Ιαβέρης στο ΚΑΡ: «Κανείς δεν έμαθε ποτέ πραγματικά να οδηγεί»

Καλεσμένος στο Κέντρο Αθλητικού Ρεπορτάζ, βρέθηκε ο Κωνσταντίνος Ιαβέρης, που μίλησε στους σπουδαστές της κορυφαίας σχολής αθλητικής δημοσιογραφίας, για την οδηγική ασφάλεια.

Τραγικός απολογισμός οι 140.000 νεκροί και 350.000 ανάπηροι, καθώς και τα δύο εκατομμύρια τραυματίες. Και όλα αυτά μέσα σε μόλις 60 χρόνια. Κανείς θα νόμιζε πως μια χώρα με τόσα μεγάλα νούμερα θνησιμότητας και σοβαρών τραυματισμών βρίσκεται σε κατάσταση πολέμου. Ωστόσο, η Ελλάδα, την οποία αφορούν τα νούμερα αυτά, δεν βρίσκεται σε πόλεμο, απλώς αφήνει ανθρώπους να οδηγούν ανεξέλεγκτα.

Εσείς, ξέρετε να οδηγείτε;

Η φράση «Δεν γνωρίζω να οδηγώ» μέσα από τα χείλη του Κωνσταντίνου Ιαβέρη, γνωστού οδηγού αγώνων και ειδικού σε θέματα ασφαλείας, ήταν αρκετή για να κινήσει από την αρχή το ενδιαφέρον των σπουδαστών του Κέντρου Αθλητικού Ρεπορτάζ, που είχαν τη χαρά να τον φιλοξενήσουν.

Δυστυχώς όμως, ο ίδιος με τόσα χρόνια εμπειρίας στις πίστες είναι ο μόνος που έχει το θάρρος και τη συνείδηση για να παραδεχθεί την άγνοιά του σχετικά με την οδήγηση.

«Η άγνοια της άγνοιας...», δηλαδή το να μη γνωρίζει κανείς ότι δεν ξέρει πραγματικά να οδηγεί, όπως αναφέρει σε ομιλίες ο πατέρας του – επίσης οδηγός-θρύλος των αγώνων αυτοκινήτου- είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα στο επικίνδυνο περιβάλλον που ονομάζεται δρόμος.

«Χρειάζονται χρόνια ολόκληρα και πάλι ποτέ κανείς δεν μαθαίνει πραγματικά να οδηγεί», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Κωνσταντίνος Ιαβέρης, σημειώνοντας παράλληλα πως τόσα εκατομμύρια Έλληνες καθημερινά πιστεύουν λανθασμένα πως γνωρίζουν να οδηγούν.

Ο χρόνος αντίδρασης του πιο έμπειρου οδηγού είναι δύο δευτερόλεπτα τα οποία μπορούν να αποδειχθούν μοιραία σε περίπτωση ατυχήματος, ωστόσο οι περισσότεροι ακόμη θεωρούν πως διατηρούν πλήρως τον έλεγχο του αυτοκινήτου τους και μάλιστα ακόμα και σε περιπτώσεις που υπερβαίνουν κατά πολύ τα όρια ταχύτητας.

Τι φταίει;

Μία από τις σημαντικότερες αιτίες που τα τροχαία ατυχήματα συνεχίζουν να συμβαίνουν ή και να αυξάνονται στην Ελλάδα (όπως για παράδειγμα τη δεκαετία 1990-1999 κατά την οποία στη χώρα μας είχαμε αύξηση τροχαίων έως και 60%) είναι η αίσθησή μας πως όλα συμβαίνουν σε άλλους, πως τίποτα δεν μπορεί να συμβεί σε εμάς. Τα τόσες χιλιάδες παθήματα, δυστυχώς, δεν γίνονται μαθήματα για κανέναν από εμάς. Το μόνο που μπορεί να επηρεάσει την οδική μας συμπεριφορά αποτελεσματικά και από αρκετά νωρίς είναι τα προσωπικά μας βιώματα. Είναι, δηλαδή, οι παραστάσεις και τα πρότυπα που παίρνουμε από τους γονείς μας. Εάν ο γονέας - πρότυπο και ήρωας του παιδιού κατά τα πρώτα χρόνια της ζωής του- οδηγεί διαπράττοντας τη μία παράβαση μετά την άλλη μπροστά στα μάτια του παιδιού, τότε είναι βέβαιο πως το παιδί όταν μεγαλώσει θα υιοθετήσει την ίδια ή ακόμη χειρότερη οδική συμπεριφορά, η οποία λογικό είναι να ακολουθήσει τα τότε πρότυπά του.

