Ίκαρε, Κολοσσέ μου πρίγκιπα

Η πέμπτη αγωνιστική του πρωταθλήματος, μας έδωσε μία ακόμη ευκαιρία να παραμερίσουμε Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό και να ασχοληθούμε με το τι γίνεται στις άλλες ομάδες. Άλλωστε, το 43-13 υπέρ των «ερυθρόλευκων» στο Μαρούσι στο 12ο λεπτό και το ότι άπαντες ήταν σίγουροι πως οι «πράσινοι» θα νικήσουν με 25 πόντους την Καβάλα, ακόμη και όταν αυτή πραγματοποιούσε εξαιρετική εμφάνιση στο πρώτο ημίχρονο και προηγούταν στο σκορ, δεν αφήνει περιθώρια αναλύσεων. Ο Ίκαρος, ο Κολοσσός και το Περιστέρι όμως, αφήνουν…Όχι μόνο για τις σημαντικές νίκες που πέτυχαν κόντρα σε Πανελλήνιο, Ηρακλή και Άρη αντίστοιχα. Τέτοιες ίσως έρθουν και άλλες στο μέλλον, ενώ σίγουρα θα υπάρξουν και κακές βραδιές.

Γράφει ο Νίκος Ζέρβας

Κανείς δεν μπορεί να παραβλέψει όμως τις πραγματικά μεγάλες και γεμάτες υγεία προσπάθειες που γίνονται σε αυτούς τους συλλόγους. Με μικρά μπάτζετ και συνέπεια, καλές επιλογές παικτών και έντονο ελληνικό στοιχείο, που είναι απαραίτητο και ίσως η μοναδική λύση στη νέα τάξη πραγμάτων που ζούμε Με Έλληνες προπονητές που έχουν μεράκι για αυτό που κάνουν και στοχεύουν και στην ανάδειξη κάποιων νέων ταλέντων, εκτός από την επιτυχία που, καλώς ή κακώς, καθορίζει και το δικό τους μεροκάματο. Το Περιστέρι, ήταν πίσω στο σκορ δεκατέσσερις πόντους στο «Αλεξάνδρειο», όμως δεν τα παράτησε. Έκανε αντεπίθεση ολκής, ο Αργύρης Πεδουλάκης πήρε το 100% από όλους τους παίκτες του και με τον Δημήτρη Παπανικολάου να ηγείται για ακόμη μία φορά, πέτυχε το φαινομενικά ακατόρθωτο.

Οι «κίτρινοι» για μία ακόμη χρονιά, εμπιστεύονται την επένδυσή τους σε έναν ξένο προπονητή. Ο Σαρόν Ντρούκερ μπορεί να αποδειχθεί «λαχείο», όμως γιατί ένας τόσο μεγάλος σύλλογος να επιμείνει σε μία ρότα που δεν τον έχει βγάλει πουθενά τα τελευταία χρόνια; Ο Ίκαρος, ίσως να αποτελεί την μεγαλύτερη έκπληξη, καθώς από νεοφώτιστη ομάδα οι απαιτήσεις είναι μικρότερες. Η οργάνωση της ΚΑΕ και οι σωστές κινήσεις του νεόκοπου στην κατηγορία, Άρη Λυκογιάννη, αποδίδουν, αφού εκτός από το ταλέντο που υπάρχει στο ρόστερ, έγιναν «ενέσεις» εμπειρίας με Καλαμπόκη και Αγαδάκο, που έχουν φάει με το «κουτάλι» τα γήπεδα της Α1. Ο Πανελλήνιος είναι φανερό ότι ακόμα «ψάχνεται», ίσως χρειαστεί άμεσα διορθωτικές κινήσεις, ενώ η απόφαση για αλλαγή έδρας δεν φαίνεται να ευδοκιμεί, αφού η Λαμία είναι μακρινή και αφιλόξενη για ιστορική ομάδα της Αθήνας.

Ο «παλιός» της παρέας των ομάδων που λειτουργούν εύρυθμα, Κολοσσός, απέδειξε στο «Ιβανώφειο» πως έχει σφυγμό. Είναι σίγουρο πως ο Γιάννης Σφαιρόπουλος θα βρει και φέτος την άκρη για να μας απασχολήσει ευχάριστα, παρά το μέτριο ξεκίνημα, που οφείλεται σε μεγάλο ποσοστό στην αποτυχημένη επιλογή ξένων παικτών, που είναι ήδη σε διαδικασία αντικατάστασης. Η ελπίδα όμως, «χαμογελά» λαμπερά και στους Ροδίτες, αφού μια ματιά στην στατιστική λέει πολλά για την αναγκαιότητα του ελληνικού στοιχείου. Τους 63 από τους 69 πόντους του Κολοσσού, πέτυχαν πέντε ελληνόπουλα. Καλάθης, Τσιάμης, Παππάς, Ασημακόπουλος, Χαρίσης. Είπατε τίποτα;

Για τον Πανιώνιο και την σχετικά εύκολη νίκη του επί του ΠΑΟΚ, δεν χρειάζεται να πούμε περισσότερα. Τα «σημάδια» της ανάκαμψης είχαν φανεί στην αναμέτρηση με τον Ολυμπιακό, όπου επισημάναμε τους λόγους (Γιώργος Μπαρτζώκας ο κυριότερος) που αυτή επήλθε, αλλά και το ευοίωνο μέλλον που διαγράφεται για την ομάδα. Η ΑΕΚ, έκανε το για πολλούς αυτονόητο κόντρα στον μέτριων δυνατοτήτων Ηλυσιακό, όμως τα εσωτερικά προβλήματα που αντιμετωπίζει δίνουν αξία στην νίκη. Η Ένωση άφησε ελπιδοφόρα μηνύματα, είχε σε φοβερή μέρα τους Μακ, Γκράντι και Ντικούδη και αν, επιτέλους, καταφέρει να βρει την ηρεμία της, θα πραγματοποιήσει αξιοπρεπή πορεία. Το μέγεθος της δεν θα πρέπει να αρκείται σε τέτοιες, όμως απ’ το ολότελα…

Απορίες, σχόλια και παρατηρήσεις στο nikosze2001@yahoo.com