Γράφει ο Αλέξης Σαββόπουλος

Αμφιταλαντεύτηκα αρκετά. Δεν σας το κρύβω. Να επικεντρωθώ στην διαιτησία του καρδιτσιώτη Τίκα ή στο αμιγώς ποδοσφαιρικό κομμάτι του αγώνα ανάμεσα στον Άρη και τον Ολυμπιακό; Αν κάνω το πρώτο, σκέφτηκα, μήπως ρίχνω και εγώ λίγο ακόμη νεράκι στο μύλο της καχυποψίας και ανυποληψίας στον οποίο περιστρέφεται το ελληνικό ποδόσφαιρο χρόνια τώρα, αφήνοντας εκτός κάδρου τους αληθινούς πρωταγωνιστές, δηλαδή τους αθλητές; Από την άλλη όμως, σκέφτηκα πάλι, και οι διαιτητές κομμάτι του παιχνιδιού δεν αποτελούν; Δεν επηρεάζουν, δεν καθορίζουν, δεν στιγματίζουν με τις αποφάσεις τους ένα ποδοσφαιρικό αγώνα; Προς θεού δεν αναφέρομαι στην αποβολή του Ρόβα που ήταν δίκαιη (ήταν όμως αυστηρή η πρώτη κίτρινη) αλλά στην ευκολία με την οποία έδινε συνεχώς φάουλ στον Ολυμπιακό και τον έβαζε στην περιοχή του Διούδη. Αναφέρομαι στην όχι και ίδια ευαισθησία σε αντίστοιχα μαρκαρίσματα παικτών του Ολυμπιακού. Στο κεφαλοκλείδωμα στον Καπνίδη στο 52΄ στην περιοχή και σε δυο ανύπαρκτα οφσάιντ σε Μιλούνοβιτς και Καπνίδη. Για να μην πω κάτι παραπάνω, η αίσθηση που δημιουργήθηκε σε όλους χθες, ήταν ότι ο εν λόγω ρέφερι ήταν ανεπαρκής για ένα τέτοιο παιχνίδι.

Ο Ολυμπιακός αιφνιδιάστηκε στο πρώτο 20λεπτο από την τακτική του Αναστόπουλου που είχε μελετήσει καλά τον Μπέντο. Κράτησε την ομάδα του στα δυο τέταρτα του γηπέδου και γνωρίζοντας ότι η άμυνα του Ολυμπιακού παίζει ψηλά, τη… χτύπησε με την κόντρα επίθεση. Προηγήθηκε στο 13΄ με μια εξαιρετική αντεπίθεση και λίγο ήθελε να βάλει ένα δεύτερο γκολ και μαζί δύσκολα στους φιλοξενούμενους. Μετά άρχισε το γαϊτανάκι των στατικών φάσεων, αλλά χθες ο Άρης πέρα από περίσσεια διάθεση και συγκέντρωση είχε και ένα πολύ καλό Διούδη που όποτε χρειάστηκε, σταμάτησε τον Καρντόζο και τους υπόλοιπους. Μπορεί ο Αναστόπουλος να κράτησε έξι βασικούς εκτός εν όψει ΟΦΗ, όσοι αγωνίστηκαν όμως είχαν υψηλό κίνητρο, μεγάλη διάθεση και αυξημένη προσήλωση στο τακτικό πλάνο, κρατώντας το γρήγορο γκολ του Μιλούνοβιτς. Ο Σόουζα στο ντεμπούτο του και δίχως αγώνα για επτά μήνες, έδειξε ότι θα αποτελέσει μια καλή προσθήκη στην άμυνα. Ο Καπνίδης που έχει χάσει τη θέση του στην ενδεκάδα, έδωσε και την τελευταία ικμάδα των δυνάμεών του, ο Ρόβας ήταν σε τρίτο σερί παιχνίδι εξαιρετικός αν και παρασύρθηκε στην αποβολή και γενικά όλοι οι υπόλοιποι έδωσαν ό,τι είχαν.

Ειλικρινά όμως τίποτα από αυτά δεν θα έχει αξία αν δεν τα επαναλάβουν και εις διπλούν μάλιστα το Σάββατο κόντρα στον ΟΦΗ. Απείρως σημαντικότερο παιχνίδι όπου απαιτείται η ίδια και μεγαλύτερη διάθεση. Ομοίως και για τον κόσμο. Στο γήπεδο είδα χθες αρκετούς που είχα καιρό να δω. Ξέρω ότι ο αγώνας με τον Ολυμπιακό ήταν ο πιο… πιασάρικος της σεζόν. Δεν ήταν όμως ο πιο σημαντικός. Οι σημαντικοί αγώνες είναι στο πρωτάθλημα όπου η άνοδος για τον Άρη είναι αδιαπραγμάτευτη. Αντιλαμβάνομαι ότι χθες ο κόσμος θυμήθηκε τα παλιά, ξέθαψε εικόνες από το παρελθόν, συνειδητοποίησε που είναι η θέση της ομάδας του. Οφείλει όμως να πράξει το ίδιο και στους αγώνες της Football League, ώστε τη νέα σαιζόν να ζει κάθε Κυριακή, βραδιές σαν τη χθεσινή.

Υ.Γ Πολύ ορθά έπραξε ο προπονητής του Άρη και προφύλαξε κόσμο και κοσμάκη χθες. Ήδη έχασε τον Ρόβα για το Σάββατο ενώ λίγες ώρες πριν το παιχνίδι πληροφορήθηκε ότι παίζει τον επαναληπτικό Πέμπτη βράδυ ενώ την Κυριακή πάει στη Λαμία που φυσικά ορίστηκε να παίξει Τετάρτη. Είναι η δεύτερη φορά μέσα σε λίγες μέρες που ο Άρης είναι.. ριγμένος από το πρόγραμμα και αν μη τι άλλο οφείλει λίγο να ψάξει τα κριτήρια με τα οποία συντάσσεται….

ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube