Κι όμως, δεν κοιμήθηκε όπως έστρωσε

Γράφει από τη Σιένα, ο Νίκος Ζέρβας.

Στην ζωή και ειδικότερα στον αθλητισμό, τις περισσότερες φορές εισπράττεις τους καρπούς των προσπαθειών σου ή αλλιώς παίρνεις αυτό που αξίζεις. Ανάλογα με το πόσο μεγάλες και σοβαρές είναι αυτές, θα…θερίσεις και θα απολαύσεις το νέκταρ της επιτυχίας. Μετά τον απόλυτα δίκαιο αποκλεισμό του Ολυμπιακού από την Σιένα, η πλειονότητα θα πει ότι οι «ερυθρόλευκοι», πήραν από την φετινή Ευρωλίγκα αυτό που άξιζαν ή αλλιώς κοιμήθηκαν όπως έστρωσαν. Κι όμως δεν έχουν απόλυτο δίκιο. Διότι όντως οι «ερυθρόλευκοι» θα δουν το Final Four της Βαρκελώνης από την τηλεόραση γιατί η «Μοντεπάσκι» ήταν καλύτερη στα τρία από τα τέσσερα ματς της σειράς, αλλά η αίσθηση που άφησε η ομάδα του Ντούσαν Ίβκοβιτς, είναι ότι απλά ξέχασε να φορτίσει τη μπαταρία μετά το…καταραμένο +48 της προηγούμενης Τρίτης.

Αν κάποιος είχε φροντίσει να την βάλει ξανά στην πρίζα, μπορεί το αποτέλεσμα να ήταν και πάλι 3-1 νίκες υπέρ της Σιένα, όμως σε καμία περίπτωση η εικόνα της ομάδας δεν θα ήταν τόσο τραγική. Ο Ολυμπιακός είχε δύο ευκαιρίες για μία νίκη στην «Παλαέστρα» και παρακολουθώντας τον, σου έβγαζε το συναίσθημα ότι είχε πιάσει ταβάνι πολύ νωρίτερα στην φετινή σεζόν, κάτι που ίσως να ισχύει σε κάποιο βαθμό. Τα παιχνίδια και οι εμφατικές νίκες του Top-16, όσο και αν έγιναν κόντρα σε κατώτερης δυναμικότητας, οργάνωσης, εμπειρίας, συνοχής και εργατικότητας ομάδες, μοιάζουν μετά το πατατράκ της Τοσκάνης σαν εικονική πραγματικότητα. Έστω και ένα 20 με 30% της ενέργειας, της συγκέντρωσης και της αποφασιστικότητας που έδειξαν σε αυτά τα ματς παίκτες και προπονητής, αρκούσε για να υπάρξει μία καλύτερη αντίδραση και γιατί όχι μία νίκη που θα έφερνε τους προημιτελικούς στο 2-2.

Μετά από μία περίοδο δυόμιση μηνών καλού και οργανωμένου μπάσκετ, με πλάνο, τακτική και σωστό rotation, ο πήχης ανέβηκε επικίνδυνα, η ομάδα άφηνε δικαίως υποσχέσεις και έδειχνε έτοιμη για την τρίτη σερί συμμετοχή σε Final Four. Παίκτες που δεν λογίζονταν καν το καλοκαίρι, έπαιρναν παιχνίδια σχεδόν μόνοι τους και ο προπονητής πάντα έδινε το κάτι παραπάνω με τις κινήσεις του από τον πάγκο, που είναι απαραίτητες για μία ομάδα που δεν έχει γαλουχηθεί στους τίτλους, δεν έχει στο πετσί της τη νοοτροπία νικητή, ούτε δώδεκα παίκτες ισάξιους και με ικανότητα να τα σαρώσουν όλα. Το νερό όμως είχε μπει για τα καλά στο αυλάκι και ο Ολυμπιακός έδειχνε να έχει στρώσει με ροδοπέταλα τον δρόμο προς την Βαρκελώνη. Αν λοιπόν εξαιρέσουμε το πρώτο ματς, το οποίο δεν εξηγείται μπασκετικά, κάτι που παραδέχθηκαν άπαντες στην ομάδα, ακολούθησε η καθίζηση.

Η Σιένα αντί να συρρικνωθεί από το στραπάτσο, γιγαντώθηκε και απλά έδειξε τον πραγματικό της εαυτό –γιατί αυτό είναι το μπάσκετ που παίζει σχεδόν όλο το χρόνο- βάζοντας στο παιχνίδι της πολύτιμες πινελιές εγωισμού, αυταπάρνησης και καλώς εννοούμενης τάσης για εκδίκηση. Έπαιξε πανέξυπνα κλείνοντας το δημιουργικό κομμάτι των Παπαλουκά και Σπανούλη, δεν επέτρεψε την τροφοδότηση των Νεστέροβιτς και Μπουρούση και έκανε τρία σερί ωριμότατα παιχνίδια στην επίθεση. Χωρίς υπερβολές, με υπομονή, καθαρό μυαλό, δόση τύχης σε ότι αφορά την ευστοχία και το γεγονός ότι σαν Λερναία Ύδρα έβρισκε τον πρωταγωνιστή της σε διαφορετικό παίκτη κάθε βραδιά. Η άμυνά της τσάκιζε…κόκκαλα και η απάντηση με ένα νέο τρικ δεν ήρθε ποτέ. Ο Ολυμπιακός παγιδεύτηκε στα συνεχόμενα χεντς άουτ τα οποία σπάνε μόνο με καλή κυκλοφορία και γρήγορες πάσες και όχι με συνεχόμενες ντρίπλες, στην «ζώνη» που δεν έσπαγε από την στιγμή που δεν υπήρχαν τα παραπάνω και ο Ίβκοβιτς δεν ρίσκαρε με τους καλούς του σουτέρ (Κέσελ, Χαλπερίν).

Η άλλη λύση που λογικά είχαν οι «ερυθρόλευκοι», ήταν να επιχειρήσουν περισσότερους αιφνιδιασμούς γιατί η Σιένα αποδείχθηκε «μανούλα» στο σετ παιχνίδι, αλλά για να τρέξεις, θα πρέπει να έχεις εύκολο αμυντικό ριμπάουντ και στους προημιτελικούς, αυτή η φράση έμοιαζε με ανέκδοτο. Στην άμυνα ο αντίπαλος έκανε...βόλτα, αφού ούτε σωστές περιστροφές υπήρχαν (αμέτρητες οι φορές που η Σιένα δημιούργησε miss match) ούτε ιδιαίτερη διάθεση για μάχες σώμα με σώμα. Βάλτε και το γεγονός ότι οι παίκτες του εξαιρετικού προπονητή, Σιμόνε Πιανιτζιάνι (πήρε όλη την παρτίδα από τον αντίπαλό του), είναι αθλητικοί και έχουν καλές επιστροφές, προσθέστε τα πολλά και αβίαστα λάθη των παικτών του Ολυμπιακού και έχετε σχεδόν λυμένη την εξίσωση του αποκλεισμού. Οι «ερυθρόλευκοι», είχαν την ατυχία να κάνει ένα από τα χειρότερα παιχνίδια της καριέρας του στον τέταρτο προημιτελικό ο Σπανούλης, οπότε θα χρειάζονταν ένα θαύμα για να τα καταφέρουν. Ο υπερπολύτιμος Γκόρντον, είχε την ψυχή να το κυνηγήσει αλλά δεν αρκούσε.

Η επόμενη ημέρα είναι πολύ δύσκολη για τον Ολυμπιακό, όχι γιατί έχει ξεμείνει από στόχους και μάλιστα σημαντικούς, αλλά κυρίως γιατί στην συγκεκριμένη ομάδα η αποτυχία γιγαντώνεται και φέρνει υπερβολικές αντιδράσεις λόγω της έλλειψης τίτλων. Μπορεί όχι άδικα, όμως φρονώ πως στην Σιένα οι Πειραιώτες αδίκησαν τους εαυτούς τους με τις εμφανίσεις τους, οπότε θα είναι υπερβολικό να ζητηθούν κεφάλια επί πίνακι. Ο Ίβκοβιτς, έχει την εμπειρία να κρατήσει για τα καλά κλειστό το «καβούκι» της ομάδας, που οφείλει να θυμηθεί τον προ λίγου καιρού καλό εαυτό της και να τον ξαναβγάλει διπλά και τριπλά στο παρκέ. Από την στιγμή που και ο ίδιος ξέρει ήδη μέσα του τι έγινε λάθος, στο χέρι όλων είναι να διορθωθεί. Αρκεί να αναλάβουν άπαντες, τις ευθύνες τους, να μιλήσουν και να δουλέψουν πραγματικά σκληρά και ενωμένοι. Η Σιένα, έδειξε τον δρόμο, αφού πάτησε καλά και εκτοξεύτηκε, μετά από ένα ηχηρότατο χαστούκι. Ο Ολυμπιακός;

Υ.Γ.: Δεν έχω πλήρη εικόνα των δύο αγώνων του ΟΑΚΑ, αλλά αυτό που κατάφερε ο Παναθηναϊκός κόντρα στην Μπαρτσελόνα αξίζει πολλά συγχαρητήρια. Απέδειξε σε μία χρονιά με προβλήματα και εμφανείς ελλείψεις στο ρόστερ, ότι έχει το μέταλλο και τις ικανότητες για να μετατρέψει το φαινομενικά ακατόρθωτο σε θρίαμβο. Καιρός ήταν να πέσει και λίγο η…μυτούλα των ισπανών.

Υ.Γ. 1: Έγραφα πριν τα πρώτα ματς των προημιτελικών, ότι όποιος έχει ξεγραμμένους τον Παναθηναϊκό και την Σιένα -και ήταν πολλοί- κάνει τεράστιο λάθος. Αποδείχθηκε και ιστορικό.

Υ.Γ.2: Νικόλα σε ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς. Θα το θυμάμαι πάντα.

Απορίες, σχόλια και παρατηρήσεις, στο nikosze2001@yahoo.com