Όταν ο Γιώργος Κούδας (δεν) πήγε στον Ολυμπιακό!
Η απόφαση του αρτίστα του ΠΑΟΚ να κατηφορίσει στον Πειραιά για λογαριασμό των Πειραιωτών, λόγω της ρήξης του με τη διοίκηση του συλλόγου για έναν απίθανο λόγο.
Η μεταγραφή-βόμβα, η οποία άναψε… φωτιές στον κόσμο του «δικεφάλου του Βορρά», αλλά χάλασε ελέω Παντελάκη και κόσμου.
Το ουζερί, η χούντα, αλλά και η ατάκα «στέλνω χιλιάδες φιλιά και την απέραντη αγάπη μου στους Ερυθρόλευκους φιλάθλους και τους υπόσχομαι να δείξω την αξία μου».
Το απίστευτο story του «Μεγαλέξανδρου», ο οποίος λίγο έλειψε να αλλάξει… λιμάνι, αλλά κάτι τέτοιο δεν συνέβη λόγω... απαγορευτικού και που παραμένει αφορμή για να μένει ζωντανή η έχθρα ανάμεσα σε Βορρά και Νότο.
Από μικρός στον ΠΑΟΚ
Ξεκίνησε να υπηρετεί τον ΠΑΟΚ από παιδάκι. Βρέθηκε στην ακαδημία του συλλόγου μόλις στα 12 του, όταν τον εντόπισε ένας εργαζόμενος στην Παλιά Λαχαναγορά, ενώ το 1963 σε ηλικία 17 ετών μεταπήδησε στην πρώτη ομάδα του «δικεφάλου του Βορρά». Παράλληλα, όμως, εργαζόταν στο ξενοδοχείο «Αιγαίον», όπου κατέλυαν οι αποστολές των ομάδων, οι οποίες ταξίδευαν στη Θεσσαλονίκη, αλλά και τα αστέρια της εποχής.
«Έξω από το γήπεδο ο Γιώργος Κούδας ήταν ο ποδοσφαιριστής-αριστοκράτης. Η εμφάνισή του, ο τρόπος που φερόταν στα ξενοδοχεία όπου πηγαίναμε, η αντίδραση του ήταν πάντα ενός ανθρώπου ώριμου. Έτσι ήταν από πολύ μικρός. Καταρχήν ήταν πολύ καλό παιδί. Να φανταστείτε όταν πηγαίναμε σε ξενοδοχείο στην Αθήνα, πάνω στην Κηφισιά έβγαιναν βόλτα και ο Κούδας ήταν ντυμένος σαν μανεκέν», είχε αναφέρει ο πρόεδρος του ΠΑΟΚ, Γιώργος Παντελάκης.
Το ουζερί, η υπόσχεση του ΠΑΟΚ και η διαμάχη
Πολλοί γνωρίζουν ότι ο Γιώργος Κούδας λίγο έλειψε να γίνει ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού, αλλά όχι τον λόγο για τον οποίο «πάγωσαν» οι σχέσεις του με τον αγαπημένο του, ΠΑΟΚ. Τον Ιούλιο του 1966 κατηφόρισε στην Αθήνα με τερματικό σταθμό τον… Πειραιά, μαζί με τον πατέρα του, Γιάννη. Όσο και αν μοιάζει απίστευτο, το ουζερί του τελευταίου, λίγο έλειψε να στείλει στους «ερυθρόλευκους» τον κορυφαίο ποδοσφαιριστή, τον οποίο γέννησε η Μακεδονία. Ο οποίος εκείνη την περίοδο ήταν μεν στο ξεκίνημα της καριέρας του, αλλά είχε κάνει δυνατό μπάσιμο. Την περασμένη σεζόν έπαιξε σε 29 αγώνες πρωταθλήματος και σημείωσε 13 γκολ. Σκόραρε, μάλιστα, στο 3-2 επί του Ολυμπιακού.
Για να επιστρέψουμε στην ιστορία… Ο «δικέφαλος του Βορρά» του είχε ανοίξει το συγκεκριμένο μαγαζί ή τέλος πάντων του αγόρασε τον εξοπλισμό για να το ανοίξει, αλλά φαίνεται ότι ήταν ασυνεπής στις υποχρεώσεις, τις οποίες είχε υποσχεθεί να καλύψει, φτάνοντας, μάλιστα, το χρέος από τα απλήρωτα γραμμάτια στις 150.000 δραχμές. Ο Γιάννης Κούδας στράβωσε άσχημα και ήρθε σε ρήξη με τον Γιώργο Παντελάκη. Πάντως, οι σχετικές διαβεβαιώσεις προς την οικογένεια Κούδα φαίνεται ότι είχαν δοθεί από κάποιους συμβούλους του και όχι από τον ίδιο τον πρόεδρο του ΠΑΟΚ, ο οποίος… μουλάρωσε επειδή δεν ήταν ενήμερος.
«Δεν θα ξαναπαίξεις στον ΠΑΟΚ»
Ο ίδιος στη βιογραφία του αναφέρεται με λεπτομέρειες στη συγκεκριμένη αντιπαράθεση. «Ο πατέρας μου κάποια μέρα γυρίζει και μου λέει ‘’μια και έγινε έτσι αγόρι μου, ζήτησέ τους εκεί στον ΠΑΟΚ μια βοήθεια, για να γλιτώσω και να κάνουμε ένα μαγαζάκι. Και ξεκινάμε με τις οικονομίες μας να κάνουμε ένα μαγαζί στην οδό Καστριτσίου. Μας είχαν υποσχεθεί πως θα μας πάρουν ένα ψυγείο, μια κουζίνα και άλλα έπιπλα υποδομής για τη δουλειά… Στη συνέχεια όμως, δεν τα πλήρωναν. Αθέτησαν την υπόσχεσή τους και τα γραμμάτια έτρεχαν», εξιστορεί και συνεχίζει: «Ο πατέρας μου ήταν πάντα εντάξει στις συμφωνίες του και το ίδιο απαιτούσε από την άλλη πλευρά. Ήταν παράλληλα και λίγο οξύθυμος ο Γιάννης Κούδας, όταν τον κορόιδευες. Πάνω στο θυμό του μου λέει ‘’δεν θα ξαναπαίξεις στον ΠΑΟΚ’’».
Ο Ολυμπιακός βρίσκει πρόσφορο έδαφος στην πλευρά του παίκτη. Προτείνει στον ΠΑΟΚ 300.000 δραχμές, αλλά και τους Αυγητίδη, Πλέσσα, Ν. Σιδέρη, Κυπριανίδη, όπως και 8.000 δραχμές μισθό στον μετέπειτα διεθνή άσο, ενώ άλλες πηγές κάνουν λόγο για 800.000 δραχμές. Σύμφωνα με τις φήμες, ο Παναθηναϊκός μπήκε δυναμικά στο κόλπο της πιθανής απόκτησής του, προσφέροντας 1 εκάτ. δραχμές και τους Λουκανίδη, Βουτσαρά, Παπαεμμανουήλ, Παπουλίδη. Ο ΠΑΟΚ τονίζει ότι «Ο Κούδας δεν παραχωρείται». Ο παίκτης μένει σταθερός στη θέση, επισημαίνοντας ότι δεν πάει σε άλλη ομάδα πλην των Πειραιωτών.
«Το έχω πει χιλιάδες φορές και το επαναλαμβάνω. Είμαι Ολυμπιακός και θα πεθάνω Ολυμπιακός, είναι κωμικά τα περί μεταγραφής μου σε άλλη ομάδα. Στέλνω χιλιάδες φιλιά και την απέραντη αγάπη μου στους Ερυθρόλευκους φιλάθλους και τους υπόσχομαι να δείξω την αξία μου», αναφέρει σε δηλώσεις του στην εφημερίδα «Φως».
«Εγώ και η οικογένειά μου υπομείναμε πολλά και φτάσαμε σε σημείο να στερηθούμε ακόμη και την τροφή. Τα υπομείναμε όλα γιατί αγαπούσαμε και εξακολουθούμε να αγαπούμε τον ΠΑΟΚ. Για μένα και την οικογένειά μου είναι η δεύτερη θρησκεία. Πέραν όμως, από όλα αυτά, δεν ανέχομαι από κανέναν να αποκαλεί εμένα και την οικογένειά μου εκβιαστές... Το σωματείον “Ολυμπιακός” εις το οποίο μόνος μου ζήτησα να πάω, έχει τόσο στενές φιλικές σχέσεις με τον αγαπημένο μου ΠΑΟΚ, ώστε να παρέχει εγγυήσεις ότι θα με προσέξει... Γνωρίζετε άλλωστε ότι για τη μεταγραφή μου εγώ δεν αξίωσα τίποτα από το νέο μου σωματείο τον Ολυμπιακό», αναφέρει μέσω επιστολής του προς τις εφημερίδες της Θεσσαλονίκης.
