Ήταν ένα βροχερό απόγευμα του Νοεμβρίου του 2014. Ο ψιλόλιγνος και με προσεγμένο ντύσιμο ασπρομάλλης κύριος με τα χαρακτηριστικά γυαλιά, έχοντας τα μπαγκάζια ανά χείρας έψαχνε να βρει την πτήση του στον πίνακα αναχωρήσεων του Ελευθέριος Βενιζέλος. Ήταν μόνος. Βαρύς. Κόντρα στην ιταλική έμφυτη αισιοδοξία. Πάντοτε εξάλλου οι αποχωρισμοί είναι δύσκολοι. Ξαφνικά ένας Έλληνας έτρεξε να τον προλάβει. «Κόουτς καλό ταξίδι και καλή τύχη». Ο διεθνούς φήμης προπονητής ομάδων όπως η Ίντερ, Τσέλσι, Γιουβέντους, Μονακό, Βαλένθια, Πάρμα, Ρόμα, Νάπολι, ο άνθρωπος που πέτυχε το μεγαλύτερο θαύμα στην ποδοσφαιρική ιστορία, γέλασε. Τουλάχιστον απέκτησε έναν φίλο στη χώρα που του φέρθηκε τόσο άσχημα όσο καμία. Δεν θα πίστευε και ο ίδιος ο Κλαούντιο Ρανιέρι πως λίγους μήνες μετά από αυτό το «στραπάτσο» στην Ελλάδα, θα έφθανε στον κολοφώνα της προσωπικής του δόξας. Στην κατάκτηση του πιο ανταγωνιστικού πρωταθλήματος στον πλανήτη, της Premier League, όντας ο ηγέτης της άσημης και με ένα από τα χαμηλότερα μπάτζετ ομάδας της Λέστερ. Και φυσικά δεν φανταζόταν πως ο μοναδικός Έλληνας φίλος που απέκτησε, ο άνθρωπος που τον συνόδευσε στην μοναχική του πτήση προς την Ιταλία, θα έγραφε μετά την βιογραφία του.
Κάπως έτσι λοιπόν, ξεκίνησε η φιλία μεταξύ ενός Έλληνα ρεπόρτερ, του αθλητικού συντάκτη της ΕΡΤ Άρη Γάτα και του προπονητή –φαινόμενο. Μια φιλία που κατέληξε σε ένα βιβλίο – παγκόσμια αποκλειστικότητα γύρω από τη ζωή, τα έργα και τις ημέρες του Κλαούντιο Ρανιέρι, του τεχνικού που υπέγραψε τη μεγαλύτερη έκπληξη στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο. «Ήταν μεγαλύτερη ακόμα και από της Εθνικής μας στο EURO αν αναλογιστούμε τον όγκο παιχνιδιών που είχε η Λέστερ και η Ελλάδα» αναφέρει ο Έλληνας δημοσιογράφος. Πρόκειται για το βιβλίο με τον τίτλο «Κλαούντιο Ρανιέρι – The Thinkerman» που πήρε τον τίτλο του από τη φράση που ο ίδιος ο κόουτς είχε δώσει ως απάντηση στο κατά πόσο συχνά αλλάζει τους παίκτες του. «Tinkerman» στη βρετανική ποδοσφαιρική αργκό είναι ο προπονητής που συνεχώς πειραματίζεται αλλάζοντας τη δομή της ομάδας. «Thinkerman» κατά τον Ρανιέρι είναι ο προπονητής που απλά …σκέφτεται. Κι αυτό είναι εξάλλου ο Ιταλός «μαέστρο» των πάγκων. Ένας διανοούμενος των γηπέδων, με μια προσωπική φιλοσοφία και στάση ζωής που δεν κρατά κακίες κι εύκολα συγχωρεί. Ακόμα και την πάντα άδικη και σκληρή Ελλάδα.
Από το ναδίρ, στο ζενίθ
Το βιβλίο που σύντομα κυκλοφορεί, πραγματεύεται επί της ουσίας την πορεία του Ιταλού τεχνικού αλλά κυρίως φωτίζει το τι του συνέβη τα τελευταία δυόμιση χρόνια. «Με ενδιέφερε να καλύψω τη διαδρομή του από την απαξίωση στην Ελλάδα και την απόλυση του από την Εθνική ομάδα, έως την επιτυχία με τη Λέστερ που τον μετέτρεψε σε ένα από τα πιο προβεβλημένα παγκοσμίως πρόσωπα» αναφέρει ο συγγραφέας.
