Ήταν κρίμα, όχι άδικο

Μετά από ένα τέτοιο παιχνίδι, είναι δύσκολο να βάλεις κάτω τα πράγματα και να γράψεις ή να πεις τι έφταιξε. Όταν τα πάντα κρίνονται σε τόσο λεπτές ισορροπίες, τότε ελάχιστα πράγματα κάνουν τη διαφορά. Ωστόσο νομίζω, πως ο ΠΑΟΚ έχασε το παιχνίδι από έλλειψη καθαρού μυαλού, μιας και στα πλέον σημαντικά σημεία, ο πάγκος (με τον Στέφενς εκνευρισμένο και σταλμένο στις εξέδρες από τον διαιτητή) δεν έδωσε την κατάλληλη διαύγεια, ούτε και οι παίκτες την είχαν.

Από εκεί και μετά ο Δικέφαλος του Βορρά, έχασε γιατί παρασύρθηκε με γερμανική ομάδα, ακόμα και με αυτή την Σάλκε που έπαιζε με δέκα ποδοσφαιριστές, σε ένα ματς που έμοιαζε με ρωσική ρουλέτα. Κι εκεί, λόγω ρυθμού, δύσκολα μπορεί να επιβιώσει ελληνική ομάδα. Όταν τελικά σε ένα ματς που χάνεις 3-2, τα δύο τέρματα τα δέχεσαι με τον αντίπαλο να παίζει στο γήπεδο με δέκα ποδοσφαιριστές, μπορείς να πεις κρίμα, αλλά σε κάθε περίπτωση δεν μπορείς να μιλήσεις για άδικο.

Ο ΠΑΟΚ μπήκε για να κρατήσει το μηδέν. Το κατάφερε άψογα, μέχρι τη στιγμή που ο Ουτσίντα, ίσως και με το χέρι, τσιμπάει τη μπάλα, και περνάει την πάσα στον Ζάλαϊ για το 0-1. Παρόλα αυτά ο ΠΑΟΚ, ισοφαρίζει και εκεί που φαίνεται πως μπορεί να ελέγξει πλέον το ματς, ακόμα περισσότερο από την ώρα που ο αντίπαλος 11 λεπτά μετά την ισοφάριση, μένει και με δέκα, μπαίνει στη διαδικασία, να δώσει τρελό ρυθμό στο ματς. Το γκολ που δέχεται στο 68ο λεπτό είναι κατά την ταπεινή μου άποψη απαράδεκτο, με την άμυνα του ΠΑΟΚ ανεβασμένη 7-8 μέτρα πριν τη σέντρα. Από εκεί και μετά παρά την ισοφάριση του Κατσουράνη, το ρίσκο είναι αναπόφευκτο στα δέκα τελευταία λεπτά. Ο υπέροχος Στοχ δεν κάνει το 3-2, ο Ολλανδός ρέφερι του αρνείται και ένα φάουλ και στο τέλος, Ντράξλερ σερβίρει στον Ζάλαϊ, άλλο ένα εύκολο γκολ.

Ο Στέφενς θαρρώ πως βιάστηκε με τις αλλαγές ή αν προτιμάτε θόλωσε τη στιγμή που πήγε να βγάλει και τον Αθανασιάδη και τον Σαλπιγγίδη. Εικάζω πως ίσως να το έπραττε ακόμα και αν ήταν 1-1 το σκορ, μιας και η διπλή αλλαγή γίνεται αμέσως μετά το 1-2 και με τον Λούκας να έχει χάσει μόλις την ευκαιρία μιας άμεσης απάντησης. Όμως η μεγαλύτερη ευθύνη από τον πάγκο του ΠΑΟΚ, είναι πως στο διάστημα από το 53΄ και ιδιαίτερα μετά το 64ο λεπτό, όταν η Σάλκε μένει με δέκα, είναι πως δεν προσπαθεί να καλμάρει την ομάδα. Το ποιος θα βάλει περισσότερα, ανάμεσα σε ελληνική και γερμανική ομάδα, δύσκολα μπορεί να βρει νικήτρια την πρώτη σε τέτοιο ρυθμό. Μια έξοδος του Τζιόλη και η τοποθέτηση του Κατσουράνη στα χαφ, ίσως να έφερνε το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Ο Στοχ δεν έφτασε μόνος του για να πάρει την πρόκριση ο ΠΑΟΚ για τους ομίλους. Ήταν πραγματικά συγκλονιστικός και στα δύο παιχνίδια. Όπως πολύ καλός ήταν και ο Κατσουράνης απόψε. Ωστόσο ο ΠΑΟΚ είναι ευάλωτος και στο κέντρο της άμυνας, αλλά και στην ανασταλτική λειτουργία της μεσαίας γραμμής. Αυτά θα πρέπει να διορθώσει, τόσο για να κάνει μια καλή πορεία στο Γιουρόπα Λιγκ, αλλά και για να μπορεί να φιγουράρει σαν δυνατός διεκδικητής για τον εγχώριο τίτλο.