Κορίτσια για φίλημα!

Γράφει ο Βαγγέλης Αυγουστής

Για τους περισσότερους, το μπάσκετ είναι ένα καθαρά αντρικό άθλημα! Ομοίως και το ποδόσφαιρο… Ως κατ’ εξοχήν γυναικείο ομαδικό σπορ -ίσως- να θεωρείται πρώτα το βόλεϊ, ίσως και το πόλο! Όπως και να’ χει, καλά θα κάνουμε να αναθεωρήσουμε τις απόψεις μας για το μπάσκετ… Κι αν αδυνατούμε να το καταφέρουμε μόνοι, τα κορίτσια του Αθηναϊκού έχουν βαλθεί να το βάλουν για τα καλά στο μυαλό μας! Οι παίκτριες του Τζώρτζη Δικαιουλάκου κέρδισαν εκ νέου την ρωσική Ντιναμό Κουρσκ 60-55 και προκρίθηκαν, για πρώτη φορά στην ιστορία, στον τελικό του Eurocup! Πρόκειται για την απόλυτη δικαίωση ανθρώπων που έχουν βαλθεί να μας… τρελάνουν! Να κάνουν όλους όσοι ασχολούνται με το άθλημα, να προσθέσουν και αυτή την ομάδα στην καρδιά τους. Τον Αθηναϊκό!

Γιατί, πέρα από τις όποιες συλλογικές προτιμήσεις, «το παρεάκι» του Βύρωνα έχει καταφέρει να προσθέσει άλλη μια χρυσή σελίδα στις ήδη υπάρχουσες του χώρου. Κι αν το ανδρικό μπάσκετ μας έχει χαρίσει τόσες και τόσες αξέχαστες στιγμές, τώρα φαίνεται πως έφτασε η ώρα να αγκαλιάσουμε και το γυναικείο κομμάτι του. Κι’ αυτό, χάρη στα κορίτσια του Αθηναϊκού που έφτασαν στην πιο ένδοξη στιγμή της ιστορίας τους, αλλά και όλου του γυναικείου μπάσκετ συνολικά. Όλα φάνταζαν ιδανικά για την ομάδα του Δικαιουλάκου, όταν πέρυσι κατακτούσε αήττητη (!) το πρωτάθλημα! «Ποιο είναι το ταβάνι;» τον είχα ρωτήσει, για να πάρω μια αφοπλιστική απάντηση. «Μα, να το κατακτήσουμε ξανά αήττητοι και να πάρουμε και το ευρωπαϊκό»!

Όπου στεκόταν και όπου βρισκόταν όμως, ο Δικαιουλάκος αποθέωνε τον Νίκο Χαρδαλιά! Τον άνθρωπο που κρύβεται πίσω από όλα, αυτόν που έδωσε πολλά χρήματα, αυτόν που κυνήγησε ο ίδιος να βρει χορηγίες, αυτόν που βλέπει σήμερα τους κόπους του να ανταμείβονται! Ας μη ξεχνάμε ότι έβαλε το γυναικείο μπάσκετ στις οθόνες μας. Ο δεύτερος ημιτελικός είχε απευθείας μετάδοση από την ΕΤ1! Ο Νίκος Χαρδιαλιάς έφερε «παγκόσμιες» αστέρες του γυναικείου ΝΒΑ, την «αφρόκρεμα» του ελληνικού μπάσκετ και επένδυσε σε έναν άξιο προπονητή, που σύντομα (φρονώ) θα δοκιμάσει την τύχη του και σε επίπεδο ανδρών. Έτσι, το ήδη αναβαθμισμένο ελληνικό γυναικείο μπάσκετ (μέσω της Εθνικής ομάδας και της Μάλτση που διαπρέπει στο εξωτερικό) απέκτησε έναν ισχυρότατο σύλλογο ως σύμμαχο!

Μπορεί ο Αθηναϊκός να μην είναι Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός, αλλά αναμφίβολα έχει τη συμπάθεια και τη συμπαράσταση όλων των φιλάθλων. Τα γραφόμενα παραπέμπουν στο ότι το τρόπαιο έχει κατακτηθεί ήδη, αλλά δεν είναι έτσι… Λίγες μέρες απομένουν για να συμβεί αυτό! Τελευταίο εμπόδιο μία άλλη ρωσική ομάδα, η Νάβντεσντα! Ο τελικός θα είναι «διπλός» και ήδη η κατάκτηση του ροζ φύλλου αγώνα στο κλειστό του Βύρωνα την πρωταπριλιά, μπορεί να θεωρείται δεδομένη! Και πως όχι, όταν τα κορίτσια του Αθηναϊκού, έχουν μόλις μία ήττα τα τελευταία πέντε χρόνια εντός έδρας.

Ακόμα και στη περίπτωση που συμβεί το απευκταίο και το ευρωπαϊκό καταλήξει στην Ρωσία, όλα τα κορίτσια της ομάδας, που είναι και σπουδαίοι χαρακτήρες, ο Δικαιουλάκος, ο Χαρδαλιάς και όλοι οι συντελεστές της ομάδας, θα έχουν κερδίσει το τρόπαιο στην συνείδηση μας. Θα δεχθούν το ζεστό μας χειροκρότημα! Γιατί στο πρόσωπο της ομάδας, ανταμείβονται οι κόποι ανθρώπων που «πονάνε» και «ματώνουν» για τον σύλλογο, το όραμα, το μεράκι και έρχεται η δικαίωση για κάποιον που πραγματικά μοχθεί. Γιατί, όποιος στα αλήθεια προσπαθεί σκληρά και με συνέπεια, στο τέλος τα καταφέρνει…

Υ.Γ. Έχοντας βρεθεί σε πολλές εκδηλώσεις και events που έχει οργανώσει ο Αθηναϊκός, κάθε φορά που έφευγα, αναφωνούσα: «Μακάρι, αυτή την οργάνωση να την είχαν και πολλές ομάδες της Α1 Ανδρών…»

Απορίες, σχόλια και παρατηρήσεις στο vaggelis_au@hotmail.com