Ευρώπη, την πολιτική και οικονομική επικαιρότητα και φυσικά το «καυτό» θέμα των τηλεοπτικών αδειών.

Αναλυτικά, όσα είπε στους Ντέμη Νικολαΐδη και Αλέξη Σπυρόπουλο, στην εκπομπή «Ντεμοτεχνείο»:
Για την μετάβασή του από την σκηνοθεσία, στην πολιτική ανάλυση: «Δεν είναι μετάβαση, είναι φάση που ξεκίνησε από την κρίση που αντιμετώπισε η χώρα από το 2009, σε συνδυασμό με την άνοδο των social media. Κίνητρο για να αρχίσω να γράφω στάθηκε ότι δεν υπήρχε μια φωνή της Ελλάδας στα διεθνή μέσα να διέπεται από λογική, σοβαρότητα και επιχειρήματα, για να αντικρούσουμε αυτούς που ήθελαν να μας πουν τεμπέληδες και αυτούς που ήθελαν να πετάξουν την Ελλάδα από την Ευρώπη. Και φυσικά ό,τι σχετίζεται με τα σοβαρά λάθη που έχουν γίνει. Δεν πρέπει να καθόμαστε στον καναπέ. Μισώ την παραίτηση του λαού μέσα σε αυτή την κατάσταση. Πρέπει να μιλάμε. Πρέπει να εξηγήσουμε στους Ευρωπαίους ποια είναι τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε και πού χρειαζόμαστε βοήθεια».

Για την γενικότερη κατάσταση στην Ευρώπη: «Είναι ένα συνολικό ζήτημα, η Ευρωζώνη και η Ευρώπη. Δεν πρέπει να απομονώνουμε το ελληνικό ζήτημα από το ευρωπαϊκό. Η Ελλάδα ήταν ο αδύναμος κρίκος, αλλά και μέρος του ευρωπαϊκού γίγνεσθαι. Δεν μπορεί τα ευρωπαϊκά ζητήματα να αποφασίζονται από κλειστή ομάδα κρατών, που από κεκτημένη ταχύτητα και θέση διαμορφώνουν την κατάσταση. Οι χώρες που είχαν περιφερειακό ρόλο μέχρι τώρα, πρέπει να αποκτήσουν φωνή».

Για το ότι δεν υπάρχει ένωση στην Ευρώπη: «Πρέπει να το πάρουμε από την αρχή. Η Ευρωπαϊκή Ένωση ξεκίνησε ως ανάγκη των ανθρώπων που έζησαν την καταστροφή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου να φτιάξουν μια συνθήκη με βασικό πυλώνα την ευημερία και την ειρήνη. Αυτό που μας συνδέει με τους Λετονούς και τους Εσθονούς είναι οι κοινές αξίες, ο στόχος για ανάπτυξη του εμπορίου κόντρα στους ανταγωνιστές άλλων ηπείρων και η προσπάθεια να κάνουμε ότι είναι δυνατόν να αποφευχθεί μια εμπόλεμη κατάσταση στην ήπειρο. Έχουμε περισσότερα κοινά με την γειτονιά μας, τους Πορτογάλους ή τους Ιταλούς, αλλά με την Β. Ευρώπη μας ενώνει η κοινή μοίρα της ηπείρου. Είμαστε αναγκασμένοι να συμβιώσουμε σε μια κοινότητα, για να υπάρξει ευημερία. Αν αυτά τα όρια μπορούν να διατηρήσουν την ευημερία, λόγω κρίσης, είναι άλλη συζήτηση. Κάποιοι ήταν προετοιμασμένοι για την κρίση, όταν άλλοι σκορπούσαν αλόγιστα. Είναι σημαντικό ότι κάθε χρόνο η Ελλάδα εισπράττει 5-7 δις. από την Ευρώπη. Είναι πολύ μεγάλο το ποσό, για χρήματα που αποτελούν αγροτικές επιχορηγήσεις κλπ. Όλα αυτά είναι καθαρές εισροές».

