Το καλοκαίρι που πέρασε ήταν το πιο κρίσιμο στην ιστορία της ομάδας μπάσκετ του ΠΑΟΚ. Οι διοικητικές εξελίξεις ήταν ραγδαίες και με «ζεστές» ακόμη τις μνήμες της τελευταίας αγωνιστικής, εκεί όπου η ομάδα έδινε ματς παραμονής στην κατηγορία (!) κόντρα στον «αιώνιο» αντίπαλο Άρη. Στο άκουσμα και μόνο του ενδιαφέροντος του επιχειρηματία, Δημήτρη Δρόσου, για την αγορά του πλειοψηφικού πακέτου των μετοχών, ο κόσμος αναθάρρησε, καθώς έβλεπε στο πρόσωπο του πρώην ιδιοκτήτη των Σπόρτινγκ και ΑΕΚ τη λύση που θα έβγαζε την ομάδα από το αγωνιστικό και όχι μόνο τέλμα των τελευταίων χρόνων. Το αν θα αποδειχθούν δίκαια τα πανηγύρια της ανάμειξης Δρόσου στην ΚΑΕ -πέρασε μάλιστα και από χίλια μύρια κύματα- κανείς δεν είναι σε θέση να απαντήσει με σιγουριά. Ο πρότερος…σύντομος βίος στις προηγούμενες ομάδες του επενδυτή άλλωστε, φοβίζει και γεννά ερωτηματικά, όμως είναι φανερό πως από φέτος στην «Πυλαία» κάτι έχει αλλάξει και οι ελπίδες για κάτι καλό, μπαίνουν σε στέρεες βάσεις.
Αρχικά, η τοποθέτηση των Νίκου Μπουντούρη και Γιώργου Μπαλογιάννη στις νευραλγικές θέσεις του τεχνικού διευθυντή και team manager αντίστοιχα, αποτελούν εχέγγυο ηρεμίας, σύσφιξης σχέσεων στην ομάδα και ορθών επιλογών, αφού αμφότεροι προέρχονται από τον ΠΑΟΚ, έχουν «ματώσει» τη φανέλα του στα ένδοξα προηγούμενα χρόνια και μπορούν να βοηθήσουν με την εμπειρία που έχουν αποκτήσει στα παρκέ. Η επιλογή του Αργύρη Πεδουλάκη στην τεχνική ηγεσία φρονώ ότι ήταν η ενδεδειγμένη, καθώς στη παρούσα φάση ο δικέφαλος χρειαζόταν έναν άνθρωπο με πλούσιες εικόνες του πρωταθλήματος, ορθή γνώση του αθλήματος και εμπειρίες με ομάδες που πρωταγωνίστησαν αλλά και πάλεψαν για την παραμονή. Ο «Άρτζι» έχει μετά από αρκετά χρόνια την ευκαιρία να δουλέψει σε μια ομάδα με δυνατότητες, χρήματα αλλά και πολύ κόσμο στο πλευρό της. «Όπλα» που θα αποδειχθούν με βάση το παρελθόν του, πολύτιμα στη φαρέτρα του.
Σε ότι αφορά το σπουδαιότερο κομμάτι του «χτισίματος» του νέου ΠΑΟΚ που δεν είναι άλλο από το ρόστερ, τα «υλικά» φαντάζουν υπέρ του δέοντος καλοφτιαγμένα και ικανά. Η μεταγραφική ενίσχυση που είναι σε εξέλιξη, με πιο πρόσφατες προσθήκες, το «πολυβόλο» που ακούει στο όνομα Κεν Γκρέγκορι και τον πολύπειρο Ντέγιαν Τομάσεβιτς, ήταν κάτι παραπάνω από επιτυχημένη. Αν αναλογιστεί κανείς ότι προηγήθηκαν οι ταλαντούχοι, χρήσιμοι και «διψασμένοι» για διακρίσεις Βασιλειάδης, Κυρίτσης, Τσιάρας, Ουέσον, Χαρίσης, Καυκής, Σίμτσακ, Μαρμαρινός και Αλεξάντερ, τότε ο δικέφαλος εύκολα κερδίζει, μετά τους δυο αιώνιους, τον άτυπο τίτλο του πρωταθλητή των μεταγραφών. Η ουσία είναι ότι όλοι οι προαναφερθέντες μπορούν να προσφέρουν άμεσα, αρκεί να ακολουθήσουν πιστά τις οδηγίες του Πεδουλάκη και να αφομοιώσουν το μπακσετικό του δόγμα όσο το δυνατό γρηγορότερα.
Το «καράβι» λοιπόν φαίνεται πως μπήκε πλέον σε ήρεμα νερά, μετά από αρκετά χρόνια ταλαιπωρίας και αγωνιστικής ανυπαρξίας και αναταραχής. Τα στοιχήματα που θα πρέπει να κερδιθούν ώστε η ρότα που θα χαραχθεί να είναι επιτυχημένη και να διατηρηθεί αυτή η ηρεμία, είναι μεγάλα και πολλά. Πρώτο και σπουδαιότερο, αν πάρουμε ως δεδομένη τη διοικητική φερεγγυότητα, είναι η στήριξη του κόσμου. Ήδη αρκετά εισιτήρια διαρκείας έχουν βρει κάτοχο και οι φίλαθλοι του ΠΑΟΚ δείχνουν πρόθυμοι να είναι κοντά στην προσπάθεια. Η βοήθεια που μπορούν να προσφέρουν τεράστια, ιδιαίτερα αν δημιουργηθεί και σχέση εμπιστοσύνης μέσα από τα καλά αποτελέσματα της ομάδας. Η υπομονή βέβαια είναι μια λέξη που θα πρέπει να κοσμεί τα χείλη όλων. Οι μεγάλες προσδοκίες, τα μεγάλα λόγια και ο υπερφίαλος ενθουσιασμός, είναι στοιχεία που εύκολα εξανεμίζονται. Σε αντίθεση με την σεμνότητα και την ταπεινότητα, που τις περισσότερες φορές κάνει θαύματα. Ο καλός ΠΑΟΚ είναι αναγκαίος για το ελληνικό μπάσκετ. Ας ελπίσουμε όλοι να τα καταφέρει.
Απορίες, σχόλια, παρατηρήσεις στο mesastiraketa@yahoo.com