Και όμως ο Ολυμπιακός, παίζει άμυνα!

Γράφει ο Νίκος Ζέρβας

Αν θα έχουν κάτι να θυμούνται οι επτά χιλιάδες φίλοι του Ολυμπιακού από το χθεσινό ματς με την Παρτιζάν, είναι η εκπληκτική άμυνα που είδαν να εφαρμόζουν οι παίκτες του Γιαννάκη στο παρκέ. Δεν γίνεται λόγος για τα πρώτα εικοσιπέντε λεπτά της αναμέτρησης, αλλά σε αυτά που ακολούθησαν το υπέρ των Σέρβων 47-44. Από εκείνο το σημείο, οι «υπνωτισμένοι» Πειραιώτες, μετατράπηκαν σε «τίγρεις» που «κατασπάραζαν» κάθε επιθετική απόπειρα του αντιπάλου, σκορπίζοντας αισιοδοξία ενόψει της συνέχειας.

Ωραία τα καρφώματα, οι όμορφες συνεργασίες, το σόου και οι άψογες εφαρμογές των αιφνιδιασμών, αλλά όλα αυτά δεν μπορούν να γίνουν πράξη, χωρίς την καλή άμυνα. Μόνο αν πιέσεις σωστά τον αντίπαλο μπορείς να μετουσιώσεις στο παρκέ την επιθυμία σου να τρέξεις και να εκμεταλλευτείς το ταλέντο των παικτών σου σε αυτό το κομμάτι του παιχνιδιού. Και φαίνεται πως στον Ολυμπιακό, το κατάλαβαν νωρίς και δουλεύουν εξαιρετικά και σε αυτό. Από την αρχή της χρονιάς, το ρόστερ ήταν φτιαγμένο για αυτό το σκοπό. Αυτό έλεγαν όπου στέκονταν και όπου βρίσκονταν οι ειδικοί, αλλά και οι συντελεστές της ομάδας. «Θέλουμε να τρέξουμε». Η έλλειψη «χημείας» που ως ένα σημείο ήταν λογική στην αρχή της σεζόν, ήταν αποτρεπτική στο να παίξει η ομάδα σωστή άμυνα και έτσι και πάλι η προσπάθεια «μπούκωνε».

Το τελευταίο διάστημα, όλο και περισσότερο διακρίνει κανείς ότι εκτός των καλών αμυντικών της ομάδας (Βασιλόπουλος, Χαλπερίν, Τσίλντρες) διάθεση να παίξουν άμυνα έχουν σχεδόν όλοι. Και αυτό βοήθησε πολύ στα κρίσιμα «διπλά» με Λιέτουβος και Εφές που ουσιαστικά έδωσαν και την πρώτη θέση στην πρώτη φάση των ομίλων της Ευρωλίγκας. Το χθεσινό όμως ήταν το κάτι άλλο. Το σερί 19-2, με συνεχόμενα κλεψίματα (16 στο σύνολο), η σκληρή, αλλά «καθαρή» άμυνα που στην επίθεση μετατρεπόταν σε ομαδική δουλειά (23 ασίστ) και η δημιουργία εκπληκτικών φάσεων, λέει πολλά. Η εικόνα του Ολυμπιακού στο προαναφερθέν διάστημα ήταν χάρμα οφθαλμών και μια από τις λίγες που αγγίζουν το τέλειο έστω και για δεκαπέντε λεπτά από την εποχή της αναγέννησης της ομάδας το 2005. Όσο και αν ακούγεται υπερβολικό, αφού απέναντι στους «ερυθρόλευκους» ήταν τα…αμούστακα της Παρτιζάν, είναι αληθινό. Θυμηθείτε τι πατατράκ έπαθαν από αυτά τα ταλαντούχα παιδιά πριν από ενάμιση μήνα στο Βελιγράδι, Γιαννάκης και παίκτες και θα καταλάβετε.

Τα συμπεράσματα από τον τρόπο παιχνιδιού κόντρα στους Σέρβους, θα πρέπει να αποθηκευτούν με ασφάλεια στον «σκληρό δίσκο» των παικτών, αφού με τέτοιες εμφανίσεις σε μεγαλύτερο όμως χρονικό διάστημα μέσα στο παιχνίδι, φτάνεις στο στόχο. Αυτή τη φορά θετικό ήταν το πρόσημο και στις βολές, που αποτελούν αναμφίβολα αχίλλειο πτέρνα. Στο δια ταύτα, η χαλάρωση, «απαγορεύεται» ακόμα και στα αδιάφορα βαθμολογικά ματς. Εκεί είναι που «χτίζεις» χαρακτήρα και ομοιογένεια. Για ρωτήστε και τον Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς…

Για την κλήρωση του Top-16 την Δευτέρα, είναι καλό να μιλήσουμε αφού ολοκληρωθεί η 10η αγωνιστική και στους άλλους ομίλους. Έτσι και αλλιώς μιλάμε σχεδόν για ορισμό, λόγω των δικλείδων και των απαγορεύσεων που υπάρχουν σε αυτή τη φάση, δεύτερη των ομίλων. Ευχή όλων μας είναι η Ελλάδα να έχει τρεις ομάδες στην κληρωτίδα. Το Μαρούσι μπορεί να τα καταφέρει κόντρα στη Μακάμπι, αρκεί να το πιστέψει. Αποθέματα θέλησης, ψυχής, θάρρους υπάρχουν, ταλέντο περισσεύει, οπότε τι μένει; Λίγη τύχη και προπάντων, «θερμή» υποστήριξη από τους αληθινούς φίλους του αθλήματος, που πρέπει απόψε να ανηφορήσουν στο ΟΑΚΑ.

Απορίες, σχόλια και παρατηρήσεις στο nikosze2001@yahoo.com