Ο Έλληνας δημοσιογράφος ακολούθησε τον διεθνή προπονητή από την αρχή της προπονητικής του περιπέτειας στην Αθήνα έως και την κομητεία του Λέστερ στην κεντρική Αγγλία. Βάσει προσωπικών διηγήσεων, ανέκδοτων καταστάσεων και πολλαπλών πηγών πληροφοριών, δημιούργησε την πρώτη βιογραφία του τεχνικού που σάρωσε τα γραφεία στοιχημάτων και έγινε μύθος. Ένας συμπατριώτης μας μόνο και μόνο λόγω του ότι στάθηκε δίπλα στα δύσκολα του προπονητή κατάφερε να ξεπερνά κάβους όπως τα υψηλά δικαιώματα παροχής συνεντεύξεων που ομάδες τις Premier League απαιτούν (φθάνουν τις 300.000 ευρώ), αποκτώντας προνομιακή σχέση, με «όπλο» μερικά αμυγδαλωτά από τη Μύκονο. «Ο Ρανιέρι με συμπάθησε κι όταν του έκανα συνεντεύξεις ξεπερνούσε τους αυστηρούς κανονισμούς των ομάδων, κάνοντας πως τρώει τα γλυκά που του έφερνα για να κερδίζουμε περισσότερο χρόνο συζήτησης. Κάπως έτσι κατόρθωσα να γίνω ο μοναδικός παγκοσμίως δημοσιογράφος που του πήρε συνέντευξη στη χειρότερη αλλά και στην καλύτερη περίοδο του. Παράλληλα όμως απέκτησα πρόσβαση για να γράψω ένα βιβλίο για τον Ρανιέρι των τελευταίων ετών. Τον Ρανιέρι του ναδίρ και του ζενίθ» μας λέει.
Δεν είναι τυχαίο πως δίκτυα όπως το Al Jazeera ή το CNN παρακαλούσαν έστω και μερικά ελάχιστα λεπτά να βρεθούν δίπλα στον Ιταλό κόουτς όταν ο συμπατριώτης μας βιογράφος του βρέθηκε μαζί του στο Λέστερ τέσσερις φορές, φιλοξενήθηκε στο σπίτι του στη Ρώμη και φυσικά γνωρίστηκε πολύ καλά μαζί του από την Αθήνα.
Ξεκάθαρα λοιπόν ο Ιταλός έχοντας την Ελλάδα «άχτι» για τον τρόπο με τον οποίο του φερθήκαμε, έδωσε βήμα σε έναν Έλληνα με τον οποίο έγινε στο τέλος και φίλος. «Ο Ρανιέρι είναι πλέον μια παγκόσμια προσωπικότητα. Όταν επισκέφθηκε την Ταϊλάνδη (σ.σ. χώρα καταγωγής του προέδρου της Λέστερ) τον υποδέχθηκε 1,5 εκατομμύρια κόσμος. Έως και λουκάνικο Ρανιέρι ή ειδικό προϊόν για σκύλους με τη μορφή του ή παπούτσια δημιουργήθηκαν για να τον τιμήσουν. Ο δε Ταϊλανδός πρόεδρος της ομάδας Βισάι έχει πλέον λάβει χαρακτηριστικά Αγίου και προφήτη στη χώρα του καθώς είχε προβλέψει - όταν οι άλλοι γελούσαν - πως η Λέστερ θα πάρει το πρωτάθλημα» λέει ο κ. Γάτας. Μάλιστα αποκαλύπτει πως μετά την απομάκρυνση του από τον πάγκο της Εθνικής ο τεχνικός είχε πέσει σε κατάθλιψη επιλέγοντας να φύγει μαζί με τη σύζυγο του για τέσσερις μήνες σε ένα άγνωστο νησί του Ειρηνικού. «Δεν ήθελε να ακούει τίποτα και κανένα καθώς φοβόταν πως η προπονητικού του καριέρα έφθινε» τονίζει. Ήδη το βιβλίο κυκλοφορεί αυτές τις ημέρες στην Ελλάδα ενώ εντός των επόμενων ημερών θα πάει και σε Βρετανία, Ιαπωνία, Ισπανία, Ιταλία και φυσικά στην Ταϊλάνδη.