Φόρεσε τη φανέλα του Ολυμπιακού ο Κούδας
Έξω από τα γραφεία του «δικεφάλου» μαζεύτηκαν φίλοι της ομάδας την 1η Αυγούστου, καθώς άρχισε να εκπνέει η μεταγραφική περίοδος με αποτέλεσμα να είναι αναστατωμένοι, βλέποντας τον ίνδαλμά τους να έχει απομακρυνθεί από τον ΠΑΟΚ και να πλησιάζει όλο και περισσότερο στον Ολυμπιακό. Παρά την πίεση τους για ανατροπή στην υπόθεση, ο Κούδας φοράει την ερυθρόλευκη φόρμα, αρχίζει να προπονείται και παίρνει μέρος σε φιλικά παιχνίδια. Με Αργοναύτη, Ολυμπιακό Χαλκίδας, Πανελευσινιακό και Χαϊδάρι, κόντρα στο οποίο σκόραρε μάλιστα.
Οι Θεσσαλονικείς δεν αλλάζουν στάση, του ρίχνουν 15 ημέρες τιμωρία και εν τέλει ο Κούδας παραμένει στην Αθήνα, αλλά για να εκπληρώσει τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις και συγκεκριμένα για να υπηρετήσει στο λιμενικό σώμα. Αυτό σήμαινε πολύ απλά, ότι θα έμενε ουσιαστικά για δύο χρόνια μακριά από το ποδόσφαιρο. Αν και έδινε κάποια παιχνίδια με την Εθνική Ενόπλων. Τα οποία, το μόνο το οποίο προσέφεραν, ήταν έδαφος σε κάποιους φίλους του ΠΑΟΚ για να τον παρακολουθούν δια ζώσης και να τον αποδοκιμάζουν.
«Εγώ μπορεί να πάω στη Γυάρο, αλλά όχι ο Κούδας στον Ολυμπιακό»
Στην χώρα, εν τω μεταξύ, άρχισε η εποχής της χούντας, με τον Κώστα Ασλανίδη να αναλαμβάνει επικεφαλής στο κομμάτι του αθλητισμού. Την περίοδο την οποία ολοκληρωνόταν η θητεία του Κούδα στο στρατό, πιέζει τον ΠΑΟΚ και τον Γιώργο Παντελάκη, να παίξει ο «Μεγαλέξανδρος» στον Ολυμπιακό για δύο χρόνια, σύμφωνα και στη συνέχεια να επιστρέψει στον ΠΑΟΚ. Ο Παντελάκης, ωστόσο, παραμένει ανένδοτος. Οι κακές οι γλώσσες λένε ότι ο Ασλανίδης απείλησε τον Παντελάκη ότι θα τον στείλει εξορία.
«Εγώ μπορεί να πάω στη Γυάρο, αλλά ο Κούδας δεν θα πάει στον Ολυμπιακό. Σε τελική ανάλυση εσείς κάνατε... επανάσταση, βγάλτε μια διαταγή και πάρτε τον, εγώ δεν θα βάλω την υπογραφή μου σε κάτι τέτοιο», φέρεται να είπε ο πρόεδρος του ΠΑΟΚ. Ο Κούδας απολύεται από τον στρατό και πλέον δεν μπορεί να μείνει άλλο ανενεργός, όντας, μάλιστα, 22 ετών. Στο άνθος της καριέρας ενός αθλητή. Είναι εγκλωβισμένος.
«Ούτε στον τάφο μου να μην έρθεις»
Με αυτά τα δεδομένα, ο Γιώργος Κούδας αποφασίζει να φορέσει ξανά την ασπρόμαυρη φανέλα, βλέποντας ότι ουσιαστικά δεν έχει άλλη επιλογή. Φαίνεται ότι και ο Ασλανίδης αλλάζει τακτική, προειδοποιώντας ότι αν δεν γυρίσει στον ΠΑΟΚ, δεν πρόκειται να ξαναπαίξει μπάλα.
