• Πιστεύω πραγματικά ότι δεν υπάρχει πιο χρήσιμο πράγμα στον Ολυμπιακό από την ανάλυση κάθε αγώνα του στο Τσάμπιονς Λιγκ. Από αυτά τα παιχνίδια βρίσκεις τα καλύτερα σημεία σου, αλλά και τις αδυναμίες σου. Ο δε Ολυμπιακός εναντίον του Ερυθρού Αστέρα την Τετάρτη στο Καραϊσκάκη ανέδειξε και τα μεν και τις δε.
• Π.χ. οι Πειραιώτες είχαν τραγική αμυντική συμπεριφορά στην πρώτη καλή επίθεση των Σέρβων και στάθηκαν πάρα πολύ τυχεροί, που δεν τους κόστισε ακριβά, αφού αν προηγούνταν ο Αστέρας στο 4’ θα βλέπαμε άλλο παιχνίδι.
Εννοώ τη φάση που το δεξί μπακ του Αστέρα, ο Γκόμπελιτς, έφυγε με όλη του την άνεση από την άμυνα του και έφτασε χωρίς να τον ενοχλήσει κανείς, ούτε ο Μασούρας, ούτε πολύ περισσότερο ο Μπουχαλάκης, που ήταν πιο κοντά, σε θέση δεξιού εξτρέμ και πέρασε…άνετα τη σέντρα του, αφού κι ο Τσιμίκας δεν βγήκε να κάνει «επιθετική» άμυνα.
Ίδια και χειρότερα η αντίδραση του Σεμέδο, που φτάνοντας η μπάλα από τη σέντρα στο σημείο του πέναλτι, πήγε δεύτερος στη φάση κι έτσι ανεμπόδιστα ο έξω αριστερά Βουκάνοβιτς σούταρε κάνοντας σφήνα σαν φορ, συγκλίνοντας από αριστερά. Ο Σέρβος τέλειωσε πολύ άσχημα τη φάση, αλλά αυτό δεν αναιρεί το πόσο…υπνωτισμένη ήταν όλη η αριστερή πλευρά του Ολυμπιακού, από μπροστά προς τα πίσω, επαναλαμβάνω μόλις στο 4’…
• Πρόβλημα εμφάνισε ο Ολυμπιακός και σε τουλάχιστον δύο αντεπιθέσεις των Σέρβων, που ξεκίνησαν από κακές ενέργειες δικών του παικτών. Κι εδώ ο Ολυμπιακός στάθηκε πολύ τυχερός! Στην πρώτη περίπτωση ο Καμαρά ήταν που πάσαρε λανθασμένα κι ο Γκιγέρμε που μόνο σωστά δεν υπολόγισε τη φάση, με συνέπεια να βγουν με παίκτη παραπάνω στην κόντρα οι φιλοξενούμενοι, με τον Μάριν όμως τελικά να σουτάρει από καλή θέση πάνω σε…συμπαίκτη του, που μάλιστα ήταν σε θέση οφσάϊντ-εδώ είχε καλή επιστροφή ο Τσιμίκας και βοήθησε.
Στη δεύτερη περίπτωση ήταν ο Ποντένσε που έχασε εύκολα την μπάλα πιεζόμενος στη μεσαία γραμμή και ο Μάριν που βρέθηκε πάλι σε θέση γκολ στην κατάληξη της αντεπίθεσης. Εδώ ο Γκιγέρμε είχε μεν καλή επιστροφή, αλλά τραγική επιλογή, αφού ανέτρεψε πάνω στην ντρίμπλα τον πονηρό Μάριν, την στιγμή που και να τον απέφευγε ο Γερμανός, θα είχε μπροστά του και τα δύο στόπερ, τον Σεμέδο και τον Μεριά, που είχαν πάρει καλές θέσεις. Η επιλογή ενός έμπειρου παίκτη όπως ο Βραζιλιάνος ήταν ακατανόητη, αφού φάνηκε να έχει χάσει εντελώς τον έλεγχο της φάσης.
• Μόνο που εδώ πρέπει να σταθούμε πάρα πολύ στον Ποντένσε, τον μαγικό αυτό παίκτη, που ενώ ξέρει και ξεκλειδώνει τόσο ωραία τις αντίπαλες άμυνες, δεν λέει να κόψει τα χούγια του. Όπως ακριβώς αυτό που έκανε στη φάση του πέναλτι του Ερυθρού Αστέρα, να χάσει δηλαδή εύκολα την μπάλα στο κέντρο με το που τζαρτζαρίστηκε δυνατά και να δώσει έτσι ευκαιρία επικίνδυνης αντεπίθεσης στον αντίπαλο. Είναι η πολλοστή φορά που ο Ολυμπιακός τρώει φάσεις (και γκολ) από αυτή την αδυναμία του Πορτογάλου, χωρίς να βλέπουμε την παραμικρή βελτίωση του σε αυτό το κομμάτι...
