Το επώνυμό του σημαίνει «τυχερός» στην ιταλική γλώσσα. Δυστυχώς, μόνο τυχερός δεν ήταν στη ζωή του ο Αντρέα Φορτουνάτο, ο οποίος σε ηλικία 24 ετών, άφηνε την τελευταία του πνοή, νικημένος από τη λευχαιμία. Με αφορμή την θλιβερή αυτή επέτειο, η ομάδα του Αντρέα, η Γιουβέντους, ανήρτησε ένα συγκινητικό μήνυμα στην επίσημη ιστοσελίδα της.
«Ένα παλικάρι καλλιεργημένο και ευγενικό. Ένας ποδοσφαιριστής με μεγάλο ταλέντο και εξαιρετικό χαρακτήρα. Ένα γλυκό χαμόγελο, που έσβησε πριν από 18 χρόνια, εξαιτίας μιας δειλής και ύπουλης μοίρας. Στις 25 Απριλίου 1995, ο Αντρέα Φορτουνάτο μας άφηνε, νικημένος από τη λευχαιμία.
Αυτό το χαμόγελό του, όμως, έμεινε χαραγμένο στη μνήμη μας, γιατί δεν τον εγκατέλειψε ποτέ, μέχρι την τελευταία του μέρα και αποτελεί μάθημα για όλους μας. Σαν να ήθελε ο Αντρέα να μας διδάξει τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να αντιμετωπίζουμε τη ζωή, ακόμα και τις πιο δύσκολες μάχες της… με τη δική του γαλήνη. Σαν να ήθελε να μας πει πως, ενώ οι μάχες μπορούν να χαθούν, ποτέ, ούτε για μια στιγμή δεν πρέπει να νιώθεις ηττημένος.
Αντρέα, σε ευχαριστούμε. Θα είσαι πάντα παράδειγμα για όλους μας», έγραφε η ανάρτηση της Γιουβέντους στην ημέρα μνήμης όλων των οπαδών της.
Ο Αντρέα Φορτουνάτο αγωνιζόταν στη Γιουβέντους από το καλοκαίρι του 1993. Η πρώτη του χρονιά στους «μπιανκονέρι» ξεκίνησε εντυπωσιακά και ο νεαρός είχε καθιερωθεί στη βασική ενδεκάδα. Η απόδοσή του, όμως, άρχισε να πέφτει προς την άνοιξη, όταν, ανεξήγητα, έχασε τη φόρμα του και παρουσίασε πολλά σωματικά προβλήματα. Η κακή απόδοσή του έγινε αφορμή διενέξεων με τους οργανωμένους οπαδούς της «Γιούβε», οι οποίοι τον κατηγορούσαν για αδιαφορία. Όταν τον Μάιο του 1994 διεγνώσθη πως έπασχε από λευχαιμία, όλοι κατάλαβαν τους λόγους της αγωνιστικής του πτώσης και οι άνθρωποι της ομάδας στήριξαν με όποιον τρόπο μπορούσαν τον άτυχο παίκτη.
Αμέσως ο Φορτουνάτο ξεκίνησε χημειοθεραπεία και υποβλήθηκε σε μερική μεταμόσχευση μυελού των οστών, παίρνοντας μόσχευμα τόσο από την αδελφή του, όσο και από τον πατέρα του, λίγο αργότερα. Δυστυχώς, όταν όλα έδειχναν πως ο Αντρέα θα μπορούσε να ξεφύγει τον κίνδυνο και παρουσίαζε αισθητή βελτίωση, προσεβλήθη από πνευμονία. Το ανοσοποιητικό του σύστημα, εξασθενημένο όπως ήταν, δεν κατάφερε να αντιμετωπίσει την ασθένεια και τελικά κατέληξε στις 25 Απριλίου του 1995, πριν ακόμα συμπληρώσει τα 24 του χρόνια.
Κώστας Κουκάρας