Αν πριν λίγες μέρες μάς έλεγαν πως η Ρωσία θα είναι αντίπαλος της Ελλάδας στα προημιτελικά του Ευρωμπάσκετ, κι όχι λόγου χάρη κάποια Ισπανία ή Σερβία, σίγουρα θα το… αγοράζαμε. Όμως η ομάδα που θα προσπαθήσει να μας φράξει το δρόμο για τα μετάλλια μόνο τυχαία δεν είναι ή έφτασε ως εδώ…

Αποστολή στην Κωνσταντινούπολη, Χρήστος Ρομπόλης

Ίσως η Ρωσία να είναι η μοναδική ομάδα από όσες επιβίωσαν στους «8» που εξαρτάται τόσο πολύ από έναν παίκτη. Ο Αλεξέι Σβεντ είναι το «Α» και το «Ω» και ο περιορισμός του ή όχι θα κρίνει πολλά. Ο σταρ της Χίμκι (που φέτος θα συνεργαστεί με τον Γιώργο Μπαρτζώκα) μπορεί να παίξει από το «1» ως το «3», είναι άριστος χειριστής της μπάλας, σουτάρει από ντρίμπλα και εν στάση, το μέγεθός του (1,98μ.) του επιτρέπει να πηγαίνει σε πολλά ντράιβ, ενώ όταν θέλει είναι και καταπληκτικός δημιουργός. Για να το πούμε με αριθμούς, πρόκειται για τον πρώτο σκόρερ του Ευρωμπάσκετ με 23,7 πόντους ανά αγώνα και εξαιρετικά ποσοστά (50% δίποντα, 39,3% τρίποντα, 87%), αλλά και τον τρίτο σε ασίστ (6,7). Συχνά, ωστόσο, γίνεται επιρρεπής στο εγωιστικό παιχνίδι και ξεχνά τους συμπαίκτες του, γι’ αυτό είναι σημαντικό η ελληνική άμυνα να του χαλάσει το μυαλό.

Δεύτερος στην ιεραρχία της ρωσικής ομάδας είναι ο Τιμοφέι Μοζγκόφ. Ο νέος σέντερ των Νετς έχει παράδοση καλών εμφανίσεων απέναντι στην Ελλάδα. Πρόκειται για έναν πύργο στα 2,16μ., πολύ δυνατό κοντά στο καλάθι, αλλά όχι ιδιαίτερα κινητικό στην επίθεση και την άμυνα. Το πλάνο αντιμετώπισής του δεν αναμένεται να έχει πολλές διαφορές σε σχέση με εκείνο του (πιο ποιοτικού) Γιόνας Βαλαντσιούνας, δηλαδή στόχος θα είναι να μην πάρει μπάλες κοντά στο καλάθι και να αναγκαστεί να μετακινείται στην άμυνα, όπου συνήθως λειτουργεί σαν σκιάχτρο κάτω από το καλάθι.

Δίπλα σε αυτούς ξεχωρίζουν σε δεύτερο και τρίτο ρόλο, όπως και στην ΤΣΣΚΑ, ο Βιτάλι Φριτζόν, που περιμένει πάντα «οπλισμένος» με μεγάλο ατού το μακρινό του σουτ, και ο Αντρέι Βοροντσέβιτς που σε κάποια σχήματα παίζει σέντερ (!)-αφού δεν υπάρχει στο ρόστερ άλλο «5άρι» κλάσης-και ανοίγει το γήπεδο με το καλό του παιχνίδι με πρόσωπο στο καλάθι. Χρήσιμα εργαλεία είναι ο πολύ δυνατός Νικίτα Κουρμπάνοφ στις θέσεις των φόργουορντ και οι αδερφοί Κουλάγκιν, Ντμίτρι και Μιχαΐλ, με τον πρώτο να έχει αρκετά σημαντικό ρόλο στην περιφέρεια. Ο Χβοστόφ αναλαμβάνει το κατέβασμα της μπάλας για να δίνει ανάσες στον Σβεντ και ο Ζούμπκοφ είναι ένας φόργουορντ με καλό σουτ. Ο γκαρντ Μπαμπούριν και ο πάουερ φόργουορντ/σέντερ Ίβλεφ έχουν πολύ περιορισμένο ρόλο και χρόνο.

Στον πάγκο της ομάδας βρίσκεται ο Σεργκέι Μπαζάρεβιτς. Ο 52χρονος τεχνικός είχε περάσει το 1999 από τον ΠΑΟΚ αγωνιζόμενος ως… Έλληνας (!) καθώς είχε παρουσιαστεί ένα έγγραφο που ανέφερε πως είχε ρίζες από τη Μαγνησία και με τις κατάλληλες ενέργειες εξασφάλισε διαβατήριο. Όμως η ελληνοποίηση αυτή ακυρώθηκε στο τέλος της σεζόν κι αποχώρησε, ενώ ένα χρόνο μετά άρχισε προπονητική καριέρα στη Ντιναμό Μόσχας ενώ ακόμη αγωνιζόταν παράλληλα. Έχει δουλέψει σε Σαμάρα, Λοκομοτίβ Κουμπάν, Καντού και πλέον στην Τραμπζονσπόρ κάνοντας αργά αλλά σταθερά βήματα στην προπονητική του καριέρα.

Η στατιστική σύγκριση

Η Ελλάδα υπερέχει της Ρωσίας σε ευστοχία σε δίποντα και τρίποντα, όχι όμως σε βολές. Η Εθνική κυριαρχεί στα ριμπάουντ, «χάνει» ελαφρώς στις ασίστ, αλλά έχει λιγότερα λάθη. Μεγάλη είναι η ελληνική υπεροχή σε κλεψίματα, τάπες πόντους στο ανοιχτό γήπεδο και μέσα από τη ρακέτα. Οι Ρώσοι παίρνουν λίγο περισσότερο σκορ από τον πάγκο, από λάθη αντιπάλου και από δεύτερες ευκαιρίες.

ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube