Υπάρχουν κάποιες στιγμές που η ένταση είναι αυξημένη, το άγχος προκαλεί ηλεκτρισμό στην ατμόσφαιρα και κάποιος πρέπει να βρεθεί για να επαναφέρει την ηρεμία, να δώσει την σωτήρια ανάσα. Το προφανές είναι πως αυτός ο κάποιος θα είναι ένας έμπειρος άνθρωπος και με πολλές «μάχες» στην πλάτη του.
Ωστόσο, το λογικό και το συνηθισμένο, «σπάει» μερικές φορές και όταν αυτό το επικίνδυνα γλυκό πράγμα συμβαίνει όλα είναι απρόβλεπτα. Μία παρόμοια περίπτωση με την γενική περιγραφή που προηγήθηκε είναι εκείνη που συνέβη, σαν σήμερα πριν από 10 χρόνια, στο «Ολντ Τράφορντ» όπου αγωνιζόταν η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ με την Άστον Βίλα σε ένα παιχνίδι ιδιαίτερα κρίσιμο για την κούρσα της Premier League. Το ματς είχε φτάσει στο 58ο λεπτό, οι γηπεδούχοι έχαναν 2-1 και εκείνος ο γνωστός κρύος ιδρώτας της απογοήτευσης είχε κάνει την παρουσία του στα κούτελα αρκετών υποστηρικτών των «κόκκινων διαβόλων». Τρία λεπτά αργότερα ο 17χρονος, τότε, επιθετικός, Φεντερίκο Μακέντα πέρασε στον αγωνιστικό χώρο στη θέση του Νάνι.
Πριν συνεχιστεί η διήγηση των γεγονότων εκείνης της ημέρας καλό είναι να γυρίσει ο χρόνος πίσω και να οδηγηθεί στις στιγμές πριν ο Ιταλός πάει στην πρώτη ομάδα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Όπως δήλωσε ο ίδιος στο Bleacher Report, ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον του είχε πει πριν από ένα ματς που έδινε η ομάδα νέων με την αντίστοιχη της Έβερτον: «Αν παίξεις καλά θα σε βάλω στον πάγκο μας στο επόμενο ματς, με την Άστον Βίλα». Ενθουσιασμένος και χωρίς ίχνος φόβου πέτυχε τρία γκολ στην συγκεκριμένη αναμέτρηση των νέων.
Έπειτα ο σπουδαίος Άγγλος, τον πήρε όντως στην πρώτη ομάδα για το παιχνίδι με τους «χωριάτες». Ο Μακέντα δήλωσε για αυτή τη στιγμή: «Ήμουν σίγουρος για τον εαυτό μου, η αυτοπεποίθηση μου ήταν ιδιαίτερα υψηλή».
Ας γίνει τώρα η επιστροφή στη χρονική στιγμή που η Άστον Βίλα είχε πάρει το προβάδισμα με σκορ 2-1 και τα πράγματα ήταν δύσκολα. Ο Κριστιάνο Ρονάλντο έδωσε πνοή στην ομάδα του κάνοντας το 2-2 στο 80’, αλλά προφανώς ο μοναδικός στόχος ήταν η νίκη και ο χρόνος για να εξασφαλιστεί αυτή άρχιζε να λιγοστεύει δραματικά. Κάπου εκεί οι παλμοί της καρδίας του Μακέντα είχαν αρχίσει να γίνονται όλο και περισσότερο γρήγοροι όπως ο ίδιος τόνισε. Η κανονική διάρκεια αποτελούσε παρελθόν και είχαν περάσει τρία λεπτά στις καθυστερήσεις. Σε εκείνο το σημείο ο Ράιαν Γκιγκς έδωσε πάσα στον Μακέντα και εκείνος με εξαιρετική απλότητα, σαν να ήξερε τι θα συμβεί, σαν να το είχε κάνει ξανά χιλιάδες φορές, υποδέχτηκε την μπάλα, ξέφυγε από τον αντίπαλο αμυντικό και με ένα εντυπωσιακό σουτ έστειλε τη μπάλα στα δίχτυα χαρίζοντας στην ομάδα του τη νίκη και αντικαθιστώντας την έντονη ανησυχία συμπαικτών, προπονητών και όλων των υποστηρικτών του συλλόγου του με έκρηξη χαράς και ανακούφισης.
Μετά από όλα αυτά, θέλησε να πανηγυρίσει με την οικογένεια του και δήλωσε: «Ήθελα να πάω στον πατέρα μου, ήταν αυτός που πάντα με στήριζε, δούλευε τις νύχτες ως security, όταν ήταν νεότερος και πάντα με πήγαινε στις προπονήσεις. Πήγα σε εκείνον και ήταν τρελό συναίσθημα. Ήταν εκεί και η μητέρα μου, με τον αδερφό μου, ήταν μία υπέροχη στιγμή για την οικογένεια μας. Αυτή ήταν η ημέρα που ονειρευόμασταν πάντα».
Σαν να μην έφτανε το επίτευγμα του απέναντι στην Άστον Βίλα, την επόμενη αγωνιστική με αντίπαλο τη Σάντερλαντ, έκανε κάτι παρόμοιο με το ματς να είναι στο 1-1 στο και εκείνον να κάνει το 2-1 στο 76’.
Ωστόσο, έπειτα δεν μπόρεσε να πάρει φανέλα βασικού στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ η οποία ύστερα τον έδινε ανά χρονιά δανεικό σε διάφορες ομάδες, ενώ σήμερα 10 χρόνια από εκείνη τη στιγμή αγωνίζεται στο ελληνικό πρωτάθλημα για τον Παναθηναϊκό.
Μπορεί η καριέρα του να μην είχε την εξέλιξη που έδειχνε στην αρχή, όμως εκείνη τη στιγμή στο συγκεκριμένο ματς απέδειξε πως όταν τα πράγματα δεν πάνε καλά και υπάρχει ανάγκη κάποιος να πάρει την τύχη στα χέρια του, τότε η θέληση και η αυτοπεποίθηση του πρέπει να είναι ισχυρές ανεξάρτητα από την ηλικία και την εμπειρία του.
Επιμέλεια: Γιάννης Καλομοίρης