Κάθε νίκη από εδώ και πέρα… και μια συγγνώμη

Το κοιτάς, το ξανακοιτάς αυτό το 0-5 και αδυνατείς να το συνειδητοποιήσεις. Να το επεξεργαστεί ο νου σου. Να το χωνέψεις. Ακόμη και στα χειρότερά του, γιατί είναι μια ομάδα μαθημένη στα δύσκολα, ο Άρης έχω την εντύπωση ότι δεν έχει βιώσει ξανά τέτοιο διασυρμό. Μέσα στο σπίτι του.

Από ομάδα που δεν είναι καν στο top 5. Τέτοιο εξευτελισμό για τον οποίο ευθύνη φέρουν άπαντες. Από τον πρώτο ως τον τελευταίο. Μικρή σημασία έχει ποιος φέρει την μεγαλύτερη. Ο Άρης δέχθηκε πέντε γκολ από την χειρότερη επίθεση του πρωταθλήματος, από πέντε διαφορετικούς σκόρερ.

Τι δεν καταλαβαίνεις. Από μια ομάδα που έκανε απλά τα αυτονόητα και αυτό που κάνει σε όλα τα εκτός έδρας παιχνίδια της. Αμύνθηκε υποδειγματικά και τιμώρησε το κάθε λάθος και το τραγικό αμυντικό τρανζίσιον των γηπεδούχων, ξεγυμνώνοντας όλες τις αδυναμίες τους.

Το ακόμη χειρότερο είναι ότι το έκανε δίχως να κάνει… παπάδες. Ήταν μια καλοδουλεμένη ομάδα απέναντι στο… απόψε αυτοσχεδιάζουμε του Άρη που θα έλεγε και ο Πιραντέλο. Ένα 90λεπτο, δυο όλες και όλες ευκαιρίες από ομάδα που θεωρητικά κάνει πρωταθλητισμό. Δεν περιποιεί τιμή φανερώνει τα δομικά προβλήματα που έχει αυτή η ομάδα.

Την ανεπάρκειά της στη θέση του φορ, όταν οι τέσσερις που διαθέτει (βάζω και τον Μήτρογλου από την στιγμή που πληρώνεται) δεν κάνουν έναν κανονικό, την απουσία εναλλακτικών λύσεων στα στόπερ όταν λείπει όπως σήμερα ο Φαμπιάνο, την συνειδητοποίηση ότι κάποιοι ποδοσφαιριστές δεν μπορούν πλέον να σταθούν σε αυτό το επίπεδο και κάποιοι άλλοι να… απαιτούν τον ίδιο χρόνο συμμετοχής που είχαν άλλα άξιζαν στο παρελθόν.

Το πρόβλημα στο παιχνίδι ανάμεσα στις γραμμές, το κάθετο ποδόσφαιρο, ειδικά όταν λείπει και ο Μπερτόγλιο. Την έλλειψη ενός ακραίου που θα έχει το ένας εναντίον ενός. Αυτή τη στιγμή η επόμενη μέρα θα εξαρτηθεί από την διαχείριση αυτής της εξαιρετικά δύσκολης κατάστασης. Είναι η στιγμή που θα δοκιμαστεί το μέταλλο της ομάδας, των ανθρώπων της και συνολικά του κιτρινόμαυρου οργανισμού. Το σοκ είναι πέρα ακόμη και από τα όρια του απρόβλεπτου.

Απαιτεί καθαρό μυαλό και ψύχραιμες αποφάσεις γιατί δεν θέλει και πολύ να ξεφύγει η κατάσταση και να μιλάμε για ολοκληρωτική καταστροφή.

Πρώτα από όλα από τον Θόδωρο Καρυπίδη. Τον διοικητικό ηγέτη που έχει το μαχαίρι έχει και το καρπούζι. Δεν είναι η παρθενική φορά που καλείται να διαχειριστεί μια.. στραβή στα επτά χρόνια που ηγείται της ομάδας. Είναι όμως διαφορετικής φύσεως. Ακουμπά στο θυμικό του κόσμου.

Την αξιοπρέπεια του club. Τον πληγωμένο και στραπαρισμένο από τον διασυρμό εγωισμό του. Το DNA του. Οι αποφάσεις του θα δώσουν τον τόνο της επόμενης μέρας και θα καθορίσουν την στάση προπονητή και ποδοσφαιριστών που είναι οι άμεσα εμπλεκόμενοι και αυτοί που θα κληθούν να γυρίσουν τον διακόπτη.

Χθες έδειξε κάποια αντανακλαστικά και τουλάχιστον δεν κρύφτηκε. Βγήκε μπροστά, μίλησε. Ο Μάντζιος βρέθηκε πολύ πρόσφατα σε παρόμοια θέση. Είτε το θέλει είτε όχι συνέδεσε το όνομά του με την πιο ταπεινωτική εντός έδρας ήττα στην ιστορία του συλλόγου. Θέλει πολλά… άντερα για να το διαχειριστείς. Να το χωνέψεις πρώτα και στη συνέχεια να προσπαθήσεις να το γυρίσεις γιατί η ζωή συνεχίζεται.

Μόνο αν έχει τη στήριξη του Καρυπίδη θα βρει το κουράγιο να το κάνει. Διαφορετικά θα αποτελέσει το βολικό εξιλαστήριο θύμα, όταν μάλιστα έχει την μικρότερη συμμετοχή στο σχεδιασμό της φετινής ομάδας. Και πάμε στους ποδοσφαιριστές. Οι ευθύνες που έχουν είναι μεγάλες και ήδη το μήνυμα το πήραν ηχηρά από τον κόσμο την εμπιστοσύνη του οποίου πρόδωσαν χθες. Έκαναν τα δεκάδες μικρά παιδιά να φύγουν από το γήπεδο κλαμένα.

Έβαλαν φαρδύ-πλατύ το όνομά τους σε μια μαύρη κηλίδα του club που δεν ξεπλένεται εύκολα. Δεν ξέρω τι πρέπει να κάνουν από εδώ και πέρα για να μετριάσουν τις αρνητικές εντυπώσεις.

Δεν ξέρω αν ακόμη και να αν πάνε και κερδίσουν τον ΠΑΟΚ την άλλη Κυριακή στην Τούμπα, θα τους συγχωρήσει ο κόσμος. Δεν νομίζω. Οφείλουν να αναλάβουν τουλάχιστον τις ευθύνες τους. Σαν άντρες πρωτίστως. Να αφήσουν στην άκρη την έπαρση με την οποία αντιμετωπίζουν παιχνίδια όπως το χθεσινό και να γυαλίζει το μάτι τους προς σεβασμό απέναντι σε αυτούς που τους στηρίζουν. Κάθε παιχνίδι από εδώ και πέρα, μετά το χθεσινό θα είναι για αυτούς μια συγγνώμη. Ένα ράμμα στη βαθιά πληγή που άνοιξε.

Το ματς που έρχεται στην Τούμπα είναι ευχή και κατάρα μαζί. Ευχή γιατί μια νίκη και μια καλή εμφάνιση θα εκτονώσει κάπως την κατάσταση και θα διατηρήσει την ομάδα εντός στόχου αφού ακολουθεί και ματς κυπέλλου. . Κατάρα γιατί ενδεχόμενη νέα ήττα μπορεί να βυθίσει το club στην εσωστρέφεια και στο βαθύ πρόβλημα και να τεθεί η χρονιά σε τροχιά εκτροχιασμού πριν τα μισά του δρόμου.