Καλός παίκτης ο Ουζουνίδης, ακόμη καλύτερος προπονητής

Στην πιάτσα λένε ότι κάποιος που έκανε σπουδαία καριέρα ως ποδοσφαιριστής, δεν είναι απαραίτητο να κάνει και αξιόλογη καριέρα ως προπονητής. Τα παραδείγματα είναι αρκετά και εντός και εκτός συνόρων, αλλά δεν υπάρχει λόγος να γίνει αναφορά σε αυτό το κείμενο. Μπορεί να είναι ακόμη νωρίς, αφού ακόμη κάνει τα πρώτα του βήματα (φέτος συμπλήρωσε τρία χρόνια ως πρώτος προπονητής) αλλά σε αυτή την κατηγορία δεν φαίνεται να ανήκει ο Μαρίνος Ουζουνίδης.

Τα πρώτα δείγματα του προπονητή της Λάρισας είναι πολύ καλά και είχαν φανεί από την πρώτη φορά που ανέλαβε τα ηνία κάποιας ομάδας και συγκεκριμένα του ΑΠΟΕΛ. Ο 41 ετών τεχνικός οδήγησε τους «γαλαζοκίτρινους» στην κατάκτηση του κυπριακού πρωταθλήματος με… περίπατο, τερματίζοντας επτά βαθμούς μπροστά από τον δεύτερο και ολοκληρώνοντας την σεζόν με είκοσι νίκες, τέσσερις ισοπαλίες και μόλις δύο ήττες. Η δεύτερη χρονιά δεν ήταν το ίδιο καλή, αφού έλυσε την συνεργασία του στα μέσα της σεζόν, αλλά η πρόταση της ΑΕΛ στα μέσα του περασμένου Απρίλη δεν τον άφησε αδιάφορο. Η ανακοίνωση της έναρξης της συνεργασίας τους ήρθε μια μέρα μετά το «διαζύγιο» με τον Γιώργο Δώνη, αλλά τότε δεν ήταν λίγοι αυτοί που είδαν με σκεπτικισμό και προβληματισμό αυτή την κίνηση του ισχυρού άνδρα της ομάδας του κάμπου, Κώστα Πηλαδάκη.

Ακριβώς έναν χρόνο μετά, όσοι είχαν αμφιβολίες για το κατά πόσο η «βυσσινί θύελλα» θα είναι ανταγωνιστική και θα παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στο φετινό πρωτάθλημα, μάλλον έχουν… κρυφτεί. Η Λάρισα τερμάτισε στην πέμπτη θέση, εξασφαλίζοντας την έξοδο στην Ευρώπη μετά από έναν χρόνο απουσίας και το κατάφερε παίζοντας στη μεγαλύτερη διάρκεια της σεζόν στρωτό ποδόσφαιρο και όντας μια από τις λίγες ομάδες που δεν είχε σκαμπανεβάσματα στην απόδοση της. Ο Μαρίνος Ουζουνίδης διαχειρίστηκε από την αρχή με τον καλύτερο τρόπο το ρόστερ της ομάδας και όταν διαπίστωσε τα κενά που υπήρχαν, τα κάλυψε με τον καλύτερο τρόπο στην μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου. Το γεγονός επίσης ότι στις τελευταίες 19 αγωνιστικές, η Λάρισα μετράει μόλις μια ήττα, λέει και αυτό πολλά και σε μεγάλο βαθμό οφείλεται και στον προπονητή.

Τα στοιχεία που χαρακτήριζαν τον Μαρίνο Ουζουνίδη ως παίκτη ήταν η σοβαρότητα, οι χαμηλοί τόνοι και η οξυδέρκεια, αφού για την θέση του λίμπερο στην οποία καθιερώθηκε στον Παναθηναϊκό για μια πενταετία, χρειάζεται να έχεις τέτοια χαρακτηριστικά. Μπορεί να μην υπήρξε ποτέ γρήγορος παίκτης, αλλά είχε γρήγορη σκέψη. Αυτά τα κράτησε και τα… κουβαλάει και τώρα ως προπονητής. Ακόμη και μετά από στιγμές ευφορίας, παραμένει προσγειωμένος, έχοντας πάντα το μυαλό μέσα στο κεφάλι του. Παραμένει σεμνός και ταπεινός και αν συνεχίσει έτσι, εκτίμηση μου είναι ότι το μέλλον του ανήκει.