«Ο πατέρας μου μού είπε μια πολύ δύσκολη φράση, την οποία δεν την άντεξα ποτέ: ‘’Ούτε στον τάφο μου να μην έρθεις’’», ανέφερε σε συνέντευξη του στο Sport Retro, αλλά και για τη διαμάχη των δύο ανδρών, σχολίασε: «Ήταν σύγκρουση δύο τιτάνων του εγωισμού: του πατέρα μου και του Γιώργου Παντελάκη». Στη βιογραφία του αναφέρθηκε στις κόντρες τις οποίες είχε και ο ίδιος κατά καιρούς με τον πατέρα του, ο οποίος σταμάτησε να του μιλάει όταν τον είδε να επέστρεψε στον ΠΑΟΚ. «Χρειάστηκε να περάσουν 12 χρόνια, για να σπάσει ο πάγος μαζί του», τόνισε. Σε αυτό βοήθησε η παρουσία των δύο στον γάμο της αδερφής του Γιώργου Κούδα, έξι χρόνια μετά τη ρήξη.
Τον Αύγουστο 1968, λοιπόν, περνάει τα γραφεία του συλλόγου και σφραγίζει τη μεγάλη επάνοδο. Ο κόσμος του ΠΑΟΚ δεν του κρατάει κακία και τον αποθεώνει σε ανοιχτή προπόνηση, ενώ ο ίδιος είναι συγκινημένος. Μπορεί οι σχέσεις ανάμεσα στον Κούδα, τη διοίκηση του συλλόγου και τους οπαδούς να έφτασαν στα άκρα, αλλά αυτό το γεγονός δεν τον εμπόδισε, από το να επιστρέψει ακόμα πιο ώριμος και να γράψει ιστορία με «χρυσά» γράμματα.
Το κοντέρ έγραψε 780 συμμετοχές και 220 γκολ, αγωνιζόμενος ως μεσοεπιθετικός. Κατέκτησε, μάλιστα, το πρωτάθλημα της σεζόν 1975-76, όπως και δύο Κύπελλα (1972-74). Παράλληλα, την περίοδο που μεγαλουργούσε ο Κούδας στον ΠΑΟΚ, ο «δικέφαλος» ήταν κακός οικοδεσπότης για τον Ολυμπιακό, καθώς το γήπεδό του αποτέλεσε απόρθητο «κάστρο» για τους «ερυθρόλευκους». Ακόμα και στις πολύ καλές χρονιές, από την Τούμπα έφευγε συνήθως ηττημένος.
«Πότε Βούδας, πότε Κούδας…»
Ο αείμνηστος Νίκος Παπάζογλου ερμηνεύει το 1986 το τραγούδι: «Πότε Βούδας, πότε Κούδας…», το οποίο γίνεται μεγάλο σουξέ.
«
Πότε Βούδας, πότε Κούδας, πότε Ιησούς κι Ιούδας
Έχω καταλάβει ήδη της ζωής μου το παιχνίδι
Έχω καταλάβει ήδη της ζωής μου το παιχνίδι
Πότε Βούδας, πότε Κούδας, πότε Ιησούς κι Ιούδας
».
Ο Μανώλης Ρασούλης ερωτήθηκε αρκετά χρόνια μετά για τη συγκεκριμένη έμπνευση. «Η ουσία του βουδισμού είναι να παίρνεις τη ζωή σαν παιχνίδι. Ο Βούδας από τη μια πλευρά το δίδασκε αυτό και ο Κούδας από την άλλη δίδασκε το ίδιο, αλλά στο ανθρώπινο επίπεδο: Πως το παιχνίδι είναι η ξανακατακτημένη παιδικότητα που ονομάζουμε «βραζιλιάνικο ποδόσφαιρο!». Γιατί ο Γιώργος ήταν «βραζιλιάνος» ποδοσφαιριστής, ήταν magic! Έτσι μου «έκατσε» πολύ στιχουργικά, το Βούδας–Κούδας.
Και εγώ πλέον λέω «και Βούδας και Κούδας» δηλαδή έχουμε και το ανθρώπινο και το θεϊκό. Μακάρι να αντιλαμβανόμασταν τη ζωή μας σαν ένα παιχνίδι που έχει μαγεία, μας οδηγεί κάπου, στη γνώση, στην απελευθέρωση, στη λύτρωση. Να ζούμε όπως ο Κούδας έπαιζε μπάλα. Αέρινος, δυνατός, μάτζικ. Παιχνίδι με νόημα, ζωή με νόημα. Ελπίζω να βάλω κι εγώ -πολιτιστικά μιλώντας- γκολ στα δίχτυα της άγνοιας. [...] Όλοι οι άνθρωποι στο βάθος θέλουνε να αγαπάν και να τους αγαπάνε. Επομένως όταν το κάνεις πράξη, αυτό είναι το γκολ!», δήλωσε στο «Thessaloniki Confidential 2010».
Ο Γιώργος Κούδας ερωτήθηκε στην ίδια συνέντευξη: «Το τραγούδι τελικά σας συνέδεσε...», για να απαντήσει: «Μας συνδέει κυρίως η ίδια στάση ζωής. Και επειδή κατά περιόδους έχει αφοριστεί το ποδόσφαιρο, να πώ ότι ακόμα και μετά από τόσα χρόνια δεν μπορώ να πω: «έμαθα τι θα πει ποδόσφαιρο».
Η καταστροφή της προτομής του Κούδα
Δεν ήταν γραφτό να αποκτηθεί ο Κούδας από τον Ολυμπιακό, παρότι φόρεσε τη φανέλα του στις προπονήσεις και σε τέσσερα φιλικά. Μια μεγάλη έχθρα, ωστόσο, είχε γεννηθεί. Αυτή ανάμεσα στον ΠΑΟΚ και στον Ολυμπιακό, τον Βορρά και τον Νότο. Παρότι, οι δύο ομάδες έχουν τις δύο τραγωδίες, οι οποίες τις συνδέουν. Της Θύρας 7 (8/2/81), όπου χάθηκαν 21 ψυχές, αλλά και των Τεμπών (4/10/99), όπου έχασαν τη ζωή τους τα έξι «αετόπουλα» του ΠΑΟΚ. Περίπου 48 χρόνια μετά και συγκεκριμένα τον Οκτώβριο του 2010, οι οπαδοί του ΠΑΟΚ δεν άφησαν τον τότε προπονητή τους, Σούλη Μαρκόπουλο, να πάει στον Ολυμπιακό, ο οποίος έψαχνε τον αντικαταστάτη του Γιώργου Μπαρτζώκα (είχε αναλάβει προσωρινά ο Μίλαν Τόμιτς) και εν τέλει κάθισε στον πάγκο του ο Γιάννης Σφαιρόπουλος. Η στάση του κόσμου οδήγησε τη διοίκηση του «δικεφάλου» να μην συναινέσει.
Αυτή η κολόνια κράτησε χρόνια και τον Οκτώβριο του 2001, έγινε το πιο χοντρό σκηνικό σε «βεντέτα», που αφορούσε τον Γιώργο Κούδα. ΠΑΟΚ και Ολυμπιακός αναμετρώνται για την 3η αγωνιστική της σεζόν 2001-02 και το παιχνίδι λήγει 1-1. Με τον Γιαννακόπουλο να ανοίγει το σκορ στο 55’ και τον Σπάσιτς να ισοφαρίζει στο 84’. Το κλίμα ήτα εκρηκτικό στις κερκίδες από νωρίς, η διαιτησία του Μπριάκου, για την οποία τιμωρήθηκε έκανε ακόμα χειρότερη την κατάσταση. Η αστυνομία αποφάσισε την παραμονή των περίπου 2.000 οπαδών του Ολυμπιακού στη θέση τους μετά το τέλος του αγώνα, ώστε να αποχωρήσουν εκείνοι του ΠΑΟΚ και να «καθαρίσουν» οι γύρω περιοχές, στις οποίες υπήρξαν παρατράγουδα και πριν τον αγώνα.
Ωστόσο, καθυστέρησε υπερβολικά η αναχώρησή τους με αποτέλεσμα να προκληθεί μεγάλος εκνευρισμός στο κομμάτι της ερυθρόλευκης κερκίδας, η οποία προκάλεσε αρκετές ζημιές. Ξέσπασαν σε καθίσματα, αλλά και στην προτομή που υπήρχε προς τιμήν του Γιώργου Κούδα. Την αποκεφάλισαν και συνεπώς ουσιαστικά την κατέστρεψαν. Το κεφάλι της βρέθηκε στις τουαλέτες των φιλοξενούμενων. «Αυτοί που γκρέμισαν τη δική μας ιστορία, αύριο θα γκρεμίσουν και τη δική τους», αρκέστηκε να σχολιάσει ο Γιώργος Κούδας.
Η μη αποκατάσταση της ζημιάς και η απουσία της προτομής χρόνια μετά, είναι κάτι που «πληγώνει» τον «Μεγαλέξανδρο».