Για το αν οικονομικά υπάρχει μέλλον για την Ελλάδα: «Είναι δύσκολη η κατάσταση. Έχουμε παράγοντες που την επιβαρύνουν πολύ. Ένα βασικό είναι η γήρανση του πληθυσμού. Δεν θα έχουμε ανθρώπους στην παραγωγική ηλικία, άρα έχουμε περισσότερους συνταξιούχους, που δεν θα μπορούν να στηριχθούν. Έχουμε μια πορεία προς λιγότερο αναπτυξιακές δομές, αντί την προσέγγιση επενδύσεων. Πρέπει να καταλάβουμε ότι είμαστε σε πολύ δύσκολη θέση και πρέπει να πάρουμε σύντομα αποφάσεις για το μέλλον, αλλιώς θα είναι ακόμα πιο δύσκολα στο μέλλον. Αυτή τη στιγμή, οι μισθοί έχει κατέβει πάρα πολύ, περίπου στα 500 ευρώ. Όταν η μέση σύνταξη είναι 600, ο μισθός δεν μπορεί να την καλύψει. Αυτό θα οδηγήσει σε μεγάλους κοινωνικές συγκρούσεις που θα είναι δύσκολο να διαχειριστεί οποιαδήποτε κυβέρνηση αν δεν παρθούν άμεσα μέτρα. Δεν ξέρω αν υπάρχει αυτή η κυβέρνηση, αλλά δεν φαίνεται να υπάρχει».

Για τα θετικά της κατάστασης: «Έχουμε πολύ καλή γεωγραφική θέση στο μετερίζι της οικονομίας. Το ενεργειακό είναι ένα πεδίο που θα μπορούσε να αναπτυχθεί. Στη ροή του αερίου, για παράδειγμα, θα μπορούσε η Ελλάδα να παίξει σημαντικό ρόλο. Κάτι ακόμα είναι ο τουρισμός. Όταν, όμως, δεν υπάρχουν υποδομές δεν αρκεί να λέμε πως θέλουμε αφίξεις. Οι τουρίστες πηγαίνουν σε νησιά που δεν υπάρχουν βασικές υποδομές. Ήδη κάποια δεν μπορούν να καλύψει το ρεύμα που χρειάζεται στις τουριστικές περιόδους. Ένας ακόμα τομέας οι μεταφορές. Το λιμάνι του Πειραιά μπορεί να γίνει το μεγαλύτερο της Μεσογείου. Θα πρέπει να το αξιοποιήσουμε. Πρέπει να δώσουμε ένταση στη γνώση. Όλα αυτοί οι τομείς δεν θα δώσουν τη σημαντική αύξηση εισοδημάτων για να ανταπεξέλθει στον όγκο των συνταξιούχων. Η γνώση και η υψηλή τεχνολογία, θα φέρουν υψηλότερους μισθούς».

Για την κατάσταση στον δημόσιο τομέα: «Βρισκόμαστε σε ένα κρίσιμο σημείο στο δημόσιο. Αρχίζουν να καταρρέουν οι βασικές δημόσιες υπηρεσίες. Στα νοσοκομεία η κατάσταση είναι τραγική. Η διάρθρωση του δημόσιου τομέα είναι καταστροφική. Υπάρχουν οργανισμοί που είναι αχρείαστοί. Ένας άλλος τομέας είναι η αναδιάρθρωση του στρατού. Είμαστε ακόμα με δόγματα μεταπολεμικά ενώ, πλέον, ο πόλεμος γίνεται διαφορετικά. Χτίζονται στρατόπεδα σε περιοχές που δεν χρειάζονται, για να εξυπηρετήσουν συγκεκριμένες ανάγκες της τοπικής κοινωνίας. Ποια κυβέρνηση θα έχει το σθένος να κάνει την αναδιάρθρωση, εκεί όπου υπάρχει ανάγκη, όπως το Βόρειο Αιγαίο και τη Θράκη;».

Για τις πρόσφατες δηλώσεις του Ερντογάν: «Είμαι πολύ ανήσυχος. Δεν ξέρω αν θα έχουμε δυσάρεστες εξελίξεις, αλλά η πολιτική που είχαμε απέναντι στην Τουρκία πρέπει να αλλάξει. Τους αφήσαμε το περιθώριο να μπουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, κάτι που παράλληλα θεωρείται ότι θα βοηθούσε την ειρηνική διαπραγμάτευση. Πιθανόν δεν ενδιαφέρονται πια, οπότε πρέπει να δούμε ποια θα είναι η στρατηγική μας απέναντί τους».

Για την κατάσταση των κυβερνήσεων: «Είναι σαφές ότι από την μεταπολίτευση υπήρχε ουσιαστικά ανάγκη αλλαγής και ανανέωσης του πολιτικού συστήματος. Οι πολιτικές αυτές είναι που είχε ανάγκη η χώρα για ανανέωση; Βλέπω διχαστικό λόγο που με στενοχωρεί και με οργίζει. Η συμπεριφορά των βουλευτών μέσα στη βουλή, δεν φαίνεται στο δημόσιο λόγο τους. Παίζουν ρόλους, φανατίζουν το πλήθος για ανούσια ζητήματα. Έχουμε να αντιμετωπίσουμε τόσο σοβαρά θέματα και αναλωνόμαστε σε σκυλοκαβγάδες για το αν οι προηγούμενοι ήταν καλύτεροι ή χειρότεροι. Οξύνουν τα προβλήματα και χάνεται η τελευταία ελπίδα να ο λαός να αντιμετωπίσει την πολιτική με σοβαρότητα. Είδαμε πολιτικά σχήματα που θεωρούσαμε αδιανόητα, να μπαίνουν στη βουλή. Υπάρχουν και ακόμα χειρότερα. Δεν θα εκπλαγώ αν στο μέλλον μπει και ο Αρτέμης Σώρρας στην Βουλή.

Πλέον τα πλαίσια της χώρας είναι συγκεκριμένα. Δεν μπορεί ο κόσμος να πιστέψει σε άλλα χονδροειδή ψέματα. Μετά από επτά χρόνια κρίσης ο μέσος άνθρωπος έχει καταλάβει ποια είναι τα κρίσιμα ζητήματα που απασχολούν την Ελλάδα. Πρέπει να φτιάξουμε μια οικονομία που να λειτουργεί, να έχει τη δυνατότητα να δώσει πόρους στον δημόσιο τομέα και το ασφαλιστικό, άρα να του δώσουμε τις δυνατότητες να αναπτυχθεί. Να δώσουμε την δυνατότητα στους νέους να αναπτύξουν επιχειρηματικότητα. Αυτό που έχει κάνει η πολιτική τάξη είναι να εφαρμόζει λίγο παραπάνω ή λίγο λιγότερο τις συνθήκες και τα μνημόνια με την Ευρώπη για να μην χρεοκοπήσουμε. Πρέπει να φτιαχτεί εθνικό σχέδιο για την επόμενη μέρα της χώρας. Κάποτε μπορούσαμε με “τσούκου τσούκου μπολ” να πάρουμε πρωτάθλημα, όχι πλέον».

Για το αν η λύση είναι η παιδεία: «Η παιδεία απαιτεί διάρκεια, το πρώτο που πρέπει να κάνουμε είναι να μην αποφεύγουμε τις αλήθειες, όσο σκληρές και αν είναι. Υπάρχει ένα τεράστιο πρόβλημα στον ΟΑΕΕ. Καταρρέει. Είναι ένα θέμα που πρέπει να αντιμετωπιστεί αύριο. Δεν γίνεται να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Η παιδεία είναι ο τρόπος δημιουργίας σκεπτόμενων ανθρωπιών που δεν θα παρασύρονται. Ακόμα και στις τελευταίες τάξεις του λυκείου τα μαθήματα που διαμορφώνουν πολίτες είναι ελάχιστα».

Για το πρόβλημα της παιδείας: «Έχουμε τον ίδιο αριθμό εισακτέων σε σχολές με κατασκευές, για παράδειγμα πολιτικών μηχανικών και αρχιτεκτόνων με το παρελθόν. Σε μια αγορά που, πλέον, είναι περίπου 80% κάτω. Είναι εγκληματικό. Ξοδεύονται χρήματα των φορολογούμενων πολιτών, ενώ οι νέοι άνθρωποι δεν θα βρουν δουλειά και θα αναγκαστούν να φύγουν στο εξωτερικό. Ο νέος δικαίως θα νιώθει προσβεβλημένος να κάνει κάτι που δεν σπούδασε».

