Αν έλεγες στον πιο αισιόδοξο φίλο του Ολυμπιακού, ότι η ομάδα του θα κοντράρει στα ίσια την ΤΣΣΚΑ για τουλάχιστον τριάντα λεπτά και ότι θα χάσει τελικά στη λεπτομέρεια, δύσκολα θα σε πίστευε. Η «αρκούδα» φέτος είναι πιο πλήρης από ποτέ και έχει τον τρόπο ακόμα και όταν δεν εντυπωσιάζει, να παίρνει αυτό που θέλει στο παρκέ. Έτσι έγινε και στο ΣΕΦ, όμως οι «ερυθρόλευκοι», κάθε άλλο παρά απογοητευμένοι θα πρέπει να είναι. Έδειξαν σημάδια βελτίωσης και με την εμφάνισή τους, κέρδισαν προοπτική. Και μάλιστα πολύτιμη, αφού ήταν λίγο-πολύ γνωστό πως η πρόκριση στα προημιτελικά ή αλλιώς η δεύτερη θέση του ομίλου, θα κριθεί στα παιχνίδια με Εφές και Γαλατάσαραϊ.
Γράφει ο Νίκος Ζέρβας
Η φράση του Ντούσαν Ίβκοβιτς, «τώρα ξεκινάει για εμάς το Top-16», αποδεικνύει το παραπάνω συμπέρασμα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ο Ολυμπιακός δεν πάλεψε όσο μπορούσε το ματς με τους Μοσχοβίτες. Ίσα-ίσα, που αν είχε λίγο νωρίτερα και με περισσότερες προπονήσεις τους Λο και Ντόρσεϊ, να διεκδικούσε τη νίκη με ακόμα περισσότερες πιθανότητες. Σε ένα γήπεδο που μετά από αρκετούς μήνες είχε ξανά παλμό και «ζεστή» ατμόσφαιρα, οι «ερυθρόλευκοι» έχασαν το δυσκολότερο παιχνίδι που έχουν δώσει για φέτος, από κάποια λάθη απροσεξίας και από τον πλουραλισμό-πλεόνασμα ποιότητας που διαθέτει η ΤΣΣΚΑ. Παρότι ο Ντούσαν Ίβκοβιτς είχε σχεδιάσει σωστά τον περιορισμό των Κιριλένκο-Τεόντοσιτς από τους Παπανικολάου-Μάντζαρη στην αρχή για να αιφνιδιάσει, οι ρώσοι έβγαζαν συνέχεια μις ματς, κυρίως με τον Σισκάουσκας και δημιούργησαν από την αρχή προβλήματα.
Στο δεύτερο δεκάλεπτο, τα πολλά εύστοχα τρίποντα και οι ηρωισμοί του Χάινς, έδωσαν τα «κλειδιά» της αναμέτρησης στα κόκκινα χέρια, όμως φαινόταν ότι για την πλήρη ανατροπή των προγνωστικών, κάτι έλειπε. Σλούκας, Άντιτς και Γκετσεβίτσιους ήταν κάτι παραπάνω από φιλότιμοι επιθετικά, όμως ο Καζλάουσκας είχε προσαρμόσει εξαιρετικά την άμυνά του πάνω στους δύο καλύτερους παίκτες του Ολυμπιακού, Σπανούλη και Πρίντεζη. Αυτό, μπορεί να μην φάνηκε μέχρι το ημίχρονο όπου οι πειραιώτες προηγήθηκαν, αλλά όσο ο χρόνος περνούσε, τους στερούσε λύσεις και εύρυθμη επιθετική λειτουργία. Για τους Ρώσους, από τη στιγμή που ο Τεόντοσιτς έδειχνε τρακαρισμένος από την επιστροφή στο μέχρι πρότινος σπίτι του και ο Κιριλένκο εξαργύρωνε την αξία του με προσφορά σε άλλους τομείς του παιχνιδιού, οι επιθετικές λύσεις που χρειάζονταν ήρθαν από τους Χριάπα και Κρίστιτς.
Ο Ολυμπιακός εγκλωβίστηκε επιθετικά, έχασε αρκετά φαινομενικά εύκολα ριμπάουντ, είχε πρόβλημα στο να παίξει αποτελεσματική άμυνα στο ζωγραφιστό και σε συνδυασμό με κάποια υπερπροστατευτικά για τους ρώσους σφυρίγματα, βγήκε από το πλάνο που είχε σχεδιάσει. Όταν χρειαζόταν ένα αντίδοτο για να κάνει την τελευταία απόπειρα νίκης, θαρρείς και η…βενζίνη είχε τελειώσει, οπότε η βραδιά είχε την εξέλιξη που περίμεναν όλοι. Ο τρόπος όμως έκανε τη διαφορά και σκόρπισε ελπίδες. Αν ο Ίβκοβιτς προλάβει και πάρει ό,τι περισσότερο μπορεί από τους νεοαποκτηθέντες και επιστρέψουν Παπαδόπουλος-Βασιλόπουλος, τα πράγματα θα είναι εντελώς διαφορετικά. Οι τουρκικές ομάδες δεν είναι ανίκητες και ο Ολυμπιακός πήρε αρκετές δόσεις καλής ψυχολογίας κόντρα στην ΤΣΣΚΑ για να τις αντιμετωπίσει καλύτερα. Το αν θα τα καταφέρει, ενδεχόμενο που ρεαλιστικά θα αποτελέσει επιτυχία, θα το δούμε στην συνέχεια. Όσοι όμως μιλούν για τελειωμένη υπόθεση, καλύτερα να περιμένουν…
Απορίες, σχόλια και παρατηρήσεις στο nikosze2001@yahoo.com