Ένας επίσης πολύ σημαντικός λόγος που αυξάνει καθημερινά τα ατυχήματα είναι ο τρόπος εξέτασης για την απόκτηση διπλώματος οδήγησης. «Εξετάζουν αν ξέρεις να κάνεις οπισθογωνία, η οποία μάλιστα απαγορεύεται από τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας(!), λες και προορίζουν άτομα για να γίνουν καλοί παρκαδόροι» ήταν τα λόγια οργής του «Ιαβέρη», ο οποίος δεν παρέλειψε να μιλήσει και για το ζήτημα «εξαγοράς» του διπλώματος. Σύμφωνα με στοιχεία, υπάρχουν ακόμη και περιπτώσεις που με 4.000 ευρώ μπορείς να παραλάβεις το δίπλωμα στο σπίτι σου χωρίς καν να έχεις δώσει σήματα! Αν ο γονέας που πληρώνει για την απόκτηση διπλώματος του παιδιού του δεν είναι εγκληματίας τότε τι είναι;

Η αρνητική πρωτιά της Ελλάδας

Αριθμητικά στοιχεία ακούστηκαν πολλά και ήταν όλα σοκαριστικά. Ωστόσο, υπάρχουν ορισμένα στα οποία πρέπει να σταθούμε λίγο περισσότερο. Η πλειοψηφία των ανθρώπων έχει την εντύπωση πως τα τροχαία που οδηγούν σε σοβαρούς τραυματισμούς και θανάτους δεν συμβαίνουν στις πόλεις. Κι όμως, οι 87 στους 100 ανάπηρους είναι θύματα αστικών τροχαίων. Η διαφορά με τα τροχαία στις εθνικές οδούς είναι απλώς πως σε αυτές τις περιπτώσεις οι περισσότεροι πεθαίνουν απευθείας λόγω μεγαλύτερης ταχύτητας, ενώ στα τροχαία σε κατοικημένες περιοχές υπάρχει μεγάλη πιθανότητα για αναπηρία.

Η χώρα μας, μάλιστα, διαθέτει αναλογικά με τον πληθυσμό της, το μεγαλύτερο ποσοστό αναπηρίας από τροχαία ατυχήματα από οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα. Και θα αναρωτηθεί κανείς, μα πού βρίσκονται όλοι αυτοί οι ανάπηροι; Γιατί δεν τους συναντάμε καθημερινά; Η απάντηση είναι απλή σύμφωνα με τον «Ιαβέρη»: « Στην Ελλάδα οι ανάπηροι απλώς δεν κυκλοφορούν, γιατί δεν μπορούν να κυκλοφορήσουν. Έχει δει κανένας σας καμία ράμπα ελεύθερη;».


Το πιο τρομακτικό ,ίσως, στοιχείο από όλα ήταν η ηλικία των θυμάτων. Το 85-90% αυτών ήταν κάτω των 35 ετών, που σημαίνει ότι ήταν θύματα πάνω στις παραγωγικές και αναπαραγωγικές ηλικίες. Το αποτέλεσμα; Το οικονομικό κόστος από τα τροχαία αυτά μέσα στα τελευταία 50 χρόνια είναι 600 δις ευρώ αλλά το χειρότερο είναι ότι μιλάμε πλέον για γενοκτονία. «Μέσα σε 100 χρόνια, 70.000 Ελληνόπουλα υπερασπιζόμενα την πατρίδα τους σε πολέμους με όπλα έχασαν τη ζωή τους στο πεδίο της μάχης. Με το αυτοκίνητο, μόνο τα τελευταία 60 χρόνια σκοτώθηκαν 140.000 άνθρωποι, 350.000 έμειναν ανάπηροι, 150.000 ζωντανοί-νεκροί σε πολύ άσχημη κατάσταση και πάνω από 2.000.000 τραυματίες.» Πρόκειται, δηλαδή, για έναν ακόμη «εμφύλιο πόλεμο».

Τροχαίο δεν είχε μόνο ο Παντελίδης…

Μερίδιο ευθύνης, βεβαίως, θα πρέπει να καταλογιστεί και στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης που «ξεχνούν» να ασχοληθούν εκτενώς με το συγκεκριμένο ζήτημα , εκτός και αν αυτό αφορά κάποια διασημότητα.

«Τα Μέσα κατά τη διάρκεια ενός χρόνου μας ενημέρωσαν μόνο για 2 τροχαία ατυχήματα, του Παντελίδη και του γιου του ιδιοκτήτη των Jumbo. Σαν να συνέβησαν στην Ελλάδα μόνο 2 ατυχήματα μέσα σε ένα χρόνο. Αυτό δίνει λανθασμένη εικόνα της κατάστασης που πραγματικά επικρατεί στους δρόμους. Έχουμε 5 νεκρούς κάθε μέρα.» ήταν χαρακτηριστικά τα λόγια του Κωνσταντίνου Ιαβέρη απέναντι σε επίδοξους δημοσιογράφους στους οποίους υπενθύμισε πως ετοιμάζονται να επιτελέσουν κοινωνική προσφορά.