Για το τι μπορούμε να πούμε στα παιδιά μας, σχετικά με τη σημερινή κατάσταση: «Αυτό είναι το πιο κρίσιμο ερώτημα. Καλώς ή κακώς, είχαμε μια αντίληψη του βολέματος. Δεν θα υπάρχει πια βόλεμα. Με σκληρούς όρους δεν θα υπάρχει. Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι επένδυση στις δεξιότητες των Ελλήνων. Δεν υπάρχει διασύνδεση της παιδείας με τον διεθνή χώρο και τον επιχειρηματικό. Τα πανεπιστήμια λειτουργούν με κεκτημένη ταχύτητα των τελευταίων τριάντα ετών, χωρίς να υπάρχει διασύνδεση με την αγορά. Να ανοίξουμε τα μάτια μας και τα πανεπιστήμια στη διεθνή κοινότητα. Είτε με προγράμματα εξειδίκευσης είτε με απευθείας σχέσεις. Να αλλάξει το περίφημο άρθρο για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων. Θεωρώ αδιανόητο να μην υπάρχει στην Ελλάδα με τέτοιο στόλο μια ναυτιλιακή σχολή και να φεύγουν τα παιδιά στο εξωτερικό. Δυστυχώς ο δημόσιος τομέας δεν μπορεί να το κάνει αυτό. Μέχρι τώρα η παιδεία ήταν πεδίο κομματικού ανταγωνισμού, συνδικαλισμού και φοιτητικών παρατάξεων. Όλα μαζί δημιούργησαν ένα τοξικό κοκτέιλ. Ένα μεγάλο άλμα θα είναι τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, που θα δημιουργήσουν ανταγωνισμό».

Για την βιβλία στα σχολεία: «Υπάρχουν βιβλία που έχουν γραφτεί σε προψηφιακή εποχή, ενώ τα παιδιά, πλέον, είναι εξοικειωμένα με το ίντερνετ. Το βιβλίο του σχολείου πρέπει να παίζει άλλο ρόλο, να δώσει αυτά που δεν μπορεί να πάρει ο μέσος άνθρωπος από την ψηφιακή εποχή. Υπάρχει ένα τεράστιο έλλειμμα, με ευθύνη του παιδαγωγικού ινστιτούτου. Πρέπει να γίνει διακομματική προσπάθεια να κάνουμε ένα άλμα. Δεν φτάνει να κάνουμε βαθμιαίες βελτιώσεις».


Για τον Αλέξη Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ: «Κάθε κυβέρνηση έχει δύο σκοπούς, να διαχειρίζεται τις κρατικές υποθέσεις και να πηγαίνει την χώρα ένα βήμα πιο πέρα. Το πολιτικό σύστημα είχε φτάσει σε φθορά με τα αλλεπάλληλα μνημόνια και δεν μπορούσε να κάνει το βήμα μπροστά. Αρκετός κόσμος συμφώνησε με την πρόταση του να αντιπαρατεθεί στην Ευρώπη. Εγώ θεωρούσα πως θα δημιουργούσε μια καταστροφική σύγκρουση. Η σύγκρουση έγινε και απέτυχε. Θεωρώ πως η πρόταση συμβιβασμού με την υπογραφή ΣΥΡΙΖΑ δεν έγινε έντιμα. Το σύνθημα ήταν ένα παράλληλο πρόγραμμα, για να φανεί ότι δεν εφαρμόζεται το μνημόνιο. Το ΣΥΡΙΖΑ έπρεπε να είχε κάνει σοβαρή αυτοκριτική –κάτι που έκανε μετά από μήνες. Έπρεπε να μιλήσει ανοιχτά και στο δικό του κοινό. Έγιναν παζάρια που δεν έχουν θέση στην κρίσιμη θέση της χώρας. Αν δεν πιστεύει ότι μπορεί να υπηρετήσει μια τέτοια συμβιβαστική πολιτική, δεν μπορεί η χώρα να πάει μπροστά. Σε λίγο καιρό λήγει το μνημόνιο. Τι θα γίνει; Ήδη αποκαλύπτεται ότι υπάρχει συζήτηση για νέο πρόγραμμα. Διαψεύστηκε βέβαια, αλλά δεν υπάρχει καθαρός, ειλικρινής λόγος».