Για τη δυσκολία του να βρεθεί κοντά στον προπονητή και να πραγματοποιήσει τις συνεντεύξεις κι επαφές του, ο Άρης Γάτας αναφέρεται στο βιβλίο σε μερικά χαρακτηριστικά στιγμιότυπα. «Όταν έφθασα στο Λέστερ για να τον δω λίγες εβδομάδες πριν πανηγυρίσει το πρωτάθλημα, στο στάδιο Κινγκ Πάουερ η ατμόσφαιρα θύμιζε γήπεδο παγκοσμίου κυπέλλου και Ολυμπιακών αγώνων μαζί. Δημοσιογράφοι από όλο τον κόσμο είχαν ταξιδέψει και κατέγραφαν το θαύμα της ομάδας. Για να εξασφαλίσεις άδεια να διαπιστευτείς σε κάποιο ποδοσφαιρικό ματς έπρεπε να αιτηθείς έξι εβδομάδες πριν. Ο Κλαούντιο έκανε τα αδύνατα δυνατά για να με εξυπηρετήσει καθώς δεν είχε καμία μνησικακία για όσα πέρασε στην Ελλάδα και τον εξευτελιστικό τρόπο που τον αντιμετώπισαν….Το να μιλήσω λοιπόν με το πλέον καυτό πρόσωπο που μπορούσες να συναντήσεις την τότε περίοδο ήταν σαν να έκανες συνέντευξη με τον Μπαράκ Ομπάμα ή τον Βλαντιμίρ Πούτιν. Εκεί μάλιστα συνέβη ένα περιστατικό που καταδεικνύει απόλυτα τι σήμαινε να καταφέρεις έστω να δεις τον Ρανιέρι, πόσο μάλλον να τους πάρεις συνέντευξη...Ο Τζιουζέπε είναι ένας σπουδαίος ρεπόρτερ της κρατικής ιταλικής τηλεόρασης. Κάποιος φύλακας του σφύριξε ότι ο Κλαούντιο θα μιλήσει σε έναν Έλληνα δημοσιογράφο. “Καλημέρα. Σας είδα με την κάμερα, πρόκειται να πάρετε κάποια συνέντευξη από τον Ρανιέρι”; Με ρώτησε. Του αποκρίθηκα καταφατικά. Τα μάτια του έλαμψαν καθώς περίμενε εκεί δύο μήνες για να αποσπάσει έστω μια δήλωση του συμπατριώτη του και δεν τα είχε καταφέρει. Μου πρότεινε ένα σημαντικό ποσό για να του παραχωρήσω τη θέση μου (σ.σ. 10.000 ευρώ)…Έσκασα στα γέλια κι αυτόματα θυμήθηκα τις βροχές, τα κρύα, αλλά και τα κυνηγητά όλα αυτά τα χρόνια στα γήπεδα. Τι ειρωνεία αλήθεια; Εγώ πήγαινα με δανεική κάμερα στο Λέστερ και ο Ιταλός μου έδινε μια περιουσία για να πάρει εκείνος τη συνέντευξη…». Τελικά η συνέντευξη παρέμεινε σε ελληνικά χέρια.
«Βούλιαξτε τον Ρανιέρι»
Στο βιβλίο-βιογραφία του κόουτς επιχειρείται μια σύγκριση με την περίοδο Φερνάντο Σάντος και τα προβλήματα που αντιμετώπισε πρώτος ο Πορτογάλος και μετέπειτα ο Ιταλός κόουτς. Δύο απόλυτα επιτυχημένοι προπονητές που ο πρώτος πήρε το πρόσφατο EURO με την Πορτογαλία και ο δεύτερος κέρδισε τη βρετανική λίγκα. Ποδοσφαιριστές-βεντέτες που έκαναν ό,τι ήθελαν, ανοργανωσιά στα ταξίδια της Εθνικής ομάδας, διαρροές για να πλήξουν τους προπονητές ακόμα και ποδοσφαιριστές που έπαιζαν αδιάφορα λες και είχαν σκοπό να βγει άλλο αποτέλεσμα, ήταν η εικόνα που κρύφθηκε πίσω από την καλή πορεία στο Μουντιάλ της Βραζιλίας.
