«Κλειστά» παιχνίδια στους τελικούς

Πολύ συχνό φαινόμενο στους τελικούς του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης και του Champions League είναι να μην προκύπτει ο νικητής στα 90 λεπτά του αγώνα.

Συγκεκριμένα στους 16 από τους 59 τελικούς από το 1956 η ομάδα που σήκωσε το βαρύτιμο τρόπαιο πέρασε από τη διαδικασία της παράτασης ή των πέναλτι. Από αυτές τις πέντε (1958, 1968, 1970, 1992, 2014) το έξτρα 30λεπτο αποδείχτηκε αρκετό για να αναδειχθεί η καλύτερη ομάδα στην Ευρώπη, ενώ το 1974 είναι η μοναδική χρονιά που ακολουθήθηκε το αγγλικό σύστημα και έγινε επαναληπτικός τελικός με την Μπάγερν να επικρατεί τελικά της Ατλέτικο Μαδρίτης.

Τις περισσότερες φορές όμως φαίνεται πως στην παράταση οι ομάδες είναι πιο συγκρατημένες στην άμυνα και φοβούνται να ανοιχτούν και να διεκδικήσουν τη νίκη. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα δέκα τελικοί (1984, 1986, 1988, 1991, 1996, 2001, 2003, 2005, 2008 και 2012) του Κυπέλλου Πρωταθλητριών ή του Champions League να έχουν κριθεί στη διαδικασία των πέναλτι.

Πιο χαρακτηριστικός είναι αυτός του 2005 όταν η Λίβερπουλ με τη Μίλαν έμειναν στο 3-3 από το 60’ (με τη Λίβερπουλ να ισοφαρίζει με τρία γκολ σε έξι λεπτά). Χαρακτηριστικά ο περσινός ανάμεσα στη Ρεάλ και την Ατλέτικο ήταν ο πρώτος ύστερα από 22 χρόνια που αποφασίστηκε στην παράταση, παρότι ενδιάμεσα άλλοι έξι είχαν λήξει ισόπαλοι στην κανονική τους διάρκεια (1996, 2001, 2003, 2005, 2008, 2012).

Συνολικά έχουν μπει 11 γκολ στο έξτρα 30λεπτο σε 16 τελικούς με τα έξι από αυτά να έχουν επιτευχθεί στους τελικούς του 1968 και του 2014 με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και τη Ρεάλ Μαδρίτης να βάζουν από τρία τέρματα.