Για την αντίδραση της κυβέρνησης απέναντι στην απόφαση του ΣτΕ: «Είναι μια προσβλητική αντιμετώπιση της δικαιοσύνης και του κράτους δικαίου. Έχει να κάνει με την επαναστατική παιδεία των ανθρώπων των ΣΥΡΙΖΑ που θεωρούν πως κάτι τέτοιο αφορά την αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία. Τις τελευταίες μέρες δέχεται επίθεση η δικαιοσύνη επειδή δεν βγάζει τις αποφάσεις που θα ήθελε μια κυβέρνηση. Κάτι τέτοιο υπονομεύει έναν πολύ κρίσιμο θεσμό. Έχει αντίληψη που πρέπει να ωριμάσει, ως αριστερά. Η αριστερά δεν σημαίνει ότι νομοθετεί όπως θέλει και ό, τι θέλει. Υπάρχουν πυλώνες ελέγχου και για την εκτελεστική εξουσία. Εφόσον το ανώτατο δικαστήριο αποφάσισε ότι ο νόμος αντίκειται σε μια βασική διάταξη, η δικαιολογία ότι ανέλαβε την πρωτοβουλία ο υπουργός επειδή δεν υπάρχει ΕΣΡ, ορθώς δεν έπεισε τους δικαστές. Σε δηλώσεις ότι στο ΣτΕ είναι οι ίδιοι άνθρωποι που έκριναν συνταγματικά τα μνημόνια, η μόνη απάντηση είναι η πρόταση ρύθμισης του τηλεοπτικού πεδίου. Όντως υπήρχε αναρχία, πρέπει να μπει τάξη. Να γίνει έρευνα για τα κανάλια που πρέπει να λειτουργήσουν, να πληρώσουν αυτοί που θα πάρουν τις άδειες και να υπάρχει έλεγχος από ένα δυνατό συμβούλιο του ΕΣΡ. Οι μελέτες λένε ότι μπορούμε να έχουμε ακόμα και δέκα κανάλια

Πάντα υπάρχει σύγκρουση της εκτελεστικής εξουσίας με την δικαστική. Η κυβέρνηση προσπάθησε να το προσπεράσει, λέγοντας ότι κάνουμε κάτι εκφράζοντας την λαϊκή βούληση. Αν αρχίσεις να καταλύεις το σύνταγμα στο όνομα της λαϊκής βούλησης, θα αρχίσουν να πέφτουν κι άλλα σημεία του συντάγματος».

Για το κλείσιμο των καναλιών και γιατί το ήθελε η κυβέρνηση: «Σε όλη του τη σύλληψη ο νόμος ήταν προβληματικός. Είναι άδικο να κλείνουν σταθμοί που δεν έχουν πρόβλημα βιωσιμότητας. Το MEGA έχει δικά του προβλήματα, αλλά το Star και ο Alpha δεν είχαν λόγο να κλείσουν. Υπήρχε σκοπιμότητα. Να φανεί ότι η κυβέρνηση επιβάλλεται πάνω στους καναλάρχες και τη διαπλοκή. Πιθανόν ήθελε να φτιάξει και ένα πιο φιλικό πεδίο στην τηλεόραση. Φτάσαμε όμως να πάρει άδεια όποιος κατέθεσε τα πιο πολλά λεφτά, χωρίς έλεγχο και χωρίς business plan. Είναι δυνατόν να δώσουν τόσα εκατομμύρια σε μια αγορά που δεν μπορεί να τα βγάλει; Πολύ σύντομα θα αλλάξει η επίγεια τεχνολογία. Αφού δίνουν τόσα χρήματα για μια τέτοια άδεια, προφανώς κάπου αποβλέπουν.

Είναι τυχαίο ότι τρεις από τις τέσσερις άδειες δόθηκαν σε ανθρώπους που διοικούν ποδοσφαιρικές ομάδες; Αυτό δεν μας προβληματίζει λίγο; Με ενοχλεί το να περνάει ο αθλητισμός μέσα από τη διαχείριση της οικονομίας. Θέλω να έχουμε ισχυρό ποδόσφαιρο, που δεν έχουμε τώρα. Αλλά το να έχουν κανάλι για να περάσουν τις θέσεις τους στην κοινή γνώμη, είναι παθογένεια.

Υπάρχουν δύο διοικούντες που είχαν ήδη κανάλι και άλλοι που θα ξεκινούσαν από την αρχή. Δεν είναι αριστερή πολιτική, ούτε καν νεοφιλελεύθερη, το “τα κάνω όλα αντικείμενο πλειοδοσίας χωρίς να με ενδιαφέρει τι θα λέγεται εκεί”. Έπρεπε να γίνει η αλλαγή, αλλά με άλλους κανόνες».

Για το αν τα έσοδα του διαγωνισμού για τις τηλεοπτικές άδειες είναι περισσότερα από ότι θα υπήρχαν: «Είναι πολύ λιγότερα. Υπήρξε μελέτη που έδειχνε πως η ζημιά από το μαύρο στα κανάλια θα είναι ένα δισ. Είναι ζημιά για τη χώρα. Οι άνεργοι των καναλιών θα δημιουργούσαν άνισο ανταγωνισμό. Υποσχέθηκαν άδειες θεματικών καναλιών, χωρίς να ξέρουμε τι θα είναι και πόσες. Ήταν μια πρόχειρη διαδικασία».