• Σε άλλη μία στιγμή, στο β΄ημίχρονο πλέον, ο Λα Πάρα, που είχε μπει αλλαγή, βγήκε υπερβολικά εύκολα στην πλάτη της άμυνας του Ολυμπιακού σε μία κάθετη πάσα. Δεν έβγαλε καλή μπαλιά κι έχασαν την ευκαιρία οι Σέρβοι, αλλά ο Τσιμίκας κι ο Μεριά είχαν παίξει πολύ άσχημα το οφσάϊντ, αντί να είναι στην ίδια ευθεία με τον Ομάρ και τον Σεμέδο. Ο δε Τσιμίκας πρέπει να μάθει να αποφεύγει να παίζει με τα χέρια, αφού είδαμε ότι παραχώρησε ένα φάουλ λίγο έξω από την περιοχή σε ιδανική θέση για απευθείας σουτ του Μάριν.
• Τώρα, αν πάμε και στα λάθη του Μεριά θα…μπλέξουμε, αφού στη μία περίπτωση ο Ολυμπιακός θα έτρωγε γκολ από αράουτ, όπως είχε συμβεί και στο Λονδίνο, αλλά το σουτ του Μάριν πήγε στην αγκαλιά του Σα, μετά από την…κεφαλιά-πάσα του Τυνήσιου και στην άλλη περίπτωση ο Λα Πάρα σούταρε κι εκείνος πάνω στον Σα, την στιγμή που είχε κλέψει την μπάλα μέσα από τα…πόδια του Τυνήσιου.
• Γενικά, ο Ολυμπιακός χρειάζεται πολύ μεγαλύτερη συγκέντρωση και προσοχή στο αμυντικό κομμάτι κι αυτό πρέπει να επισημανθεί περισσότερο τώρα, που για πρώτη φορά μετά από έξι σερί ευρωπαϊκούς αγώνες κράτησε πίσω το μηδέν! Και θα πρέπει να γίνει αποδεκτό ότι αυτό το μηδέν πίσω προέρχεται κι από μεγάλη δόση τύχης, ειδικά με το πέναλτι στο δοκάρι. Όπως είχε μείνει το μηδέν και στην Τουρκία με την Μπασάκσεχιρ, επειδή είχε πιάσει άλλο πέναλτι ο Σα…
• Καπετάνιος της άμυνας είναι ο Σεμέδο, ένας πραγματικά επιβλητικός στόπερ, που κυριάρχησε την Τετάρτη στις εναέριες μονομαχίες, ήταν γενικά aggressive όταν αμύνονταν, είχε μία δύσκολη επέμβαση και τουλάχιστον δύο πολύ εντυπωσιακές ενέργειες σε αναχαίτιση αντιπάλων-συν μία κεφαλιά επιθετικά, σε φάουλ του Μασούρα. Με τη διαφορά ότι αν δεν κάνει κι αυτός τις…κουτσουκέλες του σε σχεδόν κάθε ματς δεν γίνεται. Όπως μία…τσαρουχιά που έστειλε την μπάλα προς τα πίσω, στην εστία του Σα και μία πάσα με μεγάλο ρίσκο προς τον γκολκίπερ του Ολυμπιακού, που δεν ήθελε πολύ να πάθει ζημιά.
• Ο δε Σα δεν χρειάστηκε να κάνει τη μεγάλη επέμβαση, αλλά έδειξε μία ετοιμότητα και βγήκε και μάζεψε κι ένα κόρνερ, αλλά κατά βάση είχε περισσότερο την τύχη του καλού γκολκίπερ, για δεύτερη φορά μέσα σε τέσσερις ημέρες.
Γιατί, ας σκεφθεί ο ίδιος και κυρίως οι συμπαίκτες του ότι εάν η μπάλα δεν πήγαινε στο οριζόντιο δοκάρι (στο ίδιο σημείο κιόλας!!!), τόσο το Σάββατο στην κανονιά του Αριγίμπι στο 33’, με το σκορ 0-1 στο Παναιτωλικός-Ολυμπιακός, όσο και την Τετάρτη στο πέναλτι του Τομανέ στο 41’, με το 0-0 στο Ολυμπιακός-Ερυθρός Αστέρας, θα είχαμε ενδεχομένως δύο διαφορετικά παιχνίδια στην εξέλιξη τους και πιθανόν και διαφορετικά αποτελέσματα…
Και δεν ξέρω πόσο εύκολο είναι να σταθεί τυχερός ο Σα κι αύριο με κάποιο...τρίτο δοκάρι σε σπουδαία ευκαιρία του Αστέρα Τρίπολης και δη σε καθοριστικό σημείο του αγώνα…
• Εξ ου και η σωστή ανάλυση των προηγούμενων αγώνων πρέπει να γίνει και να βοηθήσει την ομάδα ενόψει του πολύ δύσκολου κατά την γνώμη μου αυριανού παιχνιδιού πρωταθλήματος.
Άσχετο αυτό, αλλά να ξέρετε ότι τα πέναλτι στον Αστέρα τα εκτελούν ο Μπεν (εκτός λίστας Ευρώπης) κι ο Πάφκοφ (στον πάγκο την Τετάρτη)-όχι ο Μάριν. Έτσι, πήρε την ευθύνη ο Τομανέ, που πέρσι είχε τέσσερις εύστοχες εκτελέσεις στο πρωτάθλημα της Πορτογαλίας με την Τοντέλα.