«Η αρχή του τέλους για τον Ρανιέρι είχε ήδη ξεκινήσει από την ημέρα που ήλθε σε συμφωνία με την Εθνική Ελλάδος» γράφει ο βιογράφος του ηγέτη της Λέστερ περιγράφοντας έναν παράγοντα της ΕΠΟ ο οποίος από το πρώτο ραντεβού των δύο πλευρών στη Ρώμη για να κλείσει το deal, βρισκόταν διαρκώς με ένα κινητό τηλέφωνο κι έδειχνε σαν να ήθελε να πυροδοτήσει τη συμφωνία. «Το ραντεβού κλείστηκε στη Ρώμη και από την πλευρά της ΕΠΟ πήγαν παράγοντες της Ομοσπονδίας. Ο Ρανιέρι είχε μαζί τους συνεργάτες του. Το ατού ήταν ότι γνώριζαν ιταλικά ορισμένοι από την ελληνική πλευρά. Η συζήτηση στο ραντεβού πήγαινε θαυμάσια και η παρέα βρήκε χημεία. Μοναδική παραφωνία ένας από την ομήγυρη που κάθε πέντε λεπτά μιλούσε στο κινητό κι έδειχνε ιδιαίτερα αγχωμένος. Σηκωνόταν από το τραπέζι κι όταν επέστρεφε στη συζήτηση μετά την κλήση του, έθετε κι ένα διαφορετικό θέμα με προφανή στόχο να χαλάσει τη συμφωνία….Είχε άγχος να ενημερώνει διαρκώς κάποιον για την εξέλιξη των ραντεβού με τον Ρανιέρι… Στο τέλος έφυγαν όλοι από το τραπέζι αγκαλιασμένοι για τη συμφωνία εκτός από έναν. Αυτόν που μιλούσε στο τηλέφωνο…».
Κόψανε Κατσουράνη - Γκέκα με ψέματα
Και συνεχίζει: «Από την ημέρα που ο Ρανιέρι έφθασε στην Ελλάδα, δηλαδή το μεγαλύτερο όνομα που είχε αναλάβει ποτέ τις τύχες της Εθνικής μας ομάδας, στοχευμένα δεν έγινε ποτέ το πιο προβεβλημένο της πρόσωπο. Βούλιαξαν τον Ιταλό τεχνικό στην εσωστρέφεια της παραγοντικής αντιπαλότητας…Του μετέφεραν λανθασμένες πληροφορίες για διάφορους ποδοσφαιριστές όπως τον Κατσουράνη και τον Γκέκα. Του είπαν ότι κάποιοι θα σταματήσουν και να μην τους υπολογίζει ώστε να μην τους συμπεριλάβει ξανά στις κλήσεις της Εθνικής. Έφθασαν στο σημείο μάλιστα να του λένε ανοικτά κυρίως για τον Κατσουράνη ότι δεν πρέπει να τον ξανακαλέσει στην Εθνική γιατί είναι κακός χαρακτήρας και θα του διαλύσει την ομάδα… Έδωσαν ψεύτικη εικόνα της πραγματικότητας και για κάποιους άλλους παίκτες τονίζοντας ότι είναι εξελίξιμοι και σπουδαίοι, με σκοπό να τους συμπεριλάβει στις κλήσεις ώστε να ανέβει η αξία τους και να αποκτήσουν μεγαλύτερη αξία στο ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο…Επιπλέον του επέβαλλαν συνεργάτες που δεν τους ήξερε καν. Μιλούσαν εξ ονόματος του άνθρωποι πουν δεν είχαν πει ούτε καλημέρα μαζί του….».
