Πριν από τα πλέι-οφ ήταν ξεκάθαρο, πως ο Παναθηναϊκός μπαίνει πολύ πιο φρέσκος στην διαδικασία των έξτρα-αγώνων, έναντι του ΠΑΟΚ. Είναι η πρώτη φορά, από τότε που οι «πράσινοι» συμμετέχουν στα πλέι-οφ, που κάνουν 2 στα 2 στην εκκίνηση, σε αυτό το μίνι- πρωτάθλημα των έξι αγώνων. Πλέον έχουν βάλει το νερό στο αυλάκι από τα δύο πρώτα παιχνίδια, την ώρα που ο βασικός τους αντίπαλος για την πρωτιά, όχι μόνο δείχνει να έχει ξεμείνει από δυνάμεις, αλλά σε κάθε παιχνίδι χάνει κι από έναν με δύο παίκτες και η απόσταση είναι στο +4.
Για τον Μάρκους Μπεργκ, τα λόγια περιττεύουν. Σαφώς και δεν περιμέναμε να παρακολουθήσουμε το αποψινό ματς, για να μάθουμε τους τρόπους και την άνεση με την οποία σκοράρει ο Σουηδός. Το χαρμόσυνο μήνυμα, για τους «πράσινους» και κατ’ επέκταση και για την Εθνική ομάδα, έρχεται από τις συνεχιζόμενες και ολοένα και καλύτερες εμφανίσεις του Σωτήρη Νίνη. Η ενέργεια του στο πρώτο γκολ του «τριφυλλιού» που αδειάζει έξοχα τον Κατσουράνη και στέλνει μια συστημένη σκαφτή μπαλιά στον Μπεργκ που πιάνει το μονοκόμματο σουτ, είναι όλα τα λεφτά στο παιχνίδι.
Σαν εικόνα ομάδα, το γεγονός πως ο Παναθηναϊκός έτρεχε ακατάπαυστα και στα 90 λεπτά και συνέχιζε να παίζει και μετά το 2-0 σαν ν’ άρχισε εκείνη την ώρα το παιχνίδι, αποδεικνύει γιατί η φετινή, ίσως να είναι η πιο εύκολη χρονιά από αυτές που έχει παίξει ο Παναθηναϊκός στα πλέι-οφ. Σε επίπεδο λύσεων και δυνάμεων, μέσα σε αυτό το μίνι-πρωτάθλημα οι «πράσινοι» δεν έχουν συναγωνισμό.
Λίγο νωρίτερα, ο ΠΑΟΚ, που σήμερα στάθηκε και πολύ άτυχος γιατί είχε τρία δοκάρια, άφηνε δύο πόντους απέναντι στον Αστέρα Τρίπολης. Το ζήτημα δεν είναι πως ο Δικέφαλος του Βορρά, έπαιξε άσχημα, αλλά δεν μπορούσε να σκοράρει. Από τη στιγμή που δεν το έκανε στο πρώτο ημίχρονο, ήταν φανερό από την εκκίνηση του δευτέρου μέρους, πως θα υπήρχε πρόβλημα. Ο Μακ ζήτησε αλλαγή, ο Κουλούρης που μπήκε αντί του Παπαδόπουλου ήταν άτυχος, αλλά γκολ δεν ήρθε. Ο Νομπόα δικαίως τα άκουσε, γιατί ο κόσμος περιμένει περισσότερα απ’ αυτόν.
Κάπου εκεί, αρχίζει το σφάλμα του Ιβάν Σαββίδη. Σεβαστά και κοινώς αποδεκτά, όλα τα ευεργετήματα που έχει κάνει για τον ΠΑΟΚ και δεν μπαίνει θέμα συζήτησης. Όμως η κίνηση του να κατέβει στον πάγκο για να μιλήσει στον προπονητή, την ώρα που εκείνος εργάζεται και είναι πρώτος εκείνος που θέλει να βγάλει την ομάδα του από τη δυσκολία, δεν ταιριάζει στο προφίλ, ενός ιδιοκτήτη μεγάλης ομάδας. Είναι θεμιτό και φυσιολογικό να κατέβει στα αποδυτήρια και να πει στους ποδοσφαιριστές του, αυτό που εκείνος επιθυμεί, αφότου τελειώσει το παιχνίδι. Είναι όμως μια εικόνα που παραπέμπει σε άλλες εποχές και μικρές κατηγορίες, η εικόνα του να κατεβαίνει ο ιδιοκτήτης στη διάρκεια του αγώνα.
Το πρόβλημα δεν είναι πως οι ποδοσφαιριστές δεν θέλουν να κάνουν κάτι καλύτερο. Από τις συνθήκες, που έχουν, ωστόσο, δημιουργηθεί και με τις απώλειες που έχει ο ΠΑΟΚ σε κάθε παιχνίδι, είναι αδύνατο να μπορέσει να είναι ανταγωνιστικός σε μια σειρά αγώνων που διεξάγονται σε απόσταση λίγων ημερών, στο τέλος μιας σεζόν, που όλα πήγαν λάθος. Ο «Δικέφαλος» του Βορρά, τολμώ να εκτιμήσω, πως θα δυσκολευτεί ακόμα και δεύτερος σε αυτή τη διαδικασία. Ειδικά αν ο Αστέρας μετά από αυτή την ισοπαλία στην Τούμπα, καταφέρει να βάλει κάτω τον Ατρόμητο…