Για το αν σημαίνει κάτι ότι οι ψήφοι του ΣτΕ ήταν 14-11: «Το δίλλημα που αντιμετώπισαν οι δικαστές ήταν αν σε περίπτωση που δεν υπάρξει συγκρότηση του ΕΣΡ, επειδή δεν συναινεί η αντιπολίτευση, αν υπάρχει ανωτέρα βία για την κυβέρνηση. Εκεί έγινε η ουσιαστική συζήτηση και αποφασίστηκαν ότι δεν έπρεπε να πάρει την πρωτοβουλία ο υπουργός».

Για τις διαφορές της Ελλάδας με άλλες χώρες που πέρασαν κρίση: «Οι διαφορές με τις άλλες χώρες είναι ότι είχαμε πολύ μεγαλύτερο πρόβλημα. Αυτό που δεν κάναμε είναι να μιλήσουμε τη γλώσσα της αλήθειας στην ελληνική κοινωνία. Πέρασε μια άποψη ότι είναι μια προσαρμογή, θα πάμε παρακάτω, ενώ έπρεπε να μιλήσουμε για λάθη 30 χρόνων στην ελληνική οικονομία. Δανειστήκαμε και σπαταλήσαμε δημόσιο χρήμα. Θεωρήσαμε ότι θα μπορούσαμε να τα μετακυλύουμε στο μέλλον για πάντα, να υπεκφύγουμε. Η επαναδιαπραγμάτευση καταδίκασε τη χώρα σε δύο χαμένα κρίσιμα χρόνια. Υπήρχε ο μύθος ότι με πιο ισχυρή διαπραγμάτευση θα πετυχαίναμε καλύτερους όρους, αλλά δεν επιβεβαιώθηκε».

Για το τι θα έπρεπε να είχε γίνει διαφορετικά: «Έπρεπε το 2010 να υπάρξει κυβέρνηση εθνικής ενότητας που θα αντιμετωπίσει τα προβλήματα, και να επιμεριστούν τις ευθύνες σται δύο μεγάλα κόμματα, το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ. Το ποιος έκανε τα λιγότερα είναι θέμα αντίληψης. Και οι δύο όμως έκαναν λάθη. Ακόμα και ψυχολογικά δεν ακούστηκε η λέξη χρεοκοπία. Ο Τρικούπης είχε το θάρρος να το πει. Η πολιτική τάξη δεν είχε το θάρρος να το κάνει, κάτι που θα δημιουργούσε στον κόσμο την ανάγκη αν δει αλλιώς την κατάσταση. Αν δεν πάμε τις αλήθειες δεν θα πάμε μπροστά».


Για το τι θεωρεί αφετηρία αυτής της κατάστασης: «Έγινε μεγάλη τομή στην ιστορία της χώρας στην αρχές της δεκαετίας του 90’. Η είσοδος της Ελλάδα στην ΟΝΕ είναι ουσιαστικά που την έκανε ανεξάρτητο κράτος, μέχρι τότε ήμασταν σε ντεμί κατάσταση. Όταν διαλύθηκε το ανατολικό μπλοκ, άρχισαν να μας αντιμετωπίζουν ισότιμους. Εμείς λειτουργούσαμε σαν κακομαθημένο παιδί, θέλαμε να μας κάνουν τα χατίρια».

Για το δάνεια: «Αυτή τη στιγμή τα δάνεια που παίρνουμε είναι χαριστικά. Οι όροι είναι δύσκολοι, αλλά είναι πράγματα που θα έπρεπε να είχαμε κάνει μόνοι μας. Η μεγάλη φορολόγηση ήταν απόφαση της κυβέρνησης, όχι όρος δανεισμού. Ήταν αποτέλεσμα του εγκλωβισμού του δόγματος της κυβέρνησης που έλεγε ότι δεν θα κάνει άλλες περικοπές, άρα αύξησε τους φόρους. Αν υπερφορολογήσεις τον ιδιωτικό δεν υπάρχουν περισσότερα έσοδα. Στα ασφαλιστικά υπάρχει κατάρρευση. Δεν θα κρατήσει για πολύ καιρό. Θα πρέπει να μειωθούν οι φόροι και να μπουν πιο ρεαλιστικοί στόχοι στο δημοσιονομικό από το 2018 Πρέπει να αποδείξουμε ότι αυτή η χώρα θέλει να εκσυγχρονιστεί. Αυτό δεν γίνεται».