Ο Έλληνας φοιτητής-κατάσκοπος του Ρανιέρι
Όταν ήλθαν τα πρώτα ηχηρά αρνητικά αποτελέσματα, ο Ιταλός τεχνικός αισθάνθηκε να αδικείται. Όντας όμως αποκλεισμένος από τα ελληνικά ΜΜΕ λόγω του μπλοκαρίσματος επικοινωνίας της ΕΠΟ, έψαχνε τρόπο να επικοινωνήσει με τους Έλληνες φιλάθλους και να εκθέσει την άποψη του. Ο Άρης Γάτας τότε έχτισε τη σχέση μαζί του. «Με πλησίασε στενός του συνεργάτης και μου ζήτησε να κάνουμε ραντεβού. Στην αρχή ήμουν πολύ επιφυλακτικός για τον λόγο που ήθελε να μιλήσουμε. Είχα ασκήσει σκληρή κριτική στον Ρανιέρι πάντα όμως πάνω από τη ζώνη και χωρίς ίχνος εμπάθειας. Είχαμε πέσει θύματα της παραπληροφόρησης που τότε συντηρούσαν διάφορα κέντρα εξουσίας στην ΕΠΟ κι ο στόχος ήταν προφανής. Ήθελαν να πλήξουν την εικόνα του Κλαούντιο και να του φορτώσουν την αποτυχία». Ο Έλληνας δημοσιογράφος έκλεισε τελικά ραντεβού σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας όμως η κατάσταση της τότε εποχής ήταν πολύ πολωμένη, μέχρι που έφθανε και σε απειλές ξυλοδαρμών κατά όσων στρέφονταν κατά συγκεκριμένων συστημάτων. «Ασκούσα κριτική στο σύστημα και στον Ρανιέρι και η πλευρά του Ιταλού μου ζητούσε ραντεβού. Τουλάχιστον έπρεπε να καλύψω τα νώτα μου. Η δουλειά του δημοσιογράφου έχει δυσκολέψει στην Ελλάδα και το σύστημα εξουσίας του ποδοσφαίρου πολλές φορές είναι αδίστακτο. Αρκετοί έχουν ξυλοκοπηθεί άγρια ενώ οι απειλές είναι καθημερινό φαινόμενο….Όλες μου οι σκέψεις όμως πήγαν περίπατο καθώς ο εκπρόσωπος του Ρανιέρι ήταν ένας αξιοπρεπέστατος νεαρός Έλληνας φοιτητής στην Ιταλία που ο Κλαούντιο τον είχε προσλάβει μυστικά από όλους τους υπόλοιπους για να μαθαίνει τι γίνεται στην Ελλάδα και πως ακριβώς τον αντιμετωπίζουν τα ΜΜΕ. Είχε καταλάβει ότι δεν του έλεγαν όλη την αλήθεια και τον οδηγούσαν με μαθηματική ακρίβεια στην απαξίωση….Όπως μου μετέφερε ο συνεργάτης του, άρεσε στον κόουτς πως ασκούσα κριτική για τα αγωνιστικά θέματα και την τακτική και δεν είχα ξεπεράσει το όριο.». Κάπως έτσι θα βρεθεί στο σπίτι του Ρανιέρι στη Ρώμη και θα δομήσει μια προσωπική φιλία. Μάλιστα σε ένα χιουμοριστικό περιστατικό η ημέρα του πρώτου ραντεβού τους ήταν η ημέρα του ΟΧΙ των Ελλήνων απέναντι στους Ιταλούς. Η 28η Οκτώβρη 2014. Ο προπονητής του άνοιξε την καρδιά του για πολλά που τον απασχολούσαν. Μιλούσε για παίκτες αδιάφορους, για παράγοντες που μπαινόβγαιναν στα αποδυτήρια, για νταραβεριτζήδες που έπαιζαν με τη νοημοσύνη του, παίκτες που δεν είχαν διάθεση να ακολουθήσουν τις ιδέες του, ακόμα και για δύο ποδοσφαιριστές (σ.σ. ο ένας έπαιζε τότε σε ομάδα της Ιταλίας κι ο άλλος της Γερμανίας) που είχαν πάει ανοικτά και είχαν απαιτήσει την απομάκρυνση του από τον πρόεδρο της ΕΠΟ. Όπως λέει στο ΘΕΜΑ ο δημοσιογράφος «ο Ρανιέρι τα γνώριζε όλα. Μάλιστα ένας από τους δύο παίκτες ο οποίος έπαιξε και σε ομάδα της Ιταλίας, χωρίς ντροπή καιρό μετά κι αφού η Λέστερ πήγαινε φουλ για το πρωτάθλημα του τηλεφώνησε και του ζήτησε πρόσκληση για να παρακολουθήσει τη βρετανική ομάδα- έκπληξη. Ο Ρανιέρι τον εξυπηρέτησε με χαρά. Δεν κράτησε κακία …».
Μια μεγάλη αδικία που αποκαθιστά το βιβλίο είναι κι αυτή αναφορικά με τις σχέσεις Κλαούντιο Ρανιέρι και Γιώργου Καραγκούνη. Πολλοί έγραφαν πως ο Έλληνας διεθνής ήταν εκείνος που τον πριόνιζε και που ζητούσε έως και να του πάρει τη θέση ως προπονητής της Εθνικής. «Η σχέση του με τον Καραγκούνη παρέμεινε άψογη και μετά τη λήξη της συνεργασίας του με την Εθνική. Ήταν μια σχέση πάνω από όλα ανθρώπινη και με ειλικρίνεια. Λίγη ώρα πριν αρχίσει το κρίσιμο παιχνίδι της Λέστερ με τη Νιούκαστλ στο Κινγκ Πάουερ, η φιγούρα του Γιώργου Καραγκούνη δέσποζε στην είσοδο της θύρας των επισήμων. Ήταν προσκεκλημένος του Κλαούντιο Ρανιέρι για να παρακολουθήσει τον αγώνα…» γράφει.
Σε τέτοιο σημείο άφησε η τότε διοίκηση της ΕΠΟ τον τεχνικό σε αχαρτογράφητα νερά, ώστε δεν είχαν φροντίσει καν να τον ενημερώνουν για την πορεία των εκτός Ελλάδος ποδοσφαιριστών, εκείνων δηλαδή που τα στοιχεία και η αγωνιστική δραστηριότητα καταγραφόταν σε ειδική τράπεζα πληροφοριών την οποία και ουδέποτε παρέδωσαν στον προπονητή. Επίσης απέφυγαν να τον φέρουν σε επαφή με τον Σάντος για να πάρει πληροφορίες αφήνοντας τον στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα.
Τον άφησαν απλήρωτο
Η εγχώρια ποδοσφαιρική μυθολογία θέλει τον Κλαούντιο Ρανιέρι να είναι ο πρωταθλητής των αποζημιώσεων λόγω των εξαιρετικών συμβολαίων που είχε κάνει όλα αυτά τα χρόνια. Αυτή η φήμη φούντωσε μετά το διαζύγιο που είχε και με την ΕΠΟ με πολλούς να μιλάνε για τα χρήματα που μια χώρα σε κρίση σαν και τη δική μας δεν έπρεπε να οφείλει στον Ιταλό κόουτς. Η συμφωνία του με την ΕΠΟ προέβλεπε ένα διετές συμβόλαιο με ετήσιες αποδοχές περί τις 800 χιλ. ευρώ. Δηλαδή 1,6 εκατ. ευρώ στα δύο έτη με έξτρα μπόνους επιτυχιών. Όπως γράφει η βιογραφία του Κλαούντιο Ρανιέρι, παρά τα όσα διοχετεύθηκαν στον Τύπο, ο προπονητής το μόνο που πήρε ήταν ένα μικρό ποσό μερικών χιλιάδων ευρώ που πήγε όλο στους βοηθούς του, ενώ για τους τέσσερις μήνες παραμονής του στην Αθήνα ο ίδιος δεν πήρε προσωπικά σχεδόν τίποτα. «Μετά τη λύση της συνεργασίας όλοι έγραφαν για την αποζημίωση του και τη σκληρότητα των διαπραγματεύσεων που θα ακολουθούσαν. Έγραφαν μάλιστα πως ο Ρανιέρι δεν πρόκειται να συναινέσει να φύγει αν δεν του καταβληθεί όλο το ποσό που προβλεπόταν…Φθάνοντας στο Λέστερ τον Μάρτιο του 2016 είχα την πληροφορία ότι ενάμιση χρόνο μετά τη λύση της συνεργασίας του με την ΕΠΟ είχε συμφωνήσει να πάρει ένα ποσό που απείχε έτη φωτός από το 1,5 εκατ. ευρώ που έγραφαν….Ένα χρόνο και κάτι μήνες μετά πέραν από τη μικρή προκαταβολή που την μοίρασε στους συνεργάτες του ήταν ακόμη απλήρωτος. Χάρισε μάλιστα το δεύτερο χρόνο του συμβολαίου του στην ομοσπονδία…Λίγο μετά ρώτησα τον ίδιο τον Ρανιέρι για το θέμα ο οποίος αισθάνθηκε μεγάλη έκπληξη…Χαμογέλασε και με νόημα μου είπε χαρακτηριστικά: “η αλήθεια είναι ότι με πληρώνουν σιγά - σιγά”…Φέρθηκε έντιμα και το πιο σημαντικό φρόντισε να μη γίνει το θέμα γεγονός. Ήξερε καλά ότι ήταν άκρως αποτυχημένη η παρουσία του στην Εθνική Ελλάδος αλλά ήταν επαγγελματίας. Αυτός όμως ήταν που όλοι είχαν αναγάγει σε σκληρό παίκτη πόκερ και κυνηγό αποζημιώσεων. Είχε ουσιαστικά χαρίσει ένα χρόνο συμβολαίου κι ενάμιση χρόνο μετά περίμενε ακόμη να λάβει ένα μέρος των οφειλομένων χρημάτων …» τονίζεται.
Πηγή: protothema.gr ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube
