Θα μπορούσε η Εθνική μας στη χθεσινή κλήρωση να έχει την (σκανδαλώδη) τύχη της Γαλλίας. Οι «τρικολόρ» όχι μόνο δεν πήγαν -ενώ έπρεπε βάσει ranking- στο δεύτερο γκρουπ επιλογής όπου εστάλη η Ιταλία αλλά έπεσαν και στον όμιλο που χαρακτηρίζεται και είναι ο πιο εύκολος όμιλος του παγκοσμίου Κυπέλλου. Αυτό, όμως, θα έκρυβε για εμάς και μια τεράστια παγίδα. Με «δεδομένη» την πρόκρισή μας από τον όμιλο αυτό, θα είχαμε ήδη ξεκινήσει την κουβέντα για το ποιον θα αντιμετωπίσουμε στους «16».

Από την άλλη, θα μπορούσαμε να είμαστε πολύ πιο άτυχοι και να πέσουμε σε όμιλο με την Ισπανία και τη Χιλή ή τη Γερμανία, τις ΗΠΑ και την Γκάνα. Σε εκείνη την περίπτωση, νομίζω πως δεν θα είχαμε περιθώρια να κάνουμε κουβέντα.

Συνεπώς, όπως έλεγε κάποτε και ο Οσκαρ Γουάιλντ, υπάρχει μια απλή λύση για να βλέπεις τα πράγματα στη ζωή: να τα αποδέχεσαι όπως ακριβώς έρχονται. Ας μη συζητάμε, λοιπόν, για το τι θα μπορούσε να γίνει ή να μη γίνει και ας επικεντρωθούμε σε αυτό που μας προέκυψε, το οποίο μας στέλνει να κάνουμε πρεμιέρα στις 14 Ιουνίου στο Μπέλο Οριζόντε κόντρα στην Κολομβία, στη συνέχεια μάς ταξιδεύει στις 19 Ιουνίου στο Νατάλ για το ματς με την Ιαπωνία πριν πάμε στις 24 Ιουνίου στη Φορταλέζα για τον αγώνα με την Ακτή Ελεφαντοστού. Είναι ένας δύσκολος κι ισορροπημένος όμιλος, ο οποίος έχει για εμάς ένα καλό: δεν μας επιτρέπει να ξεκινήσουμε τις θριαμβολογίες. Αντίθετα, δεν χρειάζεται και καταστροφολογία. Διότι έχω την εντύπωση ότι από την ώρα της κλήρωσης και μετά όσο προβληματίζει εμάς το αποτέλεσμα της διαδικασίας, άλλο τόσο πονοκεφαλιάζει και τους προπονητές των ομάδων που θα αντιμετωπίσουμε.

Σε ένα Παγκόσμιο Κύπελλο σπάνια μπορείς να πεις ποιο είναι το επιθυμητό αποτέλεσμα μιας κλήρωσης, ακριβώς γιατί -σε αντίθεση με ένα Γιούρο όπου δεν υπάρχει ομάδα που να μην είναι ανοικτό βιβλίο- ακόμα και στη σημερινή εποχή της υπερπληροφόρησης, πάντα υπάρχει κρυμένη μαγεία σε αρκετούς αντιπάλους.

Και κάτι ακόμα: αν εμείς γκρινιάζουμε που μας έφερε η πρεμιέρα μας απέναντι στο αδιαφιλονίκητο φαβορί του ομίλου μας, Κολομβία, τι πρέπει να κάνουν οι Αγγλοι και οι Ιταλοί που θα συγκρουστούν στην υγρασία του Αμαζονίου στο Μαναούς στο πρώτο τους ματς; Ή, ακόμα χειρότερα, τι να πουν οι κάτοχοι του τίτλου Ισπανοί και οι φιναλίστ του προηγούμενου παγκοσμίου Κυπέλλου Ολλανδοί που με το καλημέρα στις 13 Ιουνίου θα αντιμετωπίσουν οι μεν τους δε; Εν ολίγοις... Αυτό που μάθαμε με την κλήρωση είναι απλώς πότε και με ποιους θα παίξουμε. Όλα τα υπόλοιπα είναι για να γίνεται κουβέντα και μόνο!

ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube

Μια μέρα που μπορεί να εξελιχθεί σε «ιστορική» για τη Νιούκαστλ, αλλά και εφαλτήριο για την εποχή Σλοτ στη Λίβερπουλ!

Με τους Άγγλους διαιτητές ισχύει πάντα το ρητό, πως ο ηλίθιος, όταν του δείχνουν το φεγγάρι, κοιτάει το δάχτυλο!

Οι 10+1 εκπλήξεις του FA Cup: Ένα «σοκ» ανά… 20 χρόνια η Λίβερπουλ και η «κατάρα» της Σίτι με τη Γουίγκαν

Μισό αιώνα πριν, η Νιούκαστλ είχε έναν τίτλο παραπάνω, στην τελευταία κόντρα με τη Λίβερπουλ σε τελικό!

«The day a team died»: Στο Μόναχο το 1958 η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ έχασε μία γενιά από σταρ, που ήταν «κανονικά παιδιά»

Ο Δομάζος ήταν γεννημένος ηγέτης και για τέτοιους ανθρώπους, ο χρόνος θα έπρεπε να σταματάει να «τρέχει»!

H «ζωντανή» απόδειξη πως η φόρμα είναι παροδική, αλλά η κόντρα Λίβερπουλ και Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ παραμένει διαχρονική

Χρήστος Σωτηρακόπουλος: Αυτή είναι η δική μου ενδεκάδα έως τώρα στην Premier League!

Γκούντισον Παρκ: Όχι απλά ένα γήπεδο, αλλά ένα σπίτι για τους «εβερτόνιανς» και στα ντέρμπι η ατμόσφαιρα είναι εκρηκτική

Η Λίβερπουλ νιώθει έτοιμη για το ματς με τη Σίτι και πώς ο Σλοτ βάζει σφραγίδα σε μια ομάδα που έμαθε